Ο Ολυμπιακός έκλεισε χθες το βράδυ μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, φτάνοντας σε συμφωνία με τον Άλμπερτ Ριέρα της Λίβερπουλ για τα επόμενα 4 χρόνια. Ο Ισπανός αριστερός εξτρέμ έρχεται στο λιμάνι για να καλύψει – επιτέλους – το μεγάλο κενό που άφησε με την αποχώρησή του ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς και είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσει τη νέα του ομάδα με τις αναμφισβήτητες ποδοσφαιρικές του ικανότητες.
Ο Albert Riera Ortega γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1982 στο Μανακόρ της Μαγιόρκα και από μικρός έμαθε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της RCD Mallorca. Ο Λουίς Αραγονές τον πρόσεξε και του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα στις 25 Φεβρουαρίου του 2001, σε ένα εκτός έδρας ματς της Μαγιόρκα με την Ράθινγκ του Σανταντέρ. Ο μικρός αγωνίστηκε εκείνη τη σεζόν σε ένα ακόμα παιχνίδι στην Πριμέρα, σκοράροντας μια φορά, ενώ είχε και 31 συμμετοχές με την Mallorca B, πετυχαίνοντας 6 γκολ.
Την επόμενη χρονιά πήρε περισσότερες ευκαιρίες, συνέχισε να είναι βασικός στην δεύτερη ομάδα του συλλόγου, όμως έπαιξε σε 8 ματς με την πρώτη ομάδα στο πρωτάθλημα (1 γκολ), 3 ματς στο Κύπελλο (1 γκολ) και πήρε το βάπτισμα του πυρός στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τρία παιχνίδια στο Champions League. Η πρώτη του μάλιστα ευρωπαϊκή συμμετοχή ήταν εναντίον του Παναθηναϊκού (19-9-2001) στο γήπεδο της Λεωφόρου, εκεί που η ομάδα του είχε χάσει 2-0 από τους «πράσινους». Ο Ριέρα είχε μπει στο 86’ ως αλλαγή στη θέση του Μάρκος.
Τη σεζόν 2002-03 ανέλαβε τον πάγκο της Μαγιόρκα ο Γκρεγκόριο Μανθάνο και ήταν αυτός που αποφάσισε ότι ο Άλμπερτ ήταν πλέον έτοιμος για να αφήσει την Mallorca B και να γίνει βασικό στέλεχος όχι μόνο της πρώτης ομάδας αλλά και της αρχικής ενδεκάδας. Εκείνη τη χρονιά ο Ριέρα αγωνίστηκε σε 35 παιχνίδια της Πριμέρα (σημειώνοντας 4 γκολ) και σε 7 ματς του Copa del Rey, έχοντας για συμπαίκτη ένα ακόμα φετινό απόκτημα του Ολυμπιακού, τον Αριέλ Ιμπαγάσα.
Οι δυο τους ξεκίνησαν βασικοί και στον μεγάλο τελικό του ισπανικού Κυπέλλου, στις 28 Ιουνίου του 2003, με αντίπαλο την Ρεκρεατίβο της Ουέλβα. Στο στάδιο «Martinez Valero» της Έλτσε, ο Ριέρα και ο Ιμπαγάσα ήταν μαζί με τον Σάμουελ Ετό οι κορυφαίοι παίκτες του αγώνα, φτάνοντας με το άνετο 3-0 στην πρώτη κατάκτηση του Κυπέλλου στην ιστορία της Μαγιόρκα. Η καταπληκτική χρονιά του Ριέρα ήταν φυσικό να προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών ισπανικών συλλόγων, όμως ήταν η Μπορντό αυτή που απέσπασε την υπογραφή του και τον έκανε δικό της, πληρώνοντας περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ στους «νησιώτες».
Το καλοκαίρι του 2005 η Μπορντό τον έβγαλε στο «σφυρί» και ο παίκτης επέστρεψε στην Ισπανία, υπογράφοντας συμβόλαιο με την Εσπανιόλ, η οποία τον αγόρασε έναντι 3 εκατομμυρίων ευρώ. Ο προπονητής των «pericos», Μιγκέλ Άνχελ Λοτίνα, τον χρησιμοποίησε ελάχιστα (8 ματς στον πρώτο γύρο της σεζόν 2005-06) και έτσι τον Ιανουάριο του 2006 ο παίκτης παραχωρήθηκε δανεικός στην Μάντσεστερ Σίτι με οψιόν αγοράς. Ο τεχνικός των «Citizens», Στιούαρτ Πιρς, τον έβαλε σε 15 παιχνίδια (1 γκολ) και στο τέλος της σεζόν οι Βρετανοί τον έστειλαν πίσω στη Βαρκελώνη, αφού αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να τον αγοράσουν.
Η επιστροφή του Ριέρα στην Εσπανιόλ συνδυάστηκε με τον ερχομό στην ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε και την καθιέρωση του παίκτη στην βασική ενδεκάδα των «pericos». Τη σεζόν 2006-07 ο Άλμπερτ έπαιξε σε 28 ματς της Πριμέρα σημειώνοντας 4 γκολ, ενώ ήταν παρών και σε ολόκληρη την θριαμβευτική πορεία της ομάδας του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, παίζοντας σε 12 ματς και πετυχαίνοντας 4 γκολ. Μετά από ένα μοναδικό σερί 16 παιχνιδιών χωρίς ούτε μια ήττα, η Εσπανιόλ έφτασε στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης όπου αντιμετώπισε την κάτοχο του τίτλου, Σεβίγια.
Στις 16 Μαΐου του 2007, στο «Hampden Park» της Γλασκώβης, οι δυο ομάδες διεκδίκησαν το τρόπαιο σε ένα αξέχαστο παιχνίδι που κρίθηκε υπέρ των Ανδαλουσιάνων στα πέναλτι. Η Σεβίγια πήρε το προβάδισμα στο 18ο λεπτό με τον Αντριάνο και ο Ριέρα ισοφάρισε ακριβώς 10 λεπτά αργότερα, συγκλίνοντας προς την περιοχή μετά από μια εκπληκτική επέλαση από τα αριστερά και εκτελώντας τον Παλόπ με δυνατό σουτ έξω από την περιοχή. Το νέο απόκτημα του Ολυμπιακού υπήρξε από τους κορυφαίους της Εσπανιόλ, αγωνίστηκε και στα 120 λεπτά, χάνοντας μάλιστα την ευκαιρία του αγώνα, όταν στο 58’ του δευτέρου ημιχρόνου εξαπέλυσε έναν κεραυνό, τον οποίο απέκρουσε με υπερένταση ο Παλόπ, στέλνοντας τη μπάλα πρώτα στο οριζόντιο δοκάρι και στη συνέχεια κόρνερ.
Οι καλές εμφανίσεις του Ριέρα στην Εσπανιόλ, που συνεχίστηκαν και στην αρχή της σεζόν 2007-08, έκαναν τον πρώην προπονητή του στη Μαγιόρκα και τότε εκλέκτορα της Εθνικής Ισπανίας, Λουίς Αραγονές, να του δώσει την ευκαιρία να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Το ντεμπούτο του με την «furia roja» έγινε σε ένα ματς εναντίον της Δανίας για την προκριματική φάση του EURO του 2008. Ο Ριέρα πέρασε σαν αλλαγή στο 69ο λεπτό της συνάντησης και λίγο μετά πέτυχε το 3ο γκολ των Ισπανών στην εκτός έδρας νίκη τους στο Άαρχους με 1-3 επί των Δανών (13-10-2007).
Όλα έδειχναν ότι ο Ριέρα βρισκόταν στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του, η Εσπανιόλ – που στο μεταξύ του είχε κάνει πρόωρη ανανέωση συμβολαίου μέχρι το 2011 – είχε ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο το πρωτάθλημα, ο ίδιος είχε γίνει πλέον διεθνής με την προοπτική της συμμετοχής στο EURO της επόμενης χρονιάς να φαντάζει απόλυτα ρεαλιστική, όμως η συνέχεια ανέτρεψε τα πάντα. Στον δεύτερο γύρο της Πριμέρα η Εσπανιόλ πήρε την κατηφόρα και ο Ριέρα ξέσπασε σε μια συνέντευξη Τύπου, κατηγορώντας τον Βαλβέρδε και τη διοίκηση του συλλόγου για την κακή πορεία της ομάδας, ενώ από τις δηλώσεις του δεν γλύτωσαν ούτε οι φίλαθλοι των «pericos», τους οποίους στόλισε με διάφορους χαρακτηρισμούς, επειδή τον κατηγορούσαν ότι η αγωνιστική πτώση οφειλόταν κυρίως στις δικές του κακές εμφανίσεις στο γήπεδο.
Ο Βαλβέρδε αντέδρασε στο ξέσπασμα του παίκτη του, στέλνοντάς τον αρχικά στον πάγκο και στη συνέχεια στην εξέδρα. Ο Ριέρα βρισκόταν πλέον σε ένα σχεδόν εχθρικό περιβάλλον, αφού προπονητής, διοίκηση και κόσμος τον θεωρούσαν ξένο σώμα στην ομάδα. Το χειρότερο όμως από όλα για τον Άλμπερτ ήταν ότι η απουσία του από τα αγωνιστικά πλάνα του «Txingurri» τον έθεσε αυτόματα και εκτός Εθνικής Ισπανίας, στερώντας του έτσι την ευκαιρία να πάρει μέρος στην τελική φάση του EURO 2008 και να γίνει πρωταθλητής Ευρώπης με την «furia roja», παρά το γεγονός ότι είχε αγωνιστεί στα περισσότερα παιχνίδια της προκριματικής φάσης.
Με την ολοκλήρωση της σεζόν 2007-08, η διοίκηση της Εσπανιόλ άρχισε να ψάχνει ενδιαφερόμενους για να παραχωρήσει τον Ριέρα. Ο Ράφα Μπενίτεθ, τότε προπονητής της Λίβερπουλ, ζήτησε από τη διοίκηση των «reds» την απόκτηση του Ριέρα και οι δυο σύλλογοι ξεκίνησαν τις επαφές. Οι διαπραγματεύσεις αποδείχτηκαν πολύ σκληρές και η συμφωνία ανακοινώθηκε την 31η Αυγούστου, τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου. Την επομένη, ο Ριέρα υπέγραψε το νέο του τετραετές συμβόλαιο (έναντι 2 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο συν 500 χιλιάδες ευρώ μπόνους) με τη Λίβερπουλ, η οποία πλήρωσε στους Καταλανούς περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 2008 ο Ριέρα έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην Πρέμιερ Λιγκ, παίζοντας στο Άνφιλντ εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη νίκη των «κόκκινων» με 2-1. Ένα μήνα περίπου αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου, σημείωσε το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα εναντίον της Γουίγκαν, στις 9 Δεκεμβρίου άνοιξε το λογαριασμό του στο Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο την Αϊντχόφεν και στις 3 Ιανουαρίου σκόραρε εναντίον της Πρέστον, πετυχαίνοντας έτσι το πρώτο του γκολ και στο αγγλικό κύπελλο.
Η πρώτη του σεζόν κρίθηκε απόλυτα πετυχημένη, αφού έπαιξε 40 ματς σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ σημείωσε 5 γκολ και έδωσε 5 ασίστ. Ο Ντελ Μπόσκε τον φώναξε και πάλι στην Εθνική και όλα έδειχναν να παίρνουν – για μια ακόμα φορά – τον δρόμο τους. Στη δεύτερη χρονιά του όμως εμφανίστηκαν ξανά τα προβλήματα, με το σενάριο να επαναλαμβάνεται με σαδιστική ομοιότητα όπως δυο χρόνια πριν, στην Εσπανιόλ. Ο Μπενίτεθ άρχισε να μην τον χρησιμοποιεί πολύ και ο Ριέρα παραχώρησε μια συνέντευξη στην ισπανική «Marca», μέσω της οποίας καταφέρθηκε εναντίον του προπονητή του, χαρακτηρίζοντας την ομάδα ως «καράβι που βυθίζεται».
Ο Μπενίτεθ τον κάλεσε σε απολογία, τον τιμώρησε με αποχή από τις προπονήσεις και η διοίκηση προσπάθησε τον περασμένο Απρίλιο να τον παραχωρήσει στην Σπαρτάκ Μόσχας, μια συμφωνία που τελικά χάλασε, αφού οι Ρώσοι έκριναν υπερβολικές τις απαιτήσεις του ποδοσφαιριστή. Τα χειρότερα όμως για τον Ριέρα, ήταν αυτά που ακολούθησαν. Ο Ντελ Μπόσκε, που το 2009 τον είχε πάρει στην αποστολή του Confederations Cup και τον είχε χρησιμοποιήσει στα περισσότερα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ, τον άφησε εκτός 23άδας για την Νότια Αφρική λόγω έλλειψης αγωνιστικής ετοιμότητας, με αποτέλεσμα ο Ριέρα να χάσει μέσα σε δυο χρόνια μια ακόμα μεγάλη ευκαιρία για να βρεθεί σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Η συνέχεια είναι πλέον γνωστή σε όλους μας. Ο Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκε για την απόκτησή του, οι διαπραγματεύσεις με τη Λίβερπουλ έφτασαν σε προφορική συμφωνία, στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα ο μάνατζερ Άνχελ Καστέλ και μετά από μαραθώνιες συζητήσεις οι «ερυθρόλευκοι» συμφώνησαν μαζί του χθες το βράδυ για την υπογραφή τετραετούς συμβολαίου με τον ποδοσφαιριστή, σε μια μεταγραφή που σίγουρα ανήκει στις κορυφαίες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η αξία, το ταλέντο, οι ικανότητες και οι δυνατότητες του Άλμπερτ Ριέρα είναι δεδομένες. Η ποιότητα που διαθέτει μπορεί άνετα να κάνει τη διαφορά στην Ελλάδα και να βοηθήσει τους «ερυθρόλευκους» να ανέβουν επίπεδο. Αν κάτι πρέπει να προσέξουν στη διοίκηση, αυτό είναι σίγουρα η συμπεριφορά του Ριέρα. Το παρελθόν του μιλάει από μόνο του. Ένας επαγγελματίας που δεν ξέρει να διαχειριστεί την παρουσία του στον πάγκο ή τις σχέσεις του με τους προπονητές του, μπορεί εύκολα από σταρ να μετατραπεί σε «βόμβα» έτοιμη να εκραγεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι «πλακώθηκε» φραστικά και με τον Βαλβέρδε και με τον Μπενίτεθ. Ούτε μπορεί να είναι τυχαίο ότι το πρώτο πάθημα δεν του έγινε μάθημα. Ένας ποδοσφαιριστής που χάνει πρώτα ένα EURO και στη συνέχεια – μόλις δυο χρόνια αργότερα – ένα Μουντιάλ, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια για να τον χαρακτηρίσεις ιδιαίτερα έξυπνο. Στο χέρι του είναι να αποδείξει ότι ακόμα και η στατιστική μπορεί να κάνει λάθος. Γιατί αν το δις εξαμαρτείν δεν αντέχεται, τότε φανταστείτε τι μπορεί να γίνει με το τρις. Και θα είναι κρίμα, γιατί ο Μαρινάκης έριξε πραγματικά πολλά λεφτά πάνω στο τραπέζι για να αποσπάσει το πολυπόθητο «ναι»…
• Στα 2 χρόνια που αγωνίστηκε στη Liverpool, ο Ριέρα έχει παίξει 40 επίσημα παιχνίδια στην Premier League, έχει πετύχει συνολικά 3 τέρματα και έχει δώσει 4 ασίστ.
• Με την Liverpool έχει αγωνιστεί επίσης σε 3 παιχνίδια Κυπέλλου (1 γκολ) και σε 12 ματς ευρωπαϊκών διοργανώσεων (ΟΥΕΦΑ και Champions League) έχοντας πετύχει 1 γκολ.
• Στο σύντομο πέρασμά του από την Manchester City αγωνίστηκε σε 15 ματς της Premier League και πέτυχε 1 γκολ, ενώ είχε και 4 συμμετοχές στο Κύπελλο Αγγλίας.
• Στην Ισπανία έχει αγωνιστεί σε 117 επίσημα παιχνίδια της Primera Division, 45 με τη φανέλα της Mallorca και 72 με τη φανέλα της Espanyol. Με τους «νησιώτες» πέτυχε 6 γκολ, ενώ με τους «pericos» 8.
• Με την Mallorca έχει αγωνιστεί σε 10 ματς Κυπέλλου (1 γκολ) και σε 3 ευρωπαϊκά. Με την Espanyol έχει αγωνιστεί σε 4 ματς Κυπέλλου και 12 ευρωπαϊκά (4 γκολ).
• Στη Γαλλία έχει αγωνιστεί σε 53 επίσημα ματς της Ligue 1 με τη φανέλα της Μπορντό (4 γκολ). Επίσης έχει παίξει σε 3 ματς Κυπέλλου και 10 ευρωπαϊκά (5 γκολ).
• Στο ξεκίνημα της καριέρας του έχει αγωνιστεί σε 42 παιχνίδια της Segunda Division B με τη φανέλα της Mallorca B (11 γκολ).
• Στην μέχρι τώρα καριέρα του έχει αγωνιστεί με 6 ομάδες: Mallorca B (1999-2002), RCD Mallorca (2000-2003), FC Girondins de Bordeaux (2003-2005), RCD Espanyol (2005-2008), Manchester City FC (2006) και Liverpool FC (2008-2010).
• Συνολικά στην καριέρα του έχει παίξει σε 225 επίσημα παιχνίδια πρώτης κατηγορίας (Ισπανία, Γαλλία και Αγγλία) και έχει σημειώσει 22 γκολ.
• Με την Εθνική Ισπανίας έκανε το ντεμπούτο του στις 13 Οκτωβρίου του 2007, μέχρι σήμερα έχει 16 συμμετοχές και έχει πετύχει 4 γκολ. Επίσης έχει αγωνιστεί 11 φορές με την Εθνική Ισπανίας U18 και 15 φορές με την Εθνική Ισπανίας U21, έχοντας σημειώσει 2 γκολ.
• Έχει κερδίσει ένα Κύπελλο Ισπανίας (2002-03) με την Μαγιόρκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου