Η φωτιά στα ορεινά της Λευκάδας έσβησε. Στο πέρασμά της, εκτός από τα περίπου 2.000 στρέμματα πευκοδάσους, «αποτέφρωσε» και το χαμόγελο των κατοίκων του νησιού, που είχαν χρόνια να βρεθούν αντιμέτωποι με τον πύρινο εφιάλτη.
Πίσω έμειναν, εκτός από στενάχωρες σκέψεις και αποκαίδια, συναισθήματα ευγνωμοσύνης και θαυμασμού, προς όλους εκείνους που με περίσσια αυταπάρνηση και τόλμη, τα έβαλαν για ακόμη μια φορά με το «θεριό» και κατάφεραν να βγουν νικητές! Επιτέλους! 
Στην εποχή του φθηνού εντυπωσιασμού, της απύθμενης ρηχότητας και του απόλυτου τίποτα, στην οποία ζούμε, η πυρκαγιά στη Λευκάδα, δίνει λαβή να μιλήσουμε μία φορά και για αληθινούς ήρωες! Γιατί πώς αλλιώς, μπορεί να αποκαλέσει κανείς τους πιλότους των πυροσβεστικών αεροπλάνων, που «παίζουν» διαρκώς τη ζωή τους «κορώνα γράμματα», στην προσπάθειά τους να σβήσουν μια φωτιά; Πώς αλλιώς μπορείς να αποκαλέσεις τον πυροσβέστη, που ρίχνεται στη μάχη με τις φλόγες, ξεπερνώντας ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, έχοντας ως μοναδικό σκοπό να διαφυλάξει τις ζωές και τις περιουσίες των συνανθρώπων του; Θα ‘λεγε κάποιος –κακεντρεχής-, μα αυτή είναι η δουλειά τους! Κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν υπάρχει οικονομικό αντίκρισμα, που να μπορεί να καλύψει το μέγεθος της αυτοθυσίας, που επιβάλλεται να επιδείξει ένας πυροσβέστης, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν.
Αυτές τις δύο μέρες, που η φωτιά κατέκαιγε την κατάφυτη ορεινή Λευκάδα, όλοι οι κάτοικοι του νησιού είχαμε διαρκώς στραμμένη τη σκέψη και τα μάτια μας στον ουρανό, στους ιπτάμενους ήρωες, οι οποίοι επί δύο μέρες -από το χάραμα, μέχρι την δύση του ηλίου-, δεν σταμάτησαν λεπτό να δίνουν αγώνα για την κατάσβεση της πυρκαγιάς. «Βουτιά» στη θαλάσσια περιοχή μπροστά απ’ τα Πριγκηπόνησα, για να εφοδιαστούν με νερό και επιστροφή στο πύρινο μέτωπο. Και την τρίτη ημέρα ακόμη, που οι εστίες της φωτιάς πια είχαν σβήσει, τα καναντέρ ήταν εδώ. Εξακολουθούσαν να κάνουν ρίψεις νερού στην περιοχή, για να αποτρέψουν πιθανές αναζωπυρώσεις.
Η φωτιά στη Λευκάδα μπορεί να έλαβε τέλος! Για τους πιλότους των πυροσβεστικών αεροσκαφών όμως, και γενικότερα τους πυροσβέστες, η μάχη με τις φλόγες δεν τελειώνει εδώ. Ανά πάσα ώρα και στιγμή, θα πρέπει να ‘ναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν, εκ νέου, την πύρινη λαίλαπα. Έτοιμοι για την επόμενη επικίνδυνη αποστολή.
Σε αυτούς λοιπόν, τους αληθινούς ήρωες, οι οποίοι κάθε φορά που φεύγουν από το σπίτι τους, δεν γνωρίζουν αν θα επιστρέψουν πίσω σ’ αυτό, σώοι και αβλαβείς, σ’ αυτούς τους ανθρώπους που αφιερώνουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής τους για να προασπίσουν ανθρώπινες ζωές και περιουσίες, οφείλουμε όλοι μας ένα μεγάλο «ευχαριστώ», ένα μεγάλο «μπράβο» και έναν καλό λόγο, όταν τουλάχιστον περνάει από το χέρι μας.
http://www.mediasoup.gr/node/16522
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου