ΣΙΝΕ

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Κατασκευή Υπόγειου Χώρου Στάθμευσης Αυτοκινήτων στην Πόλη μας.

(Οικόπεδο Εθνικής Τράπεζας)
Με αφορμή την τοποθέτηση του Δημάρχου μας κ. Δημοσθένη Κουπτσίδη για τα πάρκινγκ της πόλης, στο δημοτικό συμβούλιο της 28-2-2011, καταθέτω τις απόψεις μου για το θέμα αυτό που τόσο καιρό απασχολεί και ταλανίζει τον Γρεβενιώτη και ιδιαίτερα τον εμπορικό κόσμο της πόλης μας.
Η αγορά για τη δημιουργία του χώρου του οικοπέδου της Εθνικής Τράπεζας σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων ξεκίνησε επί Δημαρχίας Αθανασίου Ζιώγα και συγκεκριμένα το έτος 2004. Ο τότε δήμαρχος διαπραγματεύθηκε την αγορά του οικοπέδου αυτού (ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος) αντί του ποσού των δύο εκατομμυρίων ευρώ, με μοναδικό σκοπό την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων.
Συμφωνήθηκε να καταβληθεί το ποσό του ενάμισι εκατομμυρίου ευρώ από το Δήμο, μέσω του προγράμματος «ΘΗΣΕΑ», και τα υπόλοιπα πεντακόσια χιλιάρικα από δημόσιες επενδύσεις, ποσό το οποίο είχε υποσχεθεί ο τότε Γρεβενιώτης υφυπουργός οικονομικών κ. Χρήστος Φώλιας στον Δήμαρχο. Η ανεύρεση του χρηματικού αυτού ποσού, λόγω οικονομικών δυσχερειών, στάθηκε αδύνατη και έτσι ο τότε υφυπουργός ενέταξε την πληρωμή του στο ΟΠΑΓΚ (μετέπειτα ΕΠΑΔΥΜ), ένα πρόγραμμα στο οποίο ήταν ενταγμένα από όλη την Δ, Μακεδονία εκατοντάδες άλλα έργα, και στην ουσία δεν επρόκειτο ποτέ να πληρωθεί. Έτσι αποφασίστηκε ο Δήμος να προβεί στην λήψη δανείου, κάτι το οποίο ανέλαβε η επόμενη Δημοτική Αρχή του Γεωργίου Νούτσου.
Αυτό είναι το ιστορικό μέρος της αγοράς του οικοπέδου αυτού το οποίο με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είχε αγοραστεί για να χρησιμοποιηθεί υπόγεια, ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και υπέργεια, ως χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών. Ένας χώρος που αν ενωθεί με τον αύλειο χώρο του πρώτου Δημοτικού σχολείου θα αποτελέσει ένα τεράστιο υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και ένα όμορφο «πράσινο;» χώρο στην καρδιά της στιμεντούπολής μας.
Τι λένε επιστημονικές μελέτες για κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης στα κέντρα των πόλεων;
Τι χώρο στάθμευσης θέλουμε και ποιες είναι οι υποχρεώσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής έναντι του πολίτη;
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις του πολίτη πάνω στο θέμα αυτό;
Σε αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά άλλα καλούμαστε να απαντήσουμε λαμβάνοντας υπόψη τους κανονισμούς δόμησης και λειτουργίας μιάς πόλης, την ήδη υπάρχουσα δόμηση, την πληθώρα των αυτοκινήτων, την νοοτροπία του πολίτη και πως αντιμετωπίζουν το θέμα αυτό τα άλλα Κράτη.
Μελέτες των συγκοινωνιολόγων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις ΗΠΑ, θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα έργα όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά το διογκώνουν, καθώς ένα υπόγειο γκαράζ προσελκύει 5 έως 10 φορές περισσότερα αυτοκίνητα από όσα μπορεί να φιλοξενήσει!! Ένα υπόγειο γκαράζ 200-300 θέσεων που προβλέπεται να κατασκευαστεί στο συγκεκριμένο χώρο, θα προσελκύει ημερησίως σύμφωνα με τις μελέτες, στην καλύτερη περίπτωση, 1.000 περίπου αυτοκίνητα επιβαρύνοντας κυκλοφοριακά την περιοχή προκειμένου να βρουν τον πολυπόθητο χώρο στάθμευσης. Επίσης θα διαταράξει τη σχέση αέρα-εδάφους-υπεδάφους, θα παράγει ρύπους βενζολίου και μολύβδου επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα. Θα υπάρξουν μεγάλες τεχνικές δυσκολίες για την εγκατάσταση πράσινου στην επιφάνεια του υπόγειου πάρκινγκ, προβλήματα στεγανοποίησης, ανάγκης εξαερισμού, προβλήματα στο πάχος του εδαφικού επιφανειακού καλύμματος, απαιτούμενη μεγάλη στατική ενίσχυση της κατασκευής κλπ..
Είναι , όμως, αυτόςλόγος στην δική μας πόλη να αρνηθούμε την κατασκευή αυτή του υπόγειου χώρου στάθμευσης; Θα έλεγα ναι αν η πόλη μας είχε μολυσμένη ατμόσφαιρα, εάν στην πόλη μας η στην περιοχή μας λειτουργούσαν εργοστάσια ή επιχειρήσεις που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα (βλ. λιγνιτωρυχεία ΔΕΗ Κοζάνης). Μάλιστα αν δούμε δυτικά η πόλη μας συνορεύει με ένα πανέμορφο δάσος, ένα πνεύμονα ζωής και αναζωογόνηση του αέρα. Εξάλλου την ρύπανση που δέχεται η πόλη μας από τα ήδη υπάρχοντα αυτοκίνητα, την ίδια θα δέχεται και μετά την κατασκευή του πάρκινγκ αφού δεν υπάρχει συντελεστής αύξησης των αυτοκινήτων τέτοιος που να μας δίνει δείγμα ανησυχίας. Άρα ο λόγος που προβάλλεται από τις επιστημονικές μελέτες στην προκειμένη περίπτωση αίρεται.
Άποψή μου είναι πως ο Δήμος δεν έχει καμία υποχρέωση, στο κέντρο της πόλης, να παραχωρήσει χώρο στάθμευσης για τους κατοίκους της πόλης και συγκεκριμένα της περιοχής αυτής. Έχει όμως υποχρέωση και μάλιστα μεγάλη, να έχει χώρο τέτοιο για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της πόλης, του πελάτη, του επισκέπτη, του ταξιδιώτη κ.λ.π. και ο οποίος (χώρος) για να παραμείνει με την μορφή αυτή θα πρέπει να υπόκειται σε ειδικό καθεστώς λειτουργίας (π.χ. υψηλό ωριαίο μίσθωμα). Κάθε ιδιοκτήτης αυτοκινήτου – αυτοκινήτων, στο κέντρο της πόλης, υποχρεούται να έχει το δικό του χώρο στάθμευσης. Στην Ιαπωνία και στην Κίνα για να σου επιτρέψουν να αγοράσεις αυτοκίνητο πρέπει να προσκομίσεις πιστοποιητικό στο οποίο να υποδεικνύεις τον χώρο στο οποίο θα το σταθμεύσεις. Στην Αμερική και στην Γερμανία στις νεοαναγειρόμενες οικοδομές σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όταν τα υπόγεια πάρκινγκ δεν καλύπτουν τις ανάγκες του κτιρίου φροντίζουν με ειδικούς ανελκυστήρες να τα ανεβάζουν σε ορόφους και σε ειδικά κατασκευασμένους χώρους. Είναι όμως, στην σημερινή εποχή που ζούμε με την πληθώρα των αυτοκινήτων, υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να δώσει λύση σ’ αυτό το έντονο πρόβλημα. Ναι, η λύση είναι τα περιφερειακά ανοιχτά δημοτικά πάρκινγκ με ένα πολύ όμως μικρό τίμημα στάθμευσης το οποίο θα έχει σαν σκοπό την ασφαλή στάθμευση και φύλαξη του αυτοκινήτου. Εξάλλου η πόλη μας είναι τόσο μικρή και οι αποστάσεις κοντινές που καθιστούν σχεδόν περιττή την χρήση του αυτοκινήτου σε καθημερινή βάση.
Έχει όμως και ο πολίτης τεράστιες υποχρεώσεις. Πρέπει επιτέλους να καταλάβει (και ιδιαίτερα ο νέος) ότι για το παραμικρό δεν μπορεί να κατεβαίνει με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης. Τώρα μάλιστα που η Δημοτική Αρχή θεσμοθέτηση και ξεκίνησε δειλά δειλά την αστική συγκοινωνία εξέλειπε ο λόγος της μετακίνησής του με το αυτοκίνητο και κατ’ επέκταση η απαίτησή του από την δημοτική αρχή εξεύρεσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων.
Μένουμε λοιπόν στην υποχρέωση του Δήμου για την κατασκευή ενός κεντρικού υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων (για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της και του επισκέπτη) και την κατασκευή περιφερειακών ανοιχτών χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων και ιδίων τέτοιων στις γειτονιές όπου υπάρχουν μικροί δημοτικοί χώροι (για την εξυπηρέτηση του συμπολίτη μας).
Είναι δυνατόν η πολυσυζητημένη αυτή κατασκευή του υπόγειου κεντρικού χώρου στάθμευσης, όπως προαναφέρθηκε, να γίνει;
Ναι είναι δυνατόν.
Δεν είμαι μηχανικός και δεν διαθέτω ιδιαίτερες γνώσεις στο αντικείμενο αυτό. Από έρευνα που έχω κάνει, ανά την Ελλάδα, σε έργα τέτοιου είδους που βρίσκονται σε εξέλιξη μπορώ να καταθέσω στοιχεία.
Μία θέση κατασκευής στάθμευσης σε υπόγειο χώρο κοστολογείται, ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους. Όταν το έδαφος είναι ομαλό και εύκολο στην εκσκαφή η θέση τιμολογείται σε 13.000 € περίπου και όταν το έδαφος είναι επικλινές και βραχώδες μπορεί να φτάσει και στα 17.000 €. Το οικόπεδο αυτό έχει έκταση 1650 τ.μ. και αν προστεθεί μέρος του αύλειου χώρου του 1ου Δημοτικού Σχολείου (χωρίς να κινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου) τότε πλησιάζουμε τα 2.200 τ.μ.. Κάθε θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, απαιτεί περίπου μαζί με τα χώρο κίνησής του 15 τ.μ.
Στον υπό συζήτηση χώρο μπορούν να σταθμεύσουν 150 αυτοκίνητα, περίπου, και αν το πάρκινκγ γίνει διώροφο τότε σταθμεύουν 300 αυτοκίνητα. Ο αριθμός αυτός είναι ικανός να εξυπηρετήσει την καθημερινή κίνηση του εμπορικού κόσμου της πόλης αλλά και μέρους μόνιμης στάθμευσης αυτοκινήτων, θέσεις τις οποίες ο Δήμος θα διαθέσει στους πολίτες μετά από σχετική δημοπράτηση έναντι μηνιαίου τιμήματος. Το κόστος της όλης κατασκευής ανέρχεται, σύμφωνα με μελέτες, σε (300 θέσεις Χ 13.000 € η θέση =) 3.900.000 €, ποσό, που κατά την γνώμη μου μπορεί να βρεθεί από ίδιο κεφάλαιο του δήμου κατά 33%, από δάνειο κατά 33% και από επιδότηση κατά 34%. Εδώ δεν πρέπει να μας τρομάζει η ίδια συμμετοχή και η λήψη δανείου γιατί στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει αποπληρωμή αυτών των δύο γρήγορα και σίγουρα. Εάν ο Δήμος από τις 300 θέσεις στάθμευσης τις 100 τις διαθέσει στους πολίτες ως μόνιμες θέσεις στάθμευσης των Ι.Χ. αυτοκινήτων τους, μετά από δημοπρασία, και σε τιμή περίπου 70 € μηνιαίως (τόσο κυμαίνονται τα ενοίκια των ιδιωτικών πάρκινκγ στην πόλη μας) θα έχει έσοδο 100.000 € περίπου το χρόνο. Από το ωριαίο μίσθωμα των αυτοκινήτων που θα παρκάρουν στο χώρο αυτό το ετήσιο εισόδημα ανέρχεται περίπου στις 130.000 €. Συνάγεται λοιπόν ότι τα έσοδα που προκύπτουν είναι ικανά, από μόνα τους να αποσβέσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, την ιδία συμμετοχή του δήμου και του δανείου.
Θα πρότεινα λοιπόν να ξεκινήσει η διερεύνηση για την κατασκευή αυτού του τόσο αναγκαίου έργου για την πόλη μας. Θα ήμουν κάθετα αντίθετος σε προτάσεις και ιδέες για την κατασκευή του μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα). Κάτι τέτοιο όπου εφαρμόστηκε συμπεριληφθήκαν ληστρικοί όροι στην συνεργασία και το έργο, λόγω συμφερόντων του ιδιώτη, δεν έγινε ποτέ).
Για τους περιφερειακούς χώρους στάθμευσης και συγκεκριμένα για το χώρο που βρίσκεται στα «τσακάλια» συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του Δημάρχου στο Συμβούλιο της 28-2-2011. Πριν όμως περιφραχτεί, φωτιστεί κατάλληλα και φυλαχτεί, θα έλεγα στον κ. Δήμαρχο ότι ο Δημοτικός αυτός χώρος δεν έχει ανοιχτεί όλος και είναι σχεδόν διπλάσιος σε έκταση. Υπάρχουν σχετική μελέτη και τοπογραφικά, στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, τα οποία συντάχθηκαν το 2006 από αρμόδιο τοπογραφικό συνεργείο λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο του Γκανίλα. Έγιναν καταπατήσεις από ιδιώτες οι οποίοι θα πρέπει να αποδώσουν τους χώρους αυτούς στον Δήμο. Μπορεί έτσι να γίνει εκεί ένα πάρκινκγ σχεδόν διπλάσιο και ικανό να φιλοξενήσει αρκετά μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων.
Επίσης θα πρότεινα στον κ. Δήμαρχο, με ένα σχετικά μικρού κόστους έργο, να γκρεμίσει το παλιό τοίχο του Εθνικού Σταδίου της πόλης κατά μήκος του δρόμου 28ης Οκτωβρίου και τον χώρο που σχηματίζεται ανάμεσα στις καινούργιες κερκίδες τους σταδίου και του πεζοδρομίου (περίπου 2 μέτρα) με μια καινούργια ανακατασκευή του πεζοδρομίου να δημιουργήσει χώρους στάθμευσης κατά μήκους όλου του δρόμο από το Γυμνάσιο μέχρι και τα παλαιά νεκροταφεία. Νομίζω πως έτσι δημιουργείται ένας ικανός χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και μάλιστα σε σημείο όπου, όταν υπάρχουν αθλητικές εκδηλώσεις, δημιουργείται το αδιαχώρητο.
Χαράλαμπος Παπαξάνθης
Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Γρεβενών(Οικόπεδο Εθνικής Τράπεζας)


Με αφορμή την τοποθέτηση του Δημάρχου μας κ. Δημοσθένη Κουπτσίδη για τα πάρκινγκ της πόλης, στο δημοτικό συμβούλιο της 28-2-2011, καταθέτω τις απόψεις μου για το θέμα αυτό που τόσο καιρό απασχολεί και ταλανίζει τον Γρεβενιώτη και ιδιαίτερα τον εμπορικό κόσμο της πόλης μας.
Η αγορά για τη δημιουργία του χώρου του οικοπέδου της Εθνικής Τράπεζας σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων ξεκίνησε επί Δημαρχίας Αθανασίου Ζιώγα και συγκεκριμένα το έτος 2004. Ο τότε δήμαρχος διαπραγματεύθηκε την αγορά του οικοπέδου αυτού (ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος) αντί του ποσού των δύο εκατομμυρίων ευρώ, με μοναδικό σκοπό την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων.
Συμφωνήθηκε να καταβληθεί το ποσό του ενάμισι εκατομμυρίου ευρώ από το Δήμο, μέσω του προγράμματος «ΘΗΣΕΑ», και τα υπόλοιπα πεντακόσια χιλιάρικα από δημόσιες επενδύσεις, ποσό το οποίο είχε υποσχεθεί ο τότε Γρεβενιώτης υφυπουργός οικονομικών κ. Χρήστος Φώλιας στον Δήμαρχο. Η ανεύρεση του χρηματικού αυτού ποσού, λόγω οικονομικών δυσχερειών, στάθηκε αδύνατη και έτσι ο τότε υφυπουργός ενέταξε την πληρωμή του στο ΟΠΑΓΚ (μετέπειτα ΕΠΑΔΥΜ), ένα πρόγραμμα στο οποίο ήταν ενταγμένα από όλη την Δ, Μακεδονία εκατοντάδες άλλα έργα, και στην ουσία δεν επρόκειτο ποτέ να πληρωθεί. Έτσι αποφασίστηκε ο Δήμος να προβεί στην λήψη δανείου, κάτι το οποίο ανέλαβε η επόμενη Δημοτική Αρχή του Γεωργίου Νούτσου.
Αυτό είναι το ιστορικό μέρος της αγοράς του οικοπέδου αυτού το οποίο με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είχε αγοραστεί για να χρησιμοποιηθεί υπόγεια, ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και υπέργεια, ως χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών. Ένας χώρος που αν ενωθεί με τον αύλειο χώρο του πρώτου Δημοτικού σχολείου θα αποτελέσει ένα τεράστιο υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και ένα όμορφο «πράσινο;» χώρο στην καρδιά της στιμεντούπολής μας.
Τι λένε επιστημονικές μελέτες για κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης στα κέντρα των πόλεων;
Τι χώρο στάθμευσης θέλουμε και ποιες είναι οι υποχρεώσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής έναντι του πολίτη;
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις του πολίτη πάνω στο θέμα αυτό;
Σε αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά άλλα καλούμαστε να απαντήσουμε λαμβάνοντας υπόψη τους κανονισμούς δόμησης και λειτουργίας μιάς πόλης, την ήδη υπάρχουσα δόμηση, την πληθώρα των αυτοκινήτων, την νοοτροπία του πολίτη και πως αντιμετωπίζουν το θέμα αυτό τα άλλα Κράτη.
Μελέτες των συγκοινωνιολόγων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις ΗΠΑ, θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα έργα όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά το διογκώνουν, καθώς ένα υπόγειο γκαράζ προσελκύει 5 έως 10 φορές περισσότερα αυτοκίνητα από όσα μπορεί να φιλοξενήσει!! Ένα υπόγειο γκαράζ 200-300 θέσεων που προβλέπεται να κατασκευαστεί στο συγκεκριμένο χώρο, θα προσελκύει ημερησίως σύμφωνα με τις μελέτες, στην καλύτερη περίπτωση, 1.000 περίπου αυτοκίνητα επιβαρύνοντας κυκλοφοριακά την περιοχή προκειμένου να βρουν τον πολυπόθητο χώρο στάθμευσης. Επίσης θα διαταράξει τη σχέση αέρα-εδάφους-υπεδάφους, θα παράγει ρύπους βενζολίου και μολύβδου επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα. Θα υπάρξουν μεγάλες τεχνικές δυσκολίες για την εγκατάσταση πράσινου στην επιφάνεια του υπόγειου πάρκινγκ, προβλήματα στεγανοποίησης, ανάγκης εξαερισμού, προβλήματα στο πάχος του εδαφικού επιφανειακού καλύμματος, απαιτούμενη μεγάλη στατική ενίσχυση της κατασκευής κλπ..
Είναι , όμως, αυτόςλόγος στην δική μας πόλη να αρνηθούμε την κατασκευή αυτή του υπόγειου χώρου στάθμευσης; Θα έλεγα ναι αν η πόλη μας είχε μολυσμένη ατμόσφαιρα, εάν στην πόλη μας η στην περιοχή μας λειτουργούσαν εργοστάσια ή επιχειρήσεις που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα (βλ. λιγνιτωρυχεία ΔΕΗ Κοζάνης). Μάλιστα αν δούμε δυτικά η πόλη μας συνορεύει με ένα πανέμορφο δάσος, ένα πνεύμονα ζωής και αναζωογόνηση του αέρα. Εξάλλου την ρύπανση που δέχεται η πόλη μας από τα ήδη υπάρχοντα αυτοκίνητα, την ίδια θα δέχεται και μετά την κατασκευή του πάρκινγκ αφού δεν υπάρχει συντελεστής αύξησης των αυτοκινήτων τέτοιος που να μας δίνει δείγμα ανησυχίας. Άρα ο λόγος που προβάλλεται από τις επιστημονικές μελέτες στην προκειμένη περίπτωση αίρεται.
Άποψή μου είναι πως ο Δήμος δεν έχει καμία υποχρέωση, στο κέντρο της πόλης, να παραχωρήσει χώρο στάθμευσης για τους κατοίκους της πόλης και συγκεκριμένα της περιοχής αυτής. Έχει όμως υποχρέωση και μάλιστα μεγάλη, να έχει χώρο τέτοιο για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της πόλης, του πελάτη, του επισκέπτη, του ταξιδιώτη κ.λ.π. και ο οποίος (χώρος) για να παραμείνει με την μορφή αυτή θα πρέπει να υπόκειται σε ειδικό καθεστώς λειτουργίας (π.χ. υψηλό ωριαίο μίσθωμα). Κάθε ιδιοκτήτης αυτοκινήτου – αυτοκινήτων, στο κέντρο της πόλης, υποχρεούται να έχει το δικό του χώρο στάθμευσης. Στην Ιαπωνία και στην Κίνα για να σου επιτρέψουν να αγοράσεις αυτοκίνητο πρέπει να προσκομίσεις πιστοποιητικό στο οποίο να υποδεικνύεις τον χώρο στο οποίο θα το σταθμεύσεις. Στην Αμερική και στην Γερμανία στις νεοαναγειρόμενες οικοδομές σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όταν τα υπόγεια πάρκινγκ δεν καλύπτουν τις ανάγκες του κτιρίου φροντίζουν με ειδικούς ανελκυστήρες να τα ανεβάζουν σε ορόφους και σε ειδικά κατασκευασμένους χώρους. Είναι όμως, στην σημερινή εποχή που ζούμε με την πληθώρα των αυτοκινήτων, υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να δώσει λύση σ’ αυτό το έντονο πρόβλημα. Ναι, η λύση είναι τα περιφερειακά ανοιχτά δημοτικά πάρκινγκ με ένα πολύ όμως μικρό τίμημα στάθμευσης το οποίο θα έχει σαν σκοπό την ασφαλή στάθμευση και φύλαξη του αυτοκινήτου. Εξάλλου η πόλη μας είναι τόσο μικρή και οι αποστάσεις κοντινές που καθιστούν σχεδόν περιττή την χρήση του αυτοκινήτου σε καθημερινή βάση.
Έχει όμως και ο πολίτης τεράστιες υποχρεώσεις. Πρέπει επιτέλους να καταλάβει (και ιδιαίτερα ο νέος) ότι για το παραμικρό δεν μπορεί να κατεβαίνει με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης. Τώρα μάλιστα που η Δημοτική Αρχή θεσμοθέτηση και ξεκίνησε δειλά δειλά την αστική συγκοινωνία εξέλειπε ο λόγος της μετακίνησής του με το αυτοκίνητο και κατ’ επέκταση η απαίτησή του από την δημοτική αρχή εξεύρεσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων.
Μένουμε λοιπόν στην υποχρέωση του Δήμου για την κατασκευή ενός κεντρικού υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων (για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της και του επισκέπτη) και την κατασκευή περιφερειακών ανοιχτών χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων και ιδίων τέτοιων στις γειτονιές όπου υπάρχουν μικροί δημοτικοί χώροι (για την εξυπηρέτηση του συμπολίτη μας).
Είναι δυνατόν η πολυσυζητημένη αυτή κατασκευή του υπόγειου κεντρικού χώρου στάθμευσης, όπως προαναφέρθηκε, να γίνει;
Ναι είναι δυνατόν.
Δεν είμαι μηχανικός και δεν διαθέτω ιδιαίτερες γνώσεις στο αντικείμενο αυτό. Από έρευνα που έχω κάνει, ανά την Ελλάδα, σε έργα τέτοιου είδους που βρίσκονται σε εξέλιξη μπορώ να καταθέσω στοιχεία.
Μία θέση κατασκευής στάθμευσης σε υπόγειο χώρο κοστολογείται, ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους. Όταν το έδαφος είναι ομαλό και εύκολο στην εκσκαφή η θέση τιμολογείται σε 13.000 € περίπου και όταν το έδαφος είναι επικλινές και βραχώδες μπορεί να φτάσει και στα 17.000 €. Το οικόπεδο αυτό έχει έκταση 1650 τ.μ. και αν προστεθεί μέρος του αύλειου χώρου του 1ου Δημοτικού Σχολείου (χωρίς να κινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου) τότε πλησιάζουμε τα 2.200 τ.μ.. Κάθε θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, απαιτεί περίπου μαζί με τα χώρο κίνησής του 15 τ.μ.
Στον υπό συζήτηση χώρο μπορούν να σταθμεύσουν 150 αυτοκίνητα, περίπου, και αν το πάρκινκγ γίνει διώροφο τότε σταθμεύουν 300 αυτοκίνητα. Ο αριθμός αυτός είναι ικανός να εξυπηρετήσει την καθημερινή κίνηση του εμπορικού κόσμου της πόλης αλλά και μέρους μόνιμης στάθμευσης αυτοκινήτων, θέσεις τις οποίες ο Δήμος θα διαθέσει στους πολίτες μετά από σχετική δημοπράτηση έναντι μηνιαίου τιμήματος. Το κόστος της όλης κατασκευής ανέρχεται, σύμφωνα με μελέτες, σε (300 θέσεις Χ 13.000 € η θέση =) 3.900.000 €, ποσό, που κατά την γνώμη μου μπορεί να βρεθεί από ίδιο κεφάλαιο του δήμου κατά 33%, από δάνειο κατά 33% και από επιδότηση κατά 34%. Εδώ δεν πρέπει να μας τρομάζει η ίδια συμμετοχή και η λήψη δανείου γιατί στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει αποπληρωμή αυτών των δύο γρήγορα και σίγουρα. Εάν ο Δήμος από τις 300 θέσεις στάθμευσης τις 100 τις διαθέσει στους πολίτες ως μόνιμες θέσεις στάθμευσης των Ι.Χ. αυτοκινήτων τους, μετά από δημοπρασία, και σε τιμή περίπου 70 € μηνιαίως (τόσο κυμαίνονται τα ενοίκια των ιδιωτικών πάρκινκγ στην πόλη μας) θα έχει έσοδο 100.000 € περίπου το χρόνο. Από το ωριαίο μίσθωμα των αυτοκινήτων που θα παρκάρουν στο χώρο αυτό το ετήσιο εισόδημα ανέρχεται περίπου στις 130.000 €. Συνάγεται λοιπόν ότι τα έσοδα που προκύπτουν είναι ικανά, από μόνα τους να αποσβέσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, την ιδία συμμετοχή του δήμου και του δανείου.
Θα πρότεινα λοιπόν να ξεκινήσει η διερεύνηση για την κατασκευή αυτού του τόσο αναγκαίου έργου για την πόλη μας. Θα ήμουν κάθετα αντίθετος σε προτάσεις και ιδέες για την κατασκευή του μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα). Κάτι τέτοιο όπου εφαρμόστηκε συμπεριληφθήκαν ληστρικοί όροι στην συνεργασία και το έργο, λόγω συμφερόντων του ιδιώτη, δεν έγινε ποτέ).
Για τους περιφερειακούς χώρους στάθμευσης και συγκεκριμένα για το χώρο που βρίσκεται στα «τσακάλια» συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του Δημάρχου στο Συμβούλιο της 28-2-2011. Πριν όμως περιφραχτεί, φωτιστεί κατάλληλα και φυλαχτεί, θα έλεγα στον κ. Δήμαρχο ότι ο Δημοτικός αυτός χώρος δεν έχει ανοιχτεί όλος και είναι σχεδόν διπλάσιος σε έκταση. Υπάρχουν σχετική μελέτη και τοπογραφικά, στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, τα οποία συντάχθηκαν το 2006 από αρμόδιο τοπογραφικό συνεργείο λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο του Γκανίλα. Έγιναν καταπατήσεις από ιδιώτες οι οποίοι θα πρέπει να αποδώσουν τους χώρους αυτούς στον Δήμο. Μπορεί έτσι να γίνει εκεί ένα πάρκινκγ σχεδόν διπλάσιο και ικανό να φιλοξενήσει αρκετά μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων.
Επίσης θα πρότεινα στον κ. Δήμαρχο, με ένα σχετικά μικρού κόστους έργο, να γκρεμίσει το παλιό τοίχο του Εθνικού Σταδίου της πόλης κατά μήκος του δρόμου 28ης Οκτωβρίου και τον χώρο που σχηματίζεται ανάμεσα στις καινούργιες κερκίδες τους σταδίου και του πεζοδρομίου (περίπου 2 μέτρα) με μια καινούργια ανακατασκευή του πεζοδρομίου να δημιουργήσει χώρους στάθμευσης κατά μήκους όλου του δρόμο από το Γυμνάσιο μέχρι και τα παλαιά νεκροταφεία. Νομίζω πως έτσι δημιουργείται ένας ικανός χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και μάλιστα σε σημείο όπου, όταν υπάρχουν αθλητικές εκδηλώσεις, δημιουργείται το αδιαχώρητο.
Χαράλαμπος Παπαξάνθης
Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Γρεβενών
(Οικόπεδο Εθνικής Τράπεζας)
Με αφορμή την τοποθέτηση του Δημάρχου μας κ. Δημοσθένη Κουπτσίδη για τα πάρκινγκ της πόλης, στο δημοτικό συμβούλιο της 28-2-2011, καταθέτω τις απόψεις μου για το θέμα αυτό που τόσο καιρό απασχολεί και ταλανίζει τον Γρεβενιώτη και ιδιαίτερα τον εμπορικό κόσμο της πόλης μας.

Η αγορά για τη δημιουργία του χώρου του οικοπέδου της Εθνικής Τράπεζας σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων ξεκίνησε επί Δημαρχίας Αθανασίου Ζιώγα και συγκεκριμένα το έτος 2004. Ο τότε δήμαρχος διαπραγματεύθηκε την αγορά του οικοπέδου αυτού (ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος) αντί του ποσού των δύο εκατομμυρίων ευρώ, με μοναδικό σκοπό την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων.
Συμφωνήθηκε να καταβληθεί το ποσό του ενάμισι εκατομμυρίου ευρώ από το Δήμο, μέσω του προγράμματος «ΘΗΣΕΑ», και τα υπόλοιπα πεντακόσια χιλιάρικα από δημόσιες επενδύσεις, ποσό το οποίο είχε υποσχεθεί ο τότε Γρεβενιώτης υφυπουργός οικονομικών κ. Χρήστος Φώλιας στον Δήμαρχο. Η ανεύρεση του χρηματικού αυτού ποσού, λόγω οικονομικών δυσχερειών, στάθηκε αδύνατη και έτσι ο τότε υφυπουργός ενέταξε την πληρωμή του στο ΟΠΑΓΚ (μετέπειτα ΕΠΑΔΥΜ), ένα πρόγραμμα στο οποίο ήταν ενταγμένα από όλη την Δ, Μακεδονία εκατοντάδες άλλα έργα, και στην ουσία δεν επρόκειτο ποτέ να πληρωθεί. Έτσι αποφασίστηκε ο Δήμος να προβεί στην λήψη δανείου, κάτι το οποίο ανέλαβε η επόμενη Δημοτική Αρχή του Γεωργίου Νούτσου.

Αυτό είναι το ιστορικό μέρος της αγοράς του οικοπέδου αυτού το οποίο με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είχε αγοραστεί για να χρησιμοποιηθεί υπόγεια, ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και υπέργεια, ως χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών. Ένας χώρος που αν ενωθεί με τον αύλειο χώρο του πρώτου Δημοτικού σχολείου θα αποτελέσει ένα τεράστιο υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και ένα όμορφο «πράσινο;» χώρο στην καρδιά της στιμεντούπολής μας.

Τι λένε επιστημονικές μελέτες για κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης στα κέντρα των πόλεων;

Τι χώρο στάθμευσης θέλουμε και ποιες είναι οι υποχρεώσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής έναντι του πολίτη;

Ποιες είναι οι υποχρεώσεις του πολίτη πάνω στο θέμα αυτό;

Σε αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά άλλα καλούμαστε να απαντήσουμε λαμβάνοντας υπόψη τους κανονισμούς δόμησης και λειτουργίας μιάς πόλης, την ήδη υπάρχουσα δόμηση, την πληθώρα των αυτοκινήτων, την νοοτροπία του πολίτη και πως αντιμετωπίζουν το θέμα αυτό τα άλλα Κράτη.

Μελέτες των συγκοινωνιολόγων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις ΗΠΑ, θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα έργα όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά το διογκώνουν, καθώς ένα υπόγειο γκαράζ προσελκύει 5 έως 10 φορές περισσότερα αυτοκίνητα από όσα μπορεί να φιλοξενήσει!! Ένα υπόγειο γκαράζ 200-300 θέσεων που προβλέπεται να κατασκευαστεί στο συγκεκριμένο χώρο, θα προσελκύει ημερησίως σύμφωνα με τις μελέτες, στην καλύτερη περίπτωση, 1.000 περίπου αυτοκίνητα επιβαρύνοντας κυκλοφοριακά την περιοχή προκειμένου να βρουν τον πολυπόθητο χώρο στάθμευσης. Επίσης θα διαταράξει τη σχέση αέρα-εδάφους-υπεδάφους, θα παράγει ρύπους βενζολίου και μολύβδου επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα. Θα υπάρξουν μεγάλες τεχνικές δυσκολίες για την εγκατάσταση πράσινου στην επιφάνεια του υπόγειου πάρκινγκ, προβλήματα στεγανοποίησης, ανάγκης εξαερισμού, προβλήματα στο πάχος του εδαφικού επιφανειακού καλύμματος, απαιτούμενη μεγάλη στατική ενίσχυση της κατασκευής κλπ..

Είναι , όμως, αυτόςλόγος στην δική μας πόλη να αρνηθούμε την κατασκευή αυτή του υπόγειου χώρου στάθμευσης; Θα έλεγα ναι αν η πόλη μας είχε μολυσμένη ατμόσφαιρα, εάν στην πόλη μας η στην περιοχή μας λειτουργούσαν εργοστάσια ή επιχειρήσεις που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα (βλ. λιγνιτωρυχεία ΔΕΗ Κοζάνης). Μάλιστα αν δούμε δυτικά η πόλη μας συνορεύει με ένα πανέμορφο δάσος, ένα πνεύμονα ζωής και αναζωογόνηση του αέρα. Εξάλλου την ρύπανση που δέχεται η πόλη μας από τα ήδη υπάρχοντα αυτοκίνητα, την ίδια θα δέχεται και μετά την κατασκευή του πάρκινγκ αφού δεν υπάρχει συντελεστής αύξησης των αυτοκινήτων τέτοιος που να μας δίνει δείγμα ανησυχίας. Άρα ο λόγος που προβάλλεται από τις επιστημονικές μελέτες στην προκειμένη περίπτωση αίρεται.

Άποψή μου είναι πως ο Δήμος δεν έχει καμία υποχρέωση, στο κέντρο της πόλης, να παραχωρήσει χώρο στάθμευσης για τους κατοίκους της πόλης και συγκεκριμένα της περιοχής αυτής. Έχει όμως υποχρέωση και μάλιστα μεγάλη, να έχει χώρο τέτοιο για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της πόλης, του πελάτη, του επισκέπτη, του ταξιδιώτη κ.λ.π. και ο οποίος (χώρος) για να παραμείνει με την μορφή αυτή θα πρέπει να υπόκειται σε ειδικό καθεστώς λειτουργίας (π.χ. υψηλό ωριαίο μίσθωμα). Κάθε ιδιοκτήτης αυτοκινήτου – αυτοκινήτων, στο κέντρο της πόλης, υποχρεούται να έχει το δικό του χώρο στάθμευσης. Στην Ιαπωνία και στην Κίνα για να σου επιτρέψουν να αγοράσεις αυτοκίνητο πρέπει να προσκομίσεις πιστοποιητικό στο οποίο να υποδεικνύεις τον χώρο στο οποίο θα το σταθμεύσεις. Στην Αμερική και στην Γερμανία στις νεοαναγειρόμενες οικοδομές σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όταν τα υπόγεια πάρκινγκ δεν καλύπτουν τις ανάγκες του κτιρίου φροντίζουν με ειδικούς ανελκυστήρες να τα ανεβάζουν σε ορόφους και σε ειδικά κατασκευασμένους χώρους. Είναι όμως, στην σημερινή εποχή που ζούμε με την πληθώρα των αυτοκινήτων, υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να δώσει λύση σ’ αυτό το έντονο πρόβλημα. Ναι, η λύση είναι τα περιφερειακά ανοιχτά δημοτικά πάρκινγκ με ένα πολύ όμως μικρό τίμημα στάθμευσης το οποίο θα έχει σαν σκοπό την ασφαλή στάθμευση και φύλαξη του αυτοκινήτου. Εξάλλου η πόλη μας είναι τόσο μικρή και οι αποστάσεις κοντινές που καθιστούν σχεδόν περιττή την χρήση του αυτοκινήτου σε καθημερινή βάση.

Έχει όμως και ο πολίτης τεράστιες υποχρεώσεις. Πρέπει επιτέλους να καταλάβει (και ιδιαίτερα ο νέος) ότι για το παραμικρό δεν μπορεί να κατεβαίνει με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης. Τώρα μάλιστα που η Δημοτική Αρχή θεσμοθέτηση και ξεκίνησε δειλά δειλά την αστική συγκοινωνία εξέλειπε ο λόγος της μετακίνησής του με το αυτοκίνητο και κατ’ επέκταση η απαίτησή του από την δημοτική αρχή εξεύρεσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων.

Μένουμε λοιπόν στην υποχρέωση του Δήμου για την κατασκευή ενός κεντρικού υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων (για την εξυπηρέτηση του εμπορικού κόσμου της και του επισκέπτη) και την κατασκευή περιφερειακών ανοιχτών χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων και ιδίων τέτοιων στις γειτονιές όπου υπάρχουν μικροί δημοτικοί χώροι (για την εξυπηρέτηση του συμπολίτη μας).

Είναι δυνατόν η πολυσυζητημένη αυτή κατασκευή του υπόγειου κεντρικού χώρου στάθμευσης, όπως προαναφέρθηκε, να γίνει;

Ναι είναι δυνατόν.

Δεν είμαι μηχανικός και δεν διαθέτω ιδιαίτερες γνώσεις στο αντικείμενο αυτό. Από έρευνα που έχω κάνει, ανά την Ελλάδα, σε έργα τέτοιου είδους που βρίσκονται σε εξέλιξη μπορώ να καταθέσω στοιχεία.

Μία θέση κατασκευής στάθμευσης σε υπόγειο χώρο κοστολογείται, ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους. Όταν το έδαφος είναι ομαλό και εύκολο στην εκσκαφή η θέση τιμολογείται σε 13.000 € περίπου και όταν το έδαφος είναι επικλινές και βραχώδες μπορεί να φτάσει και στα 17.000 €. Το οικόπεδο αυτό έχει έκταση 1650 τ.μ. και αν προστεθεί μέρος του αύλειου χώρου του 1ου Δημοτικού Σχολείου (χωρίς να κινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου) τότε πλησιάζουμε τα 2.200 τ.μ.. Κάθε θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, απαιτεί περίπου μαζί με τα χώρο κίνησής του 15 τ.μ.
Στον υπό συζήτηση χώρο μπορούν να σταθμεύσουν 150 αυτοκίνητα, περίπου, και αν το πάρκινκγ γίνει διώροφο τότε σταθμεύουν 300 αυτοκίνητα. Ο αριθμός αυτός είναι ικανός να εξυπηρετήσει την καθημερινή κίνηση του εμπορικού κόσμου της πόλης αλλά και μέρους μόνιμης στάθμευσης αυτοκινήτων, θέσεις τις οποίες ο Δήμος θα διαθέσει στους πολίτες μετά από σχετική δημοπράτηση έναντι μηνιαίου τιμήματος. Το κόστος της όλης κατασκευής ανέρχεται, σύμφωνα με μελέτες, σε (300 θέσεις Χ 13.000 € η θέση =) 3.900.000 €, ποσό, που κατά την γνώμη μου μπορεί να βρεθεί από ίδιο κεφάλαιο του δήμου κατά 33%, από δάνειο κατά 33% και από επιδότηση κατά 34%. Εδώ δεν πρέπει να μας τρομάζει η ίδια συμμετοχή και η λήψη δανείου γιατί στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει αποπληρωμή αυτών των δύο γρήγορα και σίγουρα. Εάν ο Δήμος από τις 300 θέσεις στάθμευσης τις 100 τις διαθέσει στους πολίτες ως μόνιμες θέσεις στάθμευσης των Ι.Χ. αυτοκινήτων τους, μετά από δημοπρασία, και σε τιμή περίπου 70 € μηνιαίως (τόσο κυμαίνονται τα ενοίκια των ιδιωτικών πάρκινκγ στην πόλη μας) θα έχει έσοδο 100.000 € περίπου το χρόνο. Από το ωριαίο μίσθωμα των αυτοκινήτων που θα παρκάρουν στο χώρο αυτό το ετήσιο εισόδημα ανέρχεται περίπου στις 130.000 €. Συνάγεται λοιπόν ότι τα έσοδα που προκύπτουν είναι ικανά, από μόνα τους να αποσβέσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, την ιδία συμμετοχή του δήμου και του δανείου.

Θα πρότεινα λοιπόν να ξεκινήσει η διερεύνηση για την κατασκευή αυτού του τόσο αναγκαίου έργου για την πόλη μας. Θα ήμουν κάθετα αντίθετος σε προτάσεις και ιδέες για την κατασκευή του μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα). Κάτι τέτοιο όπου εφαρμόστηκε συμπεριληφθήκαν ληστρικοί όροι στην συνεργασία και το έργο, λόγω συμφερόντων του ιδιώτη, δεν έγινε ποτέ).

Για τους περιφερειακούς χώρους στάθμευσης και συγκεκριμένα για το χώρο που βρίσκεται στα «τσακάλια» συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του Δημάρχου στο Συμβούλιο της 28-2-2011. Πριν όμως περιφραχτεί, φωτιστεί κατάλληλα και φυλαχτεί, θα έλεγα στον κ. Δήμαρχο ότι ο Δημοτικός αυτός χώρος δεν έχει ανοιχτεί όλος και είναι σχεδόν διπλάσιος σε έκταση. Υπάρχουν σχετική μελέτη και τοπογραφικά, στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, τα οποία συντάχθηκαν το 2006 από αρμόδιο τοπογραφικό συνεργείο λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο του Γκανίλα. Έγιναν καταπατήσεις από ιδιώτες οι οποίοι θα πρέπει να αποδώσουν τους χώρους αυτούς στον Δήμο. Μπορεί έτσι να γίνει εκεί ένα πάρκινκγ σχεδόν διπλάσιο και ικανό να φιλοξενήσει αρκετά μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων.

Επίσης θα πρότεινα στον κ. Δήμαρχο, με ένα σχετικά μικρού κόστους έργο, να γκρεμίσει το παλιό τοίχο του Εθνικού Σταδίου της πόλης κατά μήκος του δρόμου 28ης Οκτωβρίου και τον χώρο που σχηματίζεται ανάμεσα στις καινούργιες κερκίδες τους σταδίου και του πεζοδρομίου (περίπου 2 μέτρα) με μια καινούργια ανακατασκευή του πεζοδρομίου να δημιουργήσει χώρους στάθμευσης κατά μήκους όλου του δρόμο από το Γυμνάσιο μέχρι και τα παλαιά νεκροταφεία. Νομίζω πως έτσι δημιουργείται ένας ικανός χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και μάλιστα σε σημείο όπου, όταν υπάρχουν αθλητικές εκδηλώσεις, δημιουργείται το αδιαχώρητο.
Χαράλαμπος Παπαξάνθης
Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Γρεβενών

Δεν υπάρχουν σχόλια: