ΣΙΝΕ

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Είχαν βγει στην αυλή του σχολείου και ήρθε το τσουνάμι!

Οι ιστορίες από τον σεισµό της 11ης Μαρτίου και το τσουνάµι που ακολούθησε είναι δραµατικές.
Μία όµως από εκείνες που προκάλεσαν τη µεγαλύτερη συγκίνηση αφορά το σχολείο της Ουκάουα, όπου το τσουνάµι «κατάπιε» 77 από τους 108 µαθητές του και 10 από τους 13 καθηγητές. Το σχολείο που ισοπεδώθηκε δεν βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα αλλά κοντά στην κοίτη του ποταµού Κιτακάµι – το κύµα συναντώντας τα νερά του ποταµού και προσκρούοντας σε έναν ψηλό τοίχο έφθασεσε ύψος τα 30 µέτρα. Το περασµένο Σάββατο, ο δάσκαλος καλλιγραφίας Ρουίτσι Σακουράντα έφερε λουλούδια στη µνήµη των µαθητών που δίδασκε κάθε ∆ευτέρα. «Είναι χειρότερο ακόµα και από βοµβαρδισµό», ψέλλισε πάνω στα ερείπια του σχολείου όπου πλέον βασιλεύει η σιωπή. Η λάσπη αποσύρεται σιγά σιγά και οι στρατιώτες ψάχνουν κάποια αντικείµενα των παιδιών για να τα αφήσουν σε ένααυτοσχέδιο µνηµείο: κάποια στιλό, τετράδια,ένα µήλο, ένα αναψυκτικό. Στοµέσο, η φωτογραφία της τάξης κάτω από ανθισµένες κερασιές – 18 παιδιά µε δύο καθηγητές κάνουν το σήµα της νίκης χαµογελαστοί. Οι γείτονες αµίλητοι αφήνουν λουλούδια, γονατίζουν για λίγο και φεύγουν. Μια νεαρή προσπαθεί µε δυσκολία να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Οταν γίνεται σεισµός, όλοι βγαίνουν στην αυλή»,αφηγείται ο Σακουράντα. «Ετσι προβλέπεται. Μετά τον σεισµό κάποιοι γονείς πρόλαβαν και ήρθαν να πάρουν τα παιδιά τους. Αυτοί ήταν οι τυχεροί. Για τα υπόλοιπα δενέχουµε καµία είδηση». Το 70% των µαθητώνηλικίας 6 έως 12 ετών πέθαναν ή εξαφανίσθηκαν – σήµερα,περισσότερο από έναν µήνα µετά, δεν υπάρχει µεγάλη διαφορά µεταξύαυτών των δύο. Ανάµεσά τους ήτανκαι η 12χρονη Μιτσίκο Σάτο. Ο θείος της Σεϊκι στέκεται στα ερείπια µε υγρά µάτια και αφηγείται πως «ένα λεωφορείο έφθασε να πάρει τα παιδιά αλλά δεν µπόρεσενα πάει µακριά επειδή το χτύπησε το τσουνάµι». Στην πραγµατικότητα δεν έχει σηµασία εάν έφθασε το λεωφορείο ή εάν τα παιδιά προσπάθησαν να ανέβουν σε έναν κοντινό λόφο, όπως έγραψαν κάποιες εφηµερίδες. «Είπαν ότι το κύµα ήταν ήταν σαν µια µαύρη θάλασσα που παρέσυρε από αγελάδες έως και ανθρώπους που ούρλιαζαν για βοήθεια».
Κοντά στο σωρό µε τα µπάζα από το σχολείο υπάρχουν αυτοκίνητα που έχουν ανατραπεί, µια γέφυρα που διαλύθηκε και λόφοι από λάσπη. Μόνο µερικές πλατείες από τσιµέντο έµειναν να θυµίζουν ότι εκεί κάποτε υπήρχε ένα χωριό. Από τα σπίτια έχουν µείνει µόνο τα θεµέλια. Αυτή η εικόνα µε τα ερείπια συνεχίζεται επί χιλιόµετρα, µια και η περιοχή είναι από εκείνες πουυπέστη τις µεγαλύτερες καταστροφές από το τσουνάµι. Βλέπει κανείς βάρκες πάνω σε στέγες, ψαράδικαδίχτυα µπλεγµένα σε κλαδιά δέντρων, δρόµους ανοιγµένους στη µέση ενώ το µόνο που κυκλοφορεί είναι τα στρατιωτικά καµιόνια και οι γλάροι από ψηλά. Οι εικόνες είναι δύσκολο να περιγραφούν. Και οαπολογισµός κάνει τα πράγµατα ακόµα χειρότερα: 13.802 νεκροί, 4.928 τραυµατίες. Και 14.129 αγνοούµενοι. http://vatolakkiotis.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: