Ο Πάολο Κοέλιο είχε γράψει πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί...για να το καταφέρεις.
Πόσο μάλλον όταν αυτό που επιθυμείς στο έχουν αρπάξει μέσα από τα χέρια σου. Το ίδιο μάλλον συνέβη και στη περίπτωση της κυρίας Ξ. Ράπτου, που άγνωστοι δράστες της έκλεψαν το λεωφορείο που ήταν σταθμευμένο στο ΚΤΕΛ Κατερίνης, τον περασμένο Οκτώβριο.
Η πορεία που ακολούθησε το κλεμμένο όχημα απίστευτη. Από την Κατερίνη στη Σερβία, από Σερβία στη Βουλγαρία, από εκεί Τουρκία και τελικά στο Λίβανο, σε ένα χωριό που ήταν υπό τον έλεγχο της Χεσμπολάχ.
Το σοκ της ίδιας αλλά και ολόκληρης της οικογένειας ήταν μεγάλο. «Ήταν σαν να χάσαμε ένα μέλος της οικογένειάς μας, κάτι δικό μας», σημειώνει η κα Ξανθούλα.
Οι μήνες που πέρασαν για την οικογένεια ήταν πολύ δύσκολοι, μια συνεχής προσπάθεια εντοπισμού του λεωφορείου. Ένα καθημερινό άγχος για το πού μπορεί να βρίσκεται και ποιος μπορεί να το έκλεψε. Η αγωνία όμως τους όπλισε με πείσμα και θάρρος.
«Αν ζούσε ο παππούς μου και μάθαινε ότι μας κλέψανε το λεωφορείο θα είχε πεθάνει την ίδια στιγμή από τη στενοχώρια του, τα λάτρευε τα λεωφορεία», τονίζει ο γιος της ιδιοκτήτριας Χρήστος Νανούρης. Η γιαγιά της οικογένειας ήταν η πρώτη γυναίκα οδηγός λεωφορείου στην Ελλάδα.
Οι ώρες που πέρασε στο Λίβανο η ιδιοκτήτρια Ξ. Ράπτου ήταν δύσκολες και γεμάτες άγχος για την τύχη του οχήματος. «Πήγα σε ένα άγνωστο μέρος εντελώς μόνη μου, χωρίς να γνωρίζω κανέναν, προσπαθώντας να συνεννοηθώ με τι Λιβανικές αρχές για να βρούμε που βρίσκεται το λεωφορείο. Φοβόμουν, η εγκληματικότητα εκεί καλπάζει. Δεν θα έφευγα όμως αν δεν έβρισκα το λεωφορείο μου», δηλώνει στο newsbomb.gr η κα Ράπτου.
«Η ιστορία της κλοπής του λεωφορείου μας απέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Οι άνδρες της αστυνομίας, η Group 4, η Ιντερπόλ, μας απέδειξαν πως υπάρχουν άνθρωποι με αξίες, που χωρίς κανένα όφελος προθυμοποιούνται να βοηθήσουν», σημειώνει ο Χρ. Νανούρης.
Το λεωφορείο είναι ένα μέσο που μεταφέρει καθημερινά δεκάδες ψυχές. Για κάποιους ίσως να είναι ένα άψυχο πράγμα για κάποιους άλλους όμως έχει και το ίδιο ψυχή. Άλλωστε οι οδηγοί μέσα σε αυτό περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Καλά ταξίδια λοιπόν και κυρίως σε ελληνικό έδαφος...
newsbomb.gr
Πόσο μάλλον όταν αυτό που επιθυμείς στο έχουν αρπάξει μέσα από τα χέρια σου. Το ίδιο μάλλον συνέβη και στη περίπτωση της κυρίας Ξ. Ράπτου, που άγνωστοι δράστες της έκλεψαν το λεωφορείο που ήταν σταθμευμένο στο ΚΤΕΛ Κατερίνης, τον περασμένο Οκτώβριο.
Η πορεία που ακολούθησε το κλεμμένο όχημα απίστευτη. Από την Κατερίνη στη Σερβία, από Σερβία στη Βουλγαρία, από εκεί Τουρκία και τελικά στο Λίβανο, σε ένα χωριό που ήταν υπό τον έλεγχο της Χεσμπολάχ.
Το σοκ της ίδιας αλλά και ολόκληρης της οικογένειας ήταν μεγάλο. «Ήταν σαν να χάσαμε ένα μέλος της οικογένειάς μας, κάτι δικό μας», σημειώνει η κα Ξανθούλα.
Οι μήνες που πέρασαν για την οικογένεια ήταν πολύ δύσκολοι, μια συνεχής προσπάθεια εντοπισμού του λεωφορείου. Ένα καθημερινό άγχος για το πού μπορεί να βρίσκεται και ποιος μπορεί να το έκλεψε. Η αγωνία όμως τους όπλισε με πείσμα και θάρρος.
«Αν ζούσε ο παππούς μου και μάθαινε ότι μας κλέψανε το λεωφορείο θα είχε πεθάνει την ίδια στιγμή από τη στενοχώρια του, τα λάτρευε τα λεωφορεία», τονίζει ο γιος της ιδιοκτήτριας Χρήστος Νανούρης. Η γιαγιά της οικογένειας ήταν η πρώτη γυναίκα οδηγός λεωφορείου στην Ελλάδα.
Οι ώρες που πέρασε στο Λίβανο η ιδιοκτήτρια Ξ. Ράπτου ήταν δύσκολες και γεμάτες άγχος για την τύχη του οχήματος. «Πήγα σε ένα άγνωστο μέρος εντελώς μόνη μου, χωρίς να γνωρίζω κανέναν, προσπαθώντας να συνεννοηθώ με τι Λιβανικές αρχές για να βρούμε που βρίσκεται το λεωφορείο. Φοβόμουν, η εγκληματικότητα εκεί καλπάζει. Δεν θα έφευγα όμως αν δεν έβρισκα το λεωφορείο μου», δηλώνει στο newsbomb.gr η κα Ράπτου.
«Η ιστορία της κλοπής του λεωφορείου μας απέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Οι άνδρες της αστυνομίας, η Group 4, η Ιντερπόλ, μας απέδειξαν πως υπάρχουν άνθρωποι με αξίες, που χωρίς κανένα όφελος προθυμοποιούνται να βοηθήσουν», σημειώνει ο Χρ. Νανούρης.
Το λεωφορείο είναι ένα μέσο που μεταφέρει καθημερινά δεκάδες ψυχές. Για κάποιους ίσως να είναι ένα άψυχο πράγμα για κάποιους άλλους όμως έχει και το ίδιο ψυχή. Άλλωστε οι οδηγοί μέσα σε αυτό περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Καλά ταξίδια λοιπόν και κυρίως σε ελληνικό έδαφος...
newsbomb.gr
Δείτε περισσότερα θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου