ΣΙΝΕ

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Οι αιώνιοι τελικοί αρχίζουν απόψε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός,

Το ελληνικό μπάσκετ έχει την ευτυχία να εξάγει κάθε χρόνο τον κορυφαίο τελικό πρωταθλήματος όλης της Ευρώπης. Έτσι συμβαίνει και φέτος, τη χρονιά της κρίσης, με το προϊόν να...
έχει εξελληνιστεί πλήρως, άλλα να μην έχει χάσει σε τίποτα την αίγλη του παρελθόντος. Άλλωστε, ελληνική ομάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια και στη φετινή Ευρωλίγκα.

Οι αιώνιοι τελικοί αρχίζουν απόψε στις 20.00 στο ΣΕΦ κι έχουν ορισμένα δεδομένα.
Έχουν φαβορί και αυτό είναι αναμφισβήτητα ο Ολυμπιακός. Διότι: 1) είναι πρωταθλητής Ευρώπης κι ως εκ τούτου έχει την ψυχολογία ανωτερότητας με το μέρος του. Στο υψηλότατο επίπεδο συγκρότησης (αυτό που δεδομένα έχουν οι προσωπικότητες του Ολυμπιακού) η αίσθηση ανωτερότητας μόνο ευεργετικά μπορεί να λειτουργήσει, 2) είναι πιο συμπαγής ομάδα, 3) έχει το πλεονέκτημα έδρας που σπανίως σπάει.

Φαβορί, ναι. Όχι όμως ακλόνητο φαβορί. Ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί σε αυτή τη σειρά έχοντας κάνει λίφτινγκ για τρίτη φορά μέσα στην ίδια σεζόν. Τύφλα να’ χει ο Φουστάνος τέτοια δουλειά. Οι προσθήκες του είναι καλές και του δίνουν αξιοπιστία στο σουτ και σταθερότητα στη ρακέτα. Εντούτοις, είναι ανίδεοι για το τι εστί ντέρμπι σε τούτη τη χώρα.

Αγωνιστικά ο Ολυμπιακός θα εξαρτηθεί από τις γνωστές σταθερές του: 1) Την παρουσία του αρχηγού του Βασίλη Σπανούλη που καλείται να δείξει την ωριμότητα του Λονδίνου δίνοντας τον τόνο και τον ρυθμό , 2) το βαθμό ετοιμότητας του εξασθενημένου Λο που έχει χάσει έδαφος, 3) τις επιδόσεις Σλούκα και Κατσιβελη που θα είναι καθοριστικές πολύ περισσότερο αν ο Λο δεν είναι σε θέση να βοηθήσει επί της ουσίας, 4) πως θα ανταποκριθεί ο Χάινς (αλλά και ο Σερμαντίνι και ο Πάουελ) στον άγνωστο «Χ» που λέγεται Γκουίν, 5) το καυτό δίδυμο στη θέση τρία. Περπέρογλου-Παπανικολάου είναι ικανοί να διαμορφώσουν ισορροπίες, 6) τον ρυθμό που θα δώσουν οι χειριστές του που αποδεδειγμένα μπορούν να ανταποκριθούν σε όλα τα στυλ παιχνιδιού κι αυτο , αν ήμουν Πεδουλάκης, θα με τρομοκρατούσε μετά το Λονδίνο, 7) τον τρόπο που βγάζει τρικ από το καπέλο ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Λέγαμε ότι μετά τον τελικό του κυπέλλου ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού τον είχε νικήσει κατά κράτος. Αυτό όμως πλέον δεν ισχύει γιατί ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε Ευρωλίγκα βρήκε τις δυσλειτουργίες κι έβαλε την προσωπική του σφραγίδα σε μια ομάδα που είναι «μασίφ» σε όλα της.

Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να μη μείνει προσκολημένος σε συγκεκριμένο πλάνο (πχ χαμηλό τέμπο και ξύλο) γιατί θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Ο Πεδουλάκης θα πρέπει να έχει στο νου του ότι το αγωνιστικό πλάνο θα αλλάζει εκατό φορές μέσα στον ίδιο αγώνα. Ότι κι αν σχεδιάσει προφανώς θα αρχίζει από την περιφερειακή άμυνα και θα τελειώνει στο ελεύθερο σουτ. Θα έπρεπε ίσως και στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά αμφιβάλλω κατά πόσο μπορεί. Ο Κάρι αυτή τη στιγμή του προσφέρει 60% στα τρίποντα, αλλά αν ο Διαμαντίδης κι ο Ούκιτς δεν παρουσιάσουν εικόνα τελικού κυπέλλου, δύσκολα θα λειτουργήσει οτιδήποτε. Από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός θα πρέπει: 1) να βρει λύσεις απο Ματσιούλις-Μπράμος, 2) να παρουσιάσει υπεροπλία στη ρακέτα με την προσθήκη του Γκουίν και ορθολογική χρησιμοποίηση του Σοφο, 3) να δώσει κεντρικό ρόλο στον Κώστα Τσαρτσαρή για να αντιμετωπίσει τα εγγενή πλεονεκτήματα του αντιπάλου, 4) να παρουσιάσει πολυπρόσωπες άμυνες που θα παίζουν στο όριο του φάουλ.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στον παράγοντα διαιτησία. Εγκληματική η ετυμηγορία της κληρωτίδας για την τριάδα των γκρι του πρώτου αγώνα. Παντελώς άπειρος ο ένας, χωρίς σπουδαίες περγαμηνές ο άλλος, όχι υψηλότατων απαιτήσεων ο εμπειρότερος όλων. Δεν θα γράψω καν ονόματα. Θα πω μόνο ότι δεν έχουν το ειδικό βάρος να αντιμετωπίσουν ειδικές καταστάσεις που ενδεχομένως διαμορφωθούν , όταν η μπάλα θα καίει, οι άμυνες θα είναι στο όριο του αντιαθλητικού και το ρολόι θα μετράει αντίστροφα. Κι επειδή η πρώτη εικόνα της διαιτησίας διαμορφώνει και τα υπόλοιπα (από δυο ως τέσσερα) παιχνίδια, ομολογώ ότι ένα φόβο τον έχω.

Πολύ περισσότερο όταν βρισκόμαστε ενώπιον περιστατικών έντασης σε κάθε αντιπαράθεση γραφείου εδώ και τρεις ημέρες. Πλακώνονται για ότι μπορεί να σκεφτεί ανθρώπου νους. Από τα χρονόμετρα και το ύψος της μπασκέτας, μέχρι το ποιες κερκίδες (και αν) θα παραμείνουν κενές. Μιλάμε για ασύλληπτο σόου, όπως κάθε χρόνο, μόνο που φέτος ίσως ο βαθμός επικινδυνότητας να είναι κατά πολύ υψηλότερος μετά τα γεγονότα του Ελληνικού.

Και σα να μην μας έφταναν όλα αυτά ήρθαν να μας πουν και για απαγορευμένες ουσίες οι απ’ έξω. Ο Γιαννακόπουλος ζήτησε ελέγχους σε όλους με ούρα και αίμα σε όλους τους αγώνες. Ο Ολυμπιακός διέρρευσε ότι αυτή είναι πάγια θέση του. Το ΕΣΚΑΝ αρνήθηκε. Νεράκι στο μύλο εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών για κουτσομπολιό και θεωρίες συνωμοσίας.

Ας καταλάβουμε κάτι. Το ελληνικό μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο είναι οι 9 φορές πρωταθλητές Ευρώπης αιώνιοι. Μετά το απόλυτο χάος. Εάν φροντίσουν κάποιοι φωστήρες (και τους επιτρέψουν κάποιοι άλλοι) να τινάξουν στον αέρα τους τελικούς (την αρχή και το τέλος ενός σχεδόν ανύπαρκτου πρωταθλήματος των δυο τους και των… άλλων), θα έχουν καταφέρει ένα πολύ ισχυρό πλήγμα στο ίδιο το άθλημα. Όσο βαθιές ρίζες κι αν έχει (που έχει) στο DNA μας, δεν αντέχει να ματώνει κάθε λίγο απο ηλίθιους.

Αν βάλουμε στη ζυγαριά τα τέσσερα-πέντε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, έχουμε το χειρότερο με τους μακράν καλύτερους τελικούς. Πρέπει να αισθανόμαστε μπασκετικώς ευλογημένοι που έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε αυτές τις τιτανομαχίες των κορυφαίων της Ευρώπης. Όσο κι αν είναι κατάρα αυτοί οι τελικοί να μπολιάζονται από όλα τα συστατικά της εμετικής και παντελώς «ανάθλητης» ελληνικής νοοτροπίας.

Ποιος θα είναι πρωταθλητής; Θα το ξέρουμε το αργότερο στις 19 Ιουνίου. Είπαμε, φαβορί υπάρχει αλλά στα χαρτιά. Στο τερέν θα πάμε βήμα-βήμα για να μάθουμε αυτόν που θα φτάσει στις τρεις νίκες. Απόψε στο ΣΕΦ (20.00) και την Κυριακή στο ΟΑΚΑ (21.00). Αν περάσουμε από αυτά τα δυο παιχνίδια αβρόχοις ποσί , τα υπόλοιπα θα τα βρούμε.

Κι επειδή η μέρα έχει εθνικό ενδιαφέρον με τον αγώνα Λιθουανία-Ελλάδα στις 21.45 (live στον realfm 97,8) για τα προκριματικά του Μουντιάλ , θα κλείσω με μια ατάκα μνημείο του Σάντος απο τη χθεσινή συνέντευξη τύπου…

«Όταν έχεις στόχους και φιλοδοξία δεν υπάρχει κούραση. Όποιος είναι κουρασμένος να μου το πει. Εγώ θέλω να είμαι στη Βραζιλία». Για να φτάσουμε στις «Βραζιλίες» μας (σε όλα τα επίπεδα) πρέπει να είμαστε ακούραστοι και φιλόδοξοι όταν κρίνεται ο μεγάλος στόχος. Καλή επιτυχία και ραντεβού στο www.pamesports.gr και στον ραδιοφωνικό αέρα του realfm 97,8 από τις 21:30 ως τα μεσάνυχτα. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο για το βράδυ σας;
Του Παναγιώτη Περπερίδη

ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; ΚΑΝΕ LIKE... ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ

Γίνετε φίλοι μας, στη σελίδα μας στο facebook: http://www.facebook.com/vatolakkiotis
Στείλτε μας τις απόψεις σας, τα άρθρα σας, τις καταγγελίες σας και οτιδήποτε θέλετε στο email: kostasdigos@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: