ΣΙΝΕ

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Δείτε γιατί τα ζευγάρια Πρέπει να κοιμούνται σε ξεχωριστά κρεβάτια.

Ο άντρας μου, ο Josh, κι εγώ μοιραζόμασταν το ίδιο μπάνιο πριν μοιραστούμε το ίδιο κρεβάτι. Οι κρεβατοκάμαρες μας χωρίζονταν από ένα μπάνιο με μία...
πόρτα σε κάθε πλευρά. Βεβαιωνόμουν πάντα ότι είχα κλειδώσει τη δική του πόρτα, αλλιώς ρίσκαρα να μπουκάρει μέσα. Το οποίο, όταν συνέβη, ήταν πολύ ντροπιαστικό – ειδικά επειδή δεν ήμασταν ζευγάρι, ήμασταν συγκάτοικοι.

Ένα μήνα αφότου μετακόμισα, τα πράγματα μπλέχτηκαν, και γίναμε κάτι σανζευγάρι. Αν το να γλιστράς αθόρυβα στο δωμάτιο του άλλου όταν ο τρίτος συγκάτοικος κοιμάται κάτω θεωρείται σχέση. Μια τυπική βραδιά περιελάμβανε μπουρίτος στο σαλόνι, μετά βλέπαμε αγώνα ή το The Bachelor, και καληνυχτούσαμε ο ένας το άλλο. Μετά, όταν πλέναμε δόντια, λογομαχούσαμε για πλάκα με τον Josh, στο δικό του ή στο δικό μου κρεβάτι;

Αλλά όταν ερχόταν η ώρα για να κοιμηθούμε, πηγαίναμε ο καθένας στο κρεβάτι του. Για διάφορους λόγους: 1) δεν ήμασταν έτοιμοι να αποκαλυφθούμε ακόμα στον τρίτο συγκάτοικο, 2) το να κοιμάσαι με τον άλλο είναι πιο προσωπικό από το, ξέρετε, να κοιμάσαι με τον άλλο, και 3) ξέραμε κι 2 ότι θα κοιμηθούμε καλύτερα.

Τώρα, 7 χρόνια μετά, είμαστε παντρεμένοι, έχουμε 2 μικρά παιδιά, και συνήθως λειτουργούμε με 6-7 ώρες ύπνου με διακοπές. Είμαι από τις τυχερές: ο άντρας μου δεν ροχαλίζει.

Αλλά ο Josh κοιμάται ελαφρά. Μια μύγα τριγυρίζει στο αυτί του, ένα ρακούν κάνει βόλτες έξω, μια σταγόνα πέφτει, και ξυπνάει – και ετοιμάζεται να παλέψει με τον υποτιθέμενο κλέφτη. Και μετά, φυσικά, αφού είμαι δίπλα του, ξυπνάω κι εγώ. Ο Josh λέει ότι εγώ είμαι ο φταίχτης – ο λόγος που δεν μπορεί να κοιμηθεί – αλλά, δε χρειάζεται να πούμε τι και πως εδώ.


Το θέμα είναι ότι, καμιά φορά, όσο κι αν μ’ αρέσει να κάνω το κουταλάκι, μου λείπει το παλιό μας σκηνικό. Ίσως κάτι να ξέραμε. Ξέρω ότι δεν είναι και πολύ σέξι, αλλά τι πειράζουν τα χωριστά κρεβάτια;

Αυτό το θέμα (ξανά) ήρθε στην επιφάνεια πρόσφατα με κάτι φίλους, αργά ένα βράδυ με κινέζικο, το οποίο δεν κάνει θαύματα στον νυχτερινό ύπνο, αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη.

«Ποιος εφηύρε αυτό το σύστημα με το ένα κρεβάτι;» παραπονέθηκε η φίλη μου η Lisa η οποία μοιράζεται ένα διπλό queen-sized κρεβάτι με τον άντρα της που είναι 1,95 για 14 άγρυπνα χρόνια. «Προφανώς δεν δουλεύει.» Ούτε οι ωτοασπίδες βοηθάνε, είπε. Αλλά τα χωριστά δωμάτια ίσως βοηθούσαν. «Ο χώρος είναι θέμα, όμως. Κουκέτα;»

Όντως, παλιά τα χωριστά κρεβάτια ήταν σημάδι πλούτου, και πριν ο γάμος μετατραπεί σε ένωση που βασίζεται στην αγάπη, είχε νόημα.

Ο George που μεγάλωσε στην Grenada πετάχτηκε. «Οι παππούδες μου είχαν πάντα χωριστά δωμάτια και ήταν χαρούμενοι», είπε. «Με έπαιρνε ο ύπνος ακούγοντας τους να μιλάνε από τα χωριστά κρεβάτια τους. Είναι μια από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις.»

Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες σαν αυτή. Για τρελά, ευτυχισμένα ζευγάρια – πολίτες απλούς και διάσημους – που έχουν χωριστά κρεβάτι (Ernie and Bert), χωριστά δωμάτια (Brad and Angelina), ακόμα και χωριστά σπίτια (Helena Bonham Carter and Tim Burton). Ονομάζεται Ζώντας Μαζί Χώρια Living Apart Together – L.A.T.), και υπάρχει στ’ αλήθεια. Αλλά για τους περισσότερους από εμάς με βαρετές, μακροχρόνιες σχέσεις, το να έχουμε 2 ξεχωριστά δωμάτια φαίνεται ακόμα ταμπού. Πείτε στους φίλους σας ότι μετακομίσατε πάνω, και η επόμενη ερώτηση θα είναι, «Πότε είναι το διαζύγιο;»

Ωστόσο, περισσότερα ζευγάρια από ποτέ κοιμούνται χωριστά αθόρυβα – 30-40% των ζευγαριών παγκοσμίως, σύμφωνα με την Colleen Carney του Εργαστηρίου Ύπνου και Κατάθλιψης Ryerson στο Τορόντο. Και, σίγουρα, κοιμούνται βαθιά.

Τα ζευγάρια ενοχλούνται 50% περισσότερο όταν κοιμούνται δίπλα σε κάποιον, παρά μόνοι τους, σύμφωνα με τον Dr. Neil Stanley, έναν Βρετανό ειδικό ύπνου και ευαγγελιστή των ξεχωριστών κρεβατιών. Είναι πιθανό το 60% των καινούριων σπιτιών να έχουν 2 μεγάλες κρεβατοκάμαρες το 2015.

Αλλά το θέμα παραμένει: Πολλοί από μας πιστεύουν ότι τα χωριστά κρεβάτια ισούνται με σεξουαλική ζωή για τα κλάματα. Όχι και τόσο, λέει η Βρετανίδα συγγραφέας Rachel Rounds. «Όταν άκουγα τα βήματα του Tom στο διάδρομο» γράφει στη Daily Mail, «χαμογελούσα πονηρά καθώς θυμόμουν το υπέροχο ‘ραντεβού’ μας στο δωμάτιο του χτες το βράδυ, το οποίο κατέληξε σε ένα φιλί για καληνύχτα πριν γυρίσω περπατώντας στις μύτες στο δικό μου δωμάτιο.»

Ξέρω, ακούγεται σαν κακό μυθιστόρημα της Danielle Steel. Αλλά, χμμ, και λίγο σαν το δικό μας πάνω κάτω στο σπίτι με τα 3 δωμάτια, που τύχαινε να είναι λίγα τετράγωνα μακριά από το σπίτι της Steel.

ozy.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: