Ήταν τον Οκτώβριο του 2013 όταν σε μια κουβέντα που είχαμε τον ρώτησα τι σημαίνει «πνεύμα φωτεινό». Είχε απαντήσει: «Ο άθεος, με την έννοια ότι δεν χρειαζόμαστε πια κανένα δεκανίκι για να κάνουμε την ενάρετη και εν τ' αυτώ ηδονική, σύντομη έστω, πορεία μας σ' αυτόν τον κόσμο».
Το έλεγε εκείνος που όταν σκάλιζε το χώρα στο μποστάνι του ένιωθε λες και συναντούσε τον Θεό. Τον όποιο Θεό…
Τον είχα ρωτήσει: Μπορούν οι μέρες μας να γίνουν αλληλέγγυες όταν επιμένουμε να στοιβάζεται σε ένα μικρόκοσμο με στενή ψυχή και μακρόσυρτη υποκρισία, στοχεύοντας σε λεπτομέρειες ασήμαντες για τη ζωή, αλλά που ιντριγκάρουν, και όταν η αλληλεγγύη ενίοτε καθοδηγείται από μη ηθικά κίνητρα;
Μου είχε απαντήσει: «Οχι μόνο μπορούν, αλλά είμαι πεπεισμένος πως οι μέρες μας είναι, περισσότερο από ποτέ, αλληλέγγυες. Εντελώς ρεαλιστικά εκτιμώ πως, καθώς καταρρέει η παλιά, εικονική πάντα πραγματικότητα, με τα αιμοχαρή φαντάσματα της πατρίδας, της θρησκείας και δεν συμμαζεύεται, και αναδεικνύεται ένας νέος, προσομοιωτικός κι αυτός, αλλά πολύ πιο φιλήσυχος και αγαπησιάρικος κόσμος, οι μετοχές της αλληλεγγύης θα ανέβουν ακόμα πιο ψηλά. Τελευταίως, ο γιος μου ο Στέφανος, κάθε φορά που παρατηρεί -όπως κι εσείς- τη μικροψυχία και την υποκρισία γύρω του, δεν διστάζει ν' αναφωνήσει περιπαικτικά, αλλά και μάλλον καλοπροαίρετα: Αλληλέγγυες μέρες!... Υπάρχουν όμως κι εξαπλώνονται διαρκώς -πώς να το κάνουμε;- τα δίκτυα που διευκολύνουν την πρόσβαση στη γνώση και στις άλλες χαρές της ζωής και συντελούν στην ανάδειξη και εδραίωση -επιτέλους- της "συλλογικής ευφυΐας". Α, και μην περιμένετε ντε και καλά την πλήρη ανιδιοτέλεια. Πάει κόντρα στο χαρισάμενο ένστικτό μας της αυτοσυντήρησης».
Πριν από μερικά χρόνια εγκατέλειψε την Αθήνα για να εγκατασταθεί στην Αίγινα.
Αφοσιωμένος στα βιβλία, στα γραπτά του, τις φιλοσοφικές αναζητήσεις και, κυρίως, στον πολιτισμό της μαγειρικής, ο καθηγητής Ποταμιάνος ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, η ευγένεια ψυχής του οποίου δεν απαιτούσε ιδιαίτερες συστάσεις (δεκανίκια)...
Ο Δημήτρης Ποταμιάνος γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1943. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού σπουδάζοντας Κοινωνικές επιστήμες και ανθρωπολογία. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο το 1972.
Μία από τις μεγάλες αγάπες του ήταν η γαστρονομία παρουσιάζοντας μάλιστα εκπομπές στην ΕΡΤ την περίοδο 1992-1993 σε συνεργασία με την Μαλβίνα Κάραλη, ενώ είχε εκδώσει και τον εικονογραφημένο τόμο «Νόστιμες μέρες - Συνταγές και Ιστορίες».
Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα (03/01/2015) στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα. Στις 12 το μεσημέρι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου