ανοιχτά της Κρήτης.
Η Kuldo που είναι γιατρός στο επάγγελμα, κατάφερε να επιβιώσει πάνω στο στρώμα θαλάσσης για περισσότερες από 20 ώρες σε αντίξοες συνθήκες.
Το πρωί την έκαιγε ο ήλιος και τη νύχτα «πάγωνε» από το κρύο.
Σαν να μην έφτανε αυτό, έτρεμε μήπως την φάνε οι καρχαρίες ή την τσιμπήσουν μέχρι θανάτου τα πουλιά, με τα ισχυρά ρεύματα της θάλασσας να την παρασέρνουν όλο και πιο μακριά από την Κρήτη.
Όλα ξεκίνησαν ένα απόγευμα ενώ έκανε διακοπές στο Ρέθυμνο με τον σύζυγο και την κόρη της.
Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις του καιρού για τα μποφόρ, η 55χρονη καρδιολόγος από τη Μόσχα πήρε το στρώμα της και πήγε για ένα γρήγορο απογευματινό κολύμπι στη θάλασσα που βρίσκεται κοντά στο ξενοδοχείο όπου έμενε, δίχως να ενημερώσει την οικογένειά της.
Όση ώρα εκείνη «πάλευε» με τα κύματα και προσπαθούσε να επιστρέψει με το στρώμα της στη στεριά, ο σύζυγος και η κόρη της νόμιζαν πως βρισκόταν σε τρίωρη συνεδρία spa.
«Δεν είμαι καλή κολυμβήτρια, έτσι κρατήθηκα γερά από το στρώμα μου και πίστευα πως κουνώντας τα πόδια μου θα μπορούσα να επιστρέψω στην ακτή. Αντιθέτως τα ρεύματα και ο άνεμος με έσπρωχναν όλο και πιο μακριά. Άρχισα να φωνάζω αλλά κανείς από τη στεριά δεν με άκουγε».
Οι σκέψεις της όλη την ώρα ήταν με τον 59χρονο σύζυγό της Oleg και την 28χρονη κόρη της Yulia που άρχισαν κάποια στιγμή να ανησυχούν διαπιστώνοντας πως κάτι δεν πάει καλά και πως η 55χρονη είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Φοβούμενη να αποκοιμηθεί πάνω στο στρώμα ώστε να ακούσει τους διασώστες όταν θα έρχονταν, η 55χρονη γιατρός τραγουδούσε στα πουλιά και μιλούσε στον εαυτό της:
«Δε με πήρε ο ύπνος ούτε δευτερόλεπτο. Ήμουν σίγουρη πως με λίγη προσπάθεια θα έφτανα στην ακτή. Στην πραγματικότητα δεν μετακινούμουν καθόλου».
Mάλιστα δεν έκρυψε ότι «όλων των ειδών οι μαύρες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου. Ένιωθα συνεχώς κάτι να αγγίζει τα πόδια μου. Προσπαθούσα να καθησυχάσω τον εαυτό μου ότι ήταν απλά φύκια και τίποτα επικίνδυνο. Ότι δεν υπήρχε τίποτα εκεί κάτω που θα μπορούσε να με βλάψει»..
Όπως αποκάλυψε η 28χρονη κόρη της που εργάζεται ως τηλεοπτική παραγωγός, κανείς δεν πίστευε πως η μητέρα της θα επιβιώσει. Όλες αυτές τις ώρες αναμονής κάπνιζε συνεχώς ενώ λιποθύμησε πολλές φορές. Όσο κατάφερε να κοιμηθεί ονειρευόταν τη μητέρα της να έχει καλυφθεί από κύματα.
Τα μεσάνυχτα τις ίδιας ημέρας οι Αρχές τους ενημέρωσαν πως η καταιγίδα χειροτέρευε και η επιχείρηση δε θα μπορούσε εύκολα να συνεχιστεί. Τότε άρχισαν να προετοιμάζονται για το χειρότερο.
«Την επόμενη μέρα έψαχναν απλά για τη σορό της» παραδέχτηκε η κόρη της. «Κανείς δεν πίστευε πως θα κατάφερνε να επιβιώσει».
Τελικά την εντόπισε ένα αεροπλάνο της Frontex που πετούσε τυχαία από πάνω ψάχνοντας για παράνομους μετανάστες, αλλά ήταν τόσο αδύναμη που δε μπορούσε να κάνει σήμα με τα χέρια της:
«Με δυσκολία μπορούσα να κουνηθώ, οι μυς μου πονούσαν ήταν σαν πέτρες. Με δυσκολία κινούμουν. Φοβήθηκα πως ο πιλότος ίσως να μην καταλάβαινε ότι χρειαζόμουν βοήθεια. Απλά σταύρωσα τα μπράτσα μου σαν να προσευχόμουν και σήκωσα ψηλά το κεφάλι μου».
Λίγο αργότερα έφτασαν και τα σκάφη του Λιμενικού που την περισυνέλλεξαν:
«Οι πέντε άνδρες σοκαρίστηκαν που με βρήκαν ζωντανοί» λέει η 55χρονη γιατρός.
Αφού της προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες, την οδήγησαν στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε πως είχε πάει υποθερμία και είχε αφυδατωθεί, ενώ είχε υποστεί άσχημα εγκαύματα στο σώμα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου