"ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΘΟΥΝ ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ - ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ"

 

Γράφει ο Νότης Μαριάς

(Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής )

Με εκτεταμένη αρθρογραφία μας το τελευταίο διάστημα έχουμε αναδείξει το γεγονός ότι οι πολυεθνικές του κορονοεμβολίου πιέζουν τα διάφορα κράτη προκειμένου να διασφαλίσουν πλήρη νομική ασυλία σε περίπτωση βλάβης της υγείας των εμβολιαζόμενων λόγω παρενεργειών του κορονοεμβολίου.

 Η ανακοίνωση της Γερμανίας ότι διεξάγει έρευνα για τον θάνατο 10 ατόμων που εμβολιάσθηκαν με το νέου τύπου εμβόλιο κατά του κορονοϊού έχει θορυβήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι διεξάγεται επίσης έρευνα στη Νορβηγία για τον θάνατο 23 ατόμων που επίσης εμβολιάσθηκαν με το ίδιου τύπου εμβόλιο.

 Σε όλες τις περιπτώσεις οι εμβολιασθέντες πέθαναν λίγες ημέρες μετά τη χορήγηση του εμβολίου. Από τις έρευνες προφανώς θα προκύψουν και τα πραγματικά αίτια των θανάτων παρότι ήδη τα γνωστά παπαγαλάκια του κορονοεμβολίου με ανακοινώσεις τους επιχειρούν να προκαταλάβουν τα αποτελέσματα των ερευνών ισχυριζόμενα ότι οι θανόντες είχαν δήθεν υποκείμενα νοσήματα και για τον λόγο αυτόν κατέληξαν.

Σε κάθε περίπτωση πάντως επανέρχεται στο προσκήνιο το ζήτημα της προσπάθειας των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου να διασφαλίσουν την πολυπόθητη γι’ αυτές νομική ασυλία. Μια ασυλία την οποία έχουν διασφαλίσει ήδη στις ΗΠΑ από τον Φεβρουάριο του 2020 και στη Βρετανία από τον Δεκέμβριο του 2020. Επίσης νομική ασυλία έχουν διασφαλίσει και σε Καναδά και Αυστραλία. Η νομική ασυλία των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου αντιμετώπισε έντονη κριτική και επέτεινε τη δυσπιστία έναντι του κορονοεμβολίου. Γιατί άραγε να χρειάζεται εν προκειμένω τέτοιου είδους προστασία για ένα εμβόλιο το οποίο υποτίθεται ότι είναι ασφαλές διερωτάται πλέον η κοινή γνώμη σε ΗΠΑ, Καναδά, Βρετανία και Αυστραλία. Επιπλέον οι χώρες της Λατινικής Αμερικής και κυρίως η Αργεντινή, η Βραζιλία και το Περού ήρθαν σε σύγκρουση με τις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου γιατί οι πολυεθνικές απαιτούσαν να διασφαλίσουν νομική ασυλία προκειμένου να έρθουν σε συμφωνία για την πώληση του κορονοεμβολίου. Για τον λόγο αυτόν η Αργεντινή προτίμησε το ρωσικό εμβόλιο και η Πολιτεία του Σαν Πάολο της Βραζιλίας το κινεζικό εμβόλιο.

Στην ΕΕ πάντως, όπως έχουμε ήδη αναλύσει, η μέχρι στιγμής ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης και ειδικότερα η Οδηγία 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου αλλά και η νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ στην υπόθεση C-621/15 N. W η οποία εκδόθηκε, στις 21 Ιουνίου 2017, ευτυχώς κλείνουν το δρόμο στη νομική ασυλία των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου.

Παρά ταύτα ερωτηματικά παραμένουν σε σχέση με το ζήτημα αυτό ιδίως μετά την αποκάλυψη του ευρωβουλευτή και προέδρου της επιτροπής υγείας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Pascal Canfin ότι ενώ ζήτησε πρόσβαση στα συμβόλαια που υπέγραψε η Κομισιόν με συγκεκριμένη πολυεθνική του κορονοεμβολίου η πρόσβαση του επετράπη με όρους εμπιστευτικότητας, δηλαδή χωρίς να δικαιούται να πάρει αντίγραφα ή να κρατήσει σημειώσεις και υπό τον όρο ότι δεν θα δημοσιοποιήσει όλα όσα θα διάβαζε. Και σαν να μην έφτανε αυτό τελικά 2 από τις 6 παραγράφους σε σχέση με την νομική ευθύνη των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου ήταν διαγραμμένες προκειμένου να μην μπορεί να τις διαβάσει. Επομένως τα ερωτήματα σε σχέση με τη νομική ασυλία των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου συνεχίζουν να αυξάνονται.

Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι πασιφανές από την παραπάνω απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-621/15 N. W και την ερμηνεία της Οδηγίας 85/374/ΕΟΚ σε σχέση με την περίπτωση των εμβολίων ότι δεν είναι δυνατή η χορήγηση οιασδήποτε νομικής ασυλίας ή και δικαιοδοτικής ασυλίας υπέρ των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου όπως έχει συμβεί στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Βρετανία και στην Αυστραλία.

 Ομοίως δεν είναι δυνατόν στην ΕΕ να εφαρμοστούν οι νεοαποικιακού τύπου συμβάσεις και νομοθεσία που επιχειρούν να επιβάλουν οι πολυεθνικές του κορονοεμβολίου στις χώρες της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να διασφαλίσουν την νομική τους ασυλία.

 Επιπλέον καθώς η Οδηγία 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου αποτελεί δευτερογενές δίκαιο της ΕΕ δεν μπορούν τα κράτη μέλη της Ένωσης με μεταγενέστερη νομοθεσία να παρεκκλίνουν από την εφαρμογή της εν λόγω Οδηγίας ούτε μπορούν να θεσπίζουν μεταγενέστερα οποιαδήποτε εθνική νομοθεσία η οποία να χορηγεί νομική ασυλία στις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου για ενδεχόμενες παρενέργειες του εμβολίου βλαπτικές για την υγεία των πολιτών της ΕΕ.
Τέλος ούτε η Κομισιόν μπορεί μέσω των συμβολαίων ανάθεσης και αγοράς των εμβολίων να χορηγήσει οποιαδήποτε σχετική νομική ασυλία στις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου προκειμένου να μην είναι υπόλογες σε αγωγές αποζημιώσεως από τους πολίτες σε περίπτωση που αυτοί υποστούν βλάβη στην υγεία τους λόγω παρενεργειών του κορονοεμβολίου.

Επομένως οποιαδήποτε τέτοια ρήτρα στις συμβάσεις της Κομισιόν με τις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου είναι άκυρη και παράνομη.
Ομοίως εξίσου παράνομη θα είναι και οιαδήποτε ρήτρα με την οποία η Κομισιόν εκ μέρους της ΕΕ θα παραιτείται από οποιαδήποτε μελλοντική διεκδίκησή της έναντι των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου.

ΠΗΓΗ: www.militaire.gr (16/1)