Σήμερα υποκλίνομαι ξανά στον… «Κανένα!»

Αριστοφανικό πιπεράτο του Καθηγητή Πιπερόπουλου

     Η έννοια «ο καταλληλότερος πρωθυπουργός», που χρησιμοποιείται όχι μόνο συχνά, αλλά υπερβολικά συχνά, σε κάθε μικρή και μεγάλη, επίσημη και ...

ανεπίσημη, αυτοδύναμα εκτελούμενη ή κατά παραγγελία των Κομμάτων ελληνική δημοσκόπηση, λένε πολλοί συμπολίτες μας ότι έχει κουράσει, όχι μόνο πολύ, αλλά υπερβολικά πολύ…

     Κάποιοι μάλιστα διατείνονται ότι η έννοια «πτώχευσε», καθώς σχεδόν νομοτελειακά ως «καταλληλότερος» αναδεικνύεται το άτομο που κατέχει, την εποχή που γίνεται η δημοσκόπηση, τον πρωθυπουργικό θώκο και ακολουθεί, ο εν δυνάμει καταλληλότερος πρωθυπουργός που είναι, κατά κανόνα σχεδόν, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!…

     Εάν υπήρξε κάποια εξαίρεση σε κάποια δημοσκόπηση κάποια εποχή, απλώς και μόνο υπήρξε ως επιβεβαίωση του παραπάνω κανόνα…

     Τι ψάχνουν λοιπόν οι δημοσκόποι, αναρωτιούνται πολλοί, και ταλανίζουν με τη σχεδόν πολύ σημαντικά έναντι όλων των άλλων Αρχηγών Κομμάτων ερώτηση και το αναγνωστικό κοινό που διαβάζει τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων;

    Στο έκτακτο και λακωνικό σημερινό μου πιπεράτο ΔΕΝ υπάρχει ούτε λόγος ούτε χώρος για επιστημονική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.

     Το «πιπεράτο» μου γεννήθηκε καθώς βλέπω στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις ότι ξαφνικά, έτσι στα καλά καθούμενα, ως καταλληλότερος Πρωθυπουργός εμφανίζεται ο «Κανένας» και ακολουθεί ο κ Μητσοτάκης ο οποίος αφήνει πολύ πίσω όλους τους άλλους πολιτικούς Αρχηγούς (μου έρχεται στο νου τον Κύκλωπα του ομηρικού έπους της «Οδύσσειας» τον είχε τυφλώσει ο «Κανένας))...

     Με γνώμονα τις νέες δημοσκοπήσεις αναγνωρίζουν οι Έλληνες ως καταλληλότερο Πρωθυπουργό τον «κανένα»!...

     Αυτόν τον μεγάλο πράγματι ηγέτη, τον διακεκριμένο, έξοχο άνδρα (στην πατρίδα μας θα μπορούσε ποτέ να είναι γυναίκα;), τον ικανό να μας εμπνεύσει καθώς θα ξαναφέρει ρευστότητα στην αγορά, θα δημιουργήσει με τις πολιτικές του θέσεις απασχόλησης στους ανέργους, νέους και ώριμους στην ηλικία, θα βάλει φρένο στα λουκέτα μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, τέλος στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τέλος στην ακρίβεια στα τρόφιμα, στα ενοίκια και στις τιμές ενέργειας…

     Τον ηγέτη που θα ανακόψει τη φυγή επιστημόνων, και όχι μόνο, στην ξενιτιά, θα φέρει την ΕΛΠΙΔΑ, που το πολιτικό σύστημα και οι υπηρέτες του έχουν κλέψει από την καθημερινότητά να έρθουνύύ     Σε αυτόν που εμφανίστηκε ξαφνικά στις νέες δημοσκοπήσεις υποκλίνομαι σήμερα, παραδέχομαι ότι λείπει και υπόσχομαι να τον τιμήσω με την ψήφο μου στις επόμενες εθνικές εκλογές, που μετά τις επιθέσεις του κ Σαμαρά και την διαγραφή του από το Κόμμα στο οποίο διετέλεσε και Πρωθυπουργός κάποιοι εύχονται και άλλοι απευτχονται ΄να έρθουν σύντομα...

     Υποκλίνομαι στον Μοναδικό, Γιγάντιο, Τεράστιο πολιτικό, που ξαφνικά αρχίζει να κερδίζει τις δημοσκοπήσεις:  στον «ΚΑΝΕΝΑ»!…