Γιατί ο Πρόεδρος της κατεχόμενης Κύπρου προσκαλεί τον Τούρκο εισβολέα στο σπίτι μας;

ΑΡΘΡΟ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Διερωτάται κανείς: Ο Κύπριος Πρόεδρος μελέτησε σε βάθος όλες τις παραμέτρους και τις εντεύθεν συνέπειες πριν προσκαλέσει τον κατακτητή της Κύπρου στη...

Λευκωσία; Οι εταίροι μας, και ειδικά όσοι διατηρούν στενές και επωφελείς σχέσεις με την Τουρκία, έχουν ενημερωθεί; Ποια είναι η αντίδρασή τους; Οι ΗΠΑ, πώς αντιμετωπίζουν ένα τέτοιο πιθανό ενδεχόμενο; Ο Ν. Χριστοδουλίδης ενημέρωσε την Αθήνα; Προδιέθεσε τις γειτονικές μας χώρες, ειδικά το Ισραήλ και την Αίγυπτο;

ΟΠρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Χριστοδουλίδης, νεκρό (30/6/2025) ότι, στο πλαίσιο της κυπριακής Προεδρίας της ΕΕ, που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2026, σχεδιάζει τη σύγκρουση ενός τυπου Συμβουλίου της ΕΕ με τη συμμετοχή και «ηγέτες της περιοχής. Ρωτήθηκα και για τον κ. Ερντογάν. Και φυσικά δεν υπάρχει θέμα από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας. Εμείς ως το κράτος-μέλος στην περιοχή (…) θέλουμε η Τουρκία να είναι κοντά στην ΕΕ. Εντάσσεται αποκλειστικά στην Τουρκία σ' εκείνες να προχωρήσει, κυπρογενείς και άλλες. Και σε αυτό το πλαίσιο, φυσικά, ο κ. Ο Ερντογάν θα είναι ευπρόσδεκτος στο Συμβούλιο αυτό, για να συζητήσουμε την περιοχή».

Οι δηλώσεις Χριστοδουλίδη και η πρόσκληση προς τον Τούρκο Πρόεδρο εγείρουν διάφορα ερωτηματικά: Γιατί ο Κύπριος Πρόεδρος προσκαλεί τον Τούρκο εισβολέα και την κατακτητή της Κύπρου στη Λευκωσία; Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της πρόσκλησης; Ο Ερντογάν θα την δεχτεί ή θα την απορρίψει; Αν ναι, ο σουλτάνος ​​θα συζητήσει, στο πλαίσιο των «εξελίξεων στην περιοχή», και την τουρκική κατοχή της Κύπρου; Αν όχι, τι θα κερδίσει η Κυπριακή Δημοκρατία; Απλώς εντυπώσεις ή θα ενισχυθεί η εικόνα μιας τολμητίας Χριστοδουλίδη, που προκάλεσε ουσιαστικά τον Τούρκο αλλά αυτός δεν ανταποκρίθηκε;

Αν αναλύσει κάποιος την πρόσκληση Χριστοδουλίδη στον σουλτάνο, αυτή φαίνεται ή μπορεί να προκαλέσει θετικές εντυπώσεις σε ξένους δρώντες. Πρώτα στους εταίρους μας, αρκετοί που θέλουν την Τουρκία να συμμετέχει στον επανεξοπλισμό της Ευρώπης (SAFE), εξαιτίας της συνεχιζόμενης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της κατ' ισχυρισμό θέσης ότι η Μόσχα θα επιτεθεί και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Επίσης, η πρόταση Χριστοδουλίδη μάλλον θα αντιμετωπιστεί θετικά και από τους Αγγλοαμερικανούς, που θεωρούν την Τουρκία αναπόσπαστο μέρος της Δυτικής Συμμαχίας, πέρα ​​από τα προβλήματα που προκαλεί ή και την ανεξαρτητοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της, που εκδηλώνει περιφερειακές και παγκόσμιες φιλοδοξίες.

Η άτυπη Σύνοδος της ΕΕ, με τη συμμετοχή και τα κράτη της περιοχής μας αποβλέπει, δηλώνει ο Ν. Χριστοδουλίδης, στη συζήτηση των δραματικών γεωπολιτικών εξελίξεων στην Αν. Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Αυτοί οι τελευταίοι 12ήμεροι πόλεμοι Ισραήλ-Ιράν, το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και οι συνεχείς συγκρούσεις του Ισραήλ με τον Χεζμπολάχ, τον Χαμά, τους Χούθις και τις τρομοκρατικές οργανώσεις στο Λίβανο, στη Συρία και στο Ιράκ. Δεν πρέπει να αποκλείονται και πιθανές διαφορές μεταξύ Συρίας και Ισραήλ, αφού αναφέρουν πληροφορίες ότι διεξάγονται διαπραγματεύσεις για ειρήνευση, ώστε και η Συρία να ενταχθεί, ενδεχομένως, στις Συμφωνίες του Αβραάμ.

Είναι αναμενόμενο ότι, στο πλαίσιο αυτού του άτυπου Συμβουλίου, πρέπει να συζητηθούν και οι επιθετικές ενέργειες και αξιώσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, το παράνομο τουρκολιβικό μνημόνιο, η ενέργεια και, αυτόνοητα, η συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή της ευρωπαϊκής Κύπρου. Απορία: Γιατί ο Ερντογάν ν' ανταποκριθεί στην πρόσκληση Χριστοδουλίδη, αφού η Τουρκία από το 1964 ΔΕΝ αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία; Αν ο σουλτάνος ​​αποδέχεται την πρόσκληση σημαίνει ότι αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και ανατρέπει όλη την τουρκική πολιτική έναντι της Κύπρου, που τεχνουργήθηκε από τη δεκαετία του '30, κωδικοποιήθηκε από τη δεκαετία του '50 (εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ) και λειτουργεί με καλπασμούς στη βάση και των θεωριών Νταβούτογλου.

Ο Νταβούτογλου, στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», υποβάλλει ξεκάθαρα όσα διαχρονικά η τουρκική εξωτερική πολιτική πρεσβεύει. Ότι, δηλαδή, μία δύναμη που επιδιώκει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην περιοχή, δεν δικαιούται να αγνοεί τη σημασία της Κύπρου και τον έλεγχό της. Αυτό επιδιώκει η Τουρκία ανέκαθεν είτε διά της διζωνικής είτε μέσω δύο κρατών είτε με συνομοσπονδία, αλλά με έναν αμετακίνητο στόχο: Τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου. Με απλά λόγια: Ο Ερντογάν δεν πρόκειται ποτέ ν' ανατρέψει την τουρκική πολιτική δεκαετιών, που αποβλέπει στην επανάκτηση της Κύπρου, για να… χαροποιήσει τον Ν. Χριστοδουλίδη και να τονώσει την εικόνα του ή, ενδεχομένως, να ικανοποιήσει κάποιους εταίρους μας ότι, έστω και τώρα, ανταποκρίνεται σε κυπρογενείς και άλλες ευρωπαϊκές ανάγκες του.

Η Τουρκία ακολουθεί αταλάντευτα μια σταθερά επεκτατική, επιθετική πολιτική κατά της Κύπρου. Η ηγεσία της, κεμαλική ή ισλαμοφασιστική, αξιώνει να επανακτήσει και να τουρκέψει το νησί. Από τη δεκαετία του '50, και με την αγγλική υποβολή, τέθηκε θέμα ομοσπονδίας διζωνικής μορφής. Η ελληνική πλευρά, μετά την εισβολή, βάφτισε την αδυναμία της ως «αδήριτη ανάγκη» και αποδόθηκε επίσημα τη διζωνική, διά του ψηφίσματος 649, με pen holders τους Εγγλέζους και precious asset τον Γ. Βασιλείου. Το 2020 οι Τούρκοι είπαν ξεκάθαρα ότι η διζωνική εξέτασε το ζην και απαιτούσε λύση δύο κρατών. Η ελληνική πλευρά, όμως, εμμένει γελοιωδώς στη διζωνική και σε επανέναρξη συνομιλιών «από εκεί που μείναμε στο Grans Montana». Αλήθεια, πριν από 8 χρόνια, πού… μείναμε;

Προσεχώς θα συγκληθεί νέα πενταμερής, ΧΩΡΙΣ τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας! Με ποιαν ατζέντα; Με ποιους στόχους; Θα τετραγωνίσουν τον φαύλο κύκλο μεταξύ τουρκοδιζωνικής και δύο κρατών; Ουδείς γνωρίζει, πλην του Ν. Χριστοδουλίδη. Διερωτάται κανείς: Ο Κύπριος Πρόεδρος μελέτησε σε βάθος όλες τις παραμέτρους και τις εντεύθεν συνέπειες πριν προσκαλέσει τον κατακτητή της Κύπρου στη Λευκωσία; Οι εταίροι μας, και ειδικά όσοι διατηρούν στενές και επωφελείς σχέσεις με την Τουρκία, έχουν ενημερωθεί; Ποια είναι η αντίδρασή τους; Οι ΗΠΑ, πώς αντιμετωπίζουν ένα τέτοιο πιθανό ενδεχόμενο;

Ο Ν. Χριστοδουλίδης ενημέρωσε την Αθήνα; Προδιέθεσε τις γειτονικές μας χώρες, ειδικά το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όπως και άλλες αραβικές χώρες που υποβλέπουν με καχυποψίες και δράσεις της Τουρκίας στην περιοχή; Ο «μάγος της διπλωματίας», Κίσινγκερ, επισήμανε κάποτε πως ένας διπλωμάτης οφείλει να υπολογίζει, να συνεκτιμά και να αναλύει με ακραία προσοχή, μελέτη και επιμέλεια όλες τις διπλές, όλα τα γεγονότα, πρόσωπα, πολιτικές, πιθανές προεκτάσεις και εξετάσει, πριν αποφασίσει στον κατάλληλο χρόνο και με την προσδοκία θετικού αποτελέσματος για τη χώρα του. Ο Κύπριος Πρόεδρος εκτίμησε ότι η πρόσκληση προς τον σουλτάνο θα προσκομίσει κάτι θετικό στην Κυπριακή Δημοκρατία ή πρόκειται για ένα ακόμη πυροτέχνημα χάριν εντυπωσιασμού της πλέμπας και προβολής της εικόνας του; Το Κυπριακό, όμως, δεν προσφέρεται πλέον για επικοινωνιακές φωταψίες…