Η εικόνα είναι γνωστή σε όλους μας. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, με κινητικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας, να περιμένουν όρθιοι για πολλή ώρα, στο κρύο ή στη ζέστη, για να κάνουν μία απλή ανάληψη ή να πληρώσουν έναν λογαριασμό. Αυτή η εικόνα δεν είναι «φυσιολογική». Δείχνει ότι η ψηφιακή εποχή δεν αγκαλιάζει όλους με τον ίδιο τρόπο και ότι οι πιο ευάλωτοι μένουν πίσω.
Οι ουρές στις τράπεζες δεν είναι μόνο θέμα ταλαιπωρίας. Είναι και θέμα αξιοπρέπειας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Για πολλούς ηλικιωμένους, για ανθρώπους με χαμηλό εισόδημα ή όσους ζουν από επίδομα σε επίδομα, η πρόσβαση στα χρήματά τους δεν είναι αυτονόητη. Χρειάζεται μετακίνηση, αναμονή, σωματική κούραση και άγχος. Ο πολίτης νιώθει συχνά ότι πρέπει σχεδόν να «παρακαλέσει» για τα χρήματα που ο ίδιος έχει δουλέψει.
Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο για τρεις λόγους:
Η διαρκής οικονομική ανασφάλεια οδηγεί πολλούς να σηκώνουν μικρά ποσά συχνά, από φόβο για τυχόν αλλαγές σε μισθούς και συντάξεις. Το δίκτυο τραπεζικών καταστημάτων και ΑΤΜ έχει μειωθεί, ιδιαίτερα σε μικρές πόλεις, νησιά και χωριά. Πολλοί ηλικιωμένοι πρέπει να ταξιδέψουν χιλιόμετρα για να βρουν ένα ΑΤΜ.
Το ψηφιακό χάσμα: πολλοί συμπολίτες μας δεν γνωρίζουν ή δεν εμπιστεύονται τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Νιώθουν ασφαλείς μόνο όταν βλέπουν και πιάνουν τα χρήματά τους.
Οι τράπεζες και το κράτος προωθούν την ψηφιοποίηση ως πρόοδο και διευκόλυνση. Για όσους όμως δεν έχουν γνώσεις ή δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες, αυτό σημαίνει αποκλεισμός. Όταν μία υπηρεσία γίνεται «μόνο μέσω e-banking», για την τρίτη ηλικία συχνά γίνεται απαγορευμένη. Έτσι, η ουρά δεν είναι επιλογή, αλλά αναγκαστική λύση.
Ένας άνθρωπος 80 ή 85 ετών, με χαμηλή σύνταξη και προβλήματα υγείας, δεν μπορεί να περιμένει μία ώρα όρθιος για να πάρει τη σύνταξή του. Αυτό δεν είναι σεβασμός, δεν είναι φροντίδα,
Το Σωματείο ΠΝΟΗ ΖΩΗΣ ζητά από την Πολιτεία και τις τράπεζες: • Να διατηρήσουν επαρκή αριθμό τραπεζικών καταστημάτων και ΑΤΜ σε κάθε περιοχή, ιδιαίτερα εκεί όπου ζουν πολλοί ηλικιωμένοι. • Να εξασφαλίζουν ειδική μέριμνα και προτεραιότητα για άτομα τρίτης ηλικίας και άτομα με αναπηρία στις ουρές.
- Να οργανώσουν δωρεάν, απλά και πρακτικά προγράμματα εκπαίδευσης ηλικιωμένων στις βασικές ψηφιακές συναλλαγές, με φυσική παρουσία και υποστήριξη.
- Να δημιουργήσουν τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας, όπου ένας υπάλληλος να καθοδηγεί βήμα-βήμα τον ηλικιωμένο.
Το κράτος έχει ευθύνη να φροντίζει ώστε κανένας πολίτης να μην αισθάνεται «δεύτερης κατηγορίας» επειδή δεν ξέρει ή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή ή το κινητό του. Η εξοικονόμηση κόστους από τις τράπεζες δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της αξιοπρέπειας των ανθρώπων.
«Στις ουρές η Ελλάδα αναστενάζει», αλλά δεν πρέπει να συνηθίσουμε σε αυτή την εικόνα. Η οικονομία δεν είναι μόνο αριθμοί∙ είναι πρώτα από όλα άνθρωποι. Ήρθε η ώρα η Πολιτεία, οι τράπεζες και η κοινωνία να περάσουν από την «ουρά της ταλαιπωρίας» στην «πρώτη γραμμή» του σεβασμού και της ισότιμης πρόσβασης για όλους.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog δεν φέρει ευθύνη για τα σχόλια που αναρτώνται στην ιστοσελίδα του. Ωστόσο, οφείλει να διαγράφει σχόλια που το περιεχόμενό τους είναι διαφημιστικό, προσβλητικό, υβριστικό, ρατσιστικό απειλητικό, χυδαίο, βίαιο ή υβριστικό προς άλλους σχολιαστές ή του διαχειρηστή του site.
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη...