ΣΙΝΕ

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Η απάντηση της ΑΕΠΙ για το gamato.info

«Η ελευθερία κάποιου όταν ξεπερνά τα όρια, καταδυναστεύει την ελευθερία του άλλου, γίνεται ασυδοσία και τυραννία», αναφέρει σε ανακοίνωσή της για την υπόθεση με το λουκέτο στο gamato.info, η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτήσιας.
«Η ελευθερία του διαδικτυακού χρήστη βαφτισμένη ...«επικοινωνία», «ελευθερία έκφρασης» και ό,τι άλλο ήθελε εφευρεθεί στο μέλλον ως πρόσχημα και επικάλυμμα παρανομίας, σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση και δεν μπορεί να επικαλύψει την συνταγματικά κατοχυρωμένη και προστατευόμενη από νόμους δημοκρατικής κοινωνίας, ιδιοκτησία, όποιας μορφής και αν είναι αυτή» προστίθεται στην ανακοίνωση.

Όπως τονίζει η ΑΕΠΙ, η κοινωνία του διαδικτύου δεν μπορεί να έχει άλλους νόμους και κανόνες λειτουργίας από την καθημερινή κοινωνία και ο «ανθρώπινος παράγοντας δεν αποδεσμεύεται από τις υποχρεώσεις που οφείλει να τηρεί, επειδή τον καλύπτει η ανωνυμία των νέων μέσων».

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΑΕΠΙ έχει ως εξής:

Παρακολουθήσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή τις τοποθετήσεις κοινού, μερίδας του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, πολιτικών και ειδημόνων περί των ισχυόντων στο διαδίκτυο, στο διάστημα που ακολούθησε την απαγόρευση λειτουργίας του παράνομου διαδικτυακού τόπου gamato.info και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε.

Η μονομερής άποψη περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περί του ποιος δικαιούται να τα επικαλείται υπέρ του, παραμένει ένας σημαντικός προβληματισμός για τις ποιοτικές επιλογές, την άποψη περί ηθικής και δεοντολογίας στην οποία κατατείνει η περί δικαίου αντίληψη που διαμορφώνεται στο σύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον και στους ανθρώπους που φέρονται να το γνωρίζουν και να καθοδηγούν τις απόψεις των χρηστών του.

Η ελευθερία κάποιου όταν ξεπερνά τα όρια, καταδυναστεύει την ελευθερία του άλλου, γίνεται ασυδοσία και τυραννία. Αυτό συμβαίνει σήμερα εις βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που περιμένουν να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους από την πνευματική τους ιδιοκτησία, την οποία κάποιοι εξυπηρετούνται να θεωρούν κοινό κτήμα και αδικοπραγούν κατάφωρα εις βάρος της, κερδοσκοπώντας και φτιάχνοντας περιουσίες εις βάρος των δικαίων των ολίγων. Η ελευθερία του διαδικτυακού χρήστη βαφτισμένη «επικοινωνία», «ελευθερία έκφρασης» και ό,τι άλλο ήθελε εφευρεθεί στο μέλλον ως πρόσχημα και επικάλυμμα παρανομίας, σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση και δεν μπορεί να επικαλύψει την συνταγματικά κατοχυρωμένη και προστατευόμενη από νόμους δημοκρατικής κοινωνίας, ιδιοκτησία, όποιας μορφής και αν είναι αυτή. Η προσβολή και παράνομη εκμετάλλευση προϊόντων διανοίας είναι προσβολή και παράνομη εκμετάλλευση προϊόντων ιδιοκτησίας πολιτών που δικαιούνται έννομης προστασίας. Κι αυτό συνέβη με το μεγαλύτερο στην Ελλάδα παράνομο διαδικτυακό παζάρι προϊόντων πολιτισμού που λειτουργούσε εις βάρος εκατοντάδων χιλιάδων δικαιούχων αμοιβής από την άνευ άδειας/παράνομη χρήση και εκμετάλλευση της ιδιοκτησίας/εργασίας τους.

Η ΑΕΠΙ ως διαχειριστικός φορέας των πνευματικών δικαιωμάτων 2.000.000 πνευματικών δημιουργών από όλο τον κόσμο για την Ελλάδα και περισσότερων από 11.000 Ελλήνων για όλο τον κόσμο, εκτελεί στο ακέραιο τόσο το περιεχόμενο και τις υποχρεώσεις της εκ του νόμου καταστατικής της υπόστασης, όσο και τις συμβατικά ανατεθείσες αρμοδιότητες των εντολέων της πνευματικών δημιουργών/δικαιούχων δικαιωμάτων από μουσικά έργα, να εκπροσωπεί, να προστατεύει και να διαχειρίζεται στο όνομά τους την ιδιοκτησία/έργα τους και να επεμβαίνει όπου αυτά προσβάλλονται ή αποτελούν προϊόντα παράνομης εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας, ερήμην τους.

Και αυτό κάνει και θα συνεχίσει να το κάνει τηρώντας μέχρι κεραίας το νόμο, τη συμβατική εντολή των πνευματικών δημιουργών/δικαιούχων Ελλήνων και ξένων και τις διεθνείς συμβάσεις.

Το gamato.info ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παράνομους διαδικτυακούς τόπους, όπου η παραβίαση των πνευματικών/ανθρωπίνων δικαιωμάτων συντελείτο κατ' εξακολούθηση, κατά συρροή, με σκοπό το κέρδος από τους ιδιοκτήτες του και στερώντας ταυτόχρονα από χιλιάδες οικογένειες τα νόμιμα δικαιώματά τους, την αμοιβή από τη νόμιμη εργασία τους και εν τέλει τα προς το ζην.

Σε ποια συνείδηση δικαίου, κοινού νου ακόμη και ψυχρού αντικειμενικού παρατηρητή αυτό είναι ηθικό;
Πρόσωπα της κοινωνικής, πολιτικής ζωής, αλλά και κάποιοι «θεράποντες» του Τύπου, κυρίως του ψηφιακού, που συνήθως δηλώνουν διάφορα και που κατά περίπτωση τάσσονται υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έσπευσαν σ’ αυτήν την περίπτωση να ζητήσουν άμεσα και έμμεσα την καταδίκη μια ολόκληρης επαγγελματικής τάξης χιλιάδων εργαζόμενων στο χώρο του πολιτισμού, με προσχηματικές εκφράσεις και αναλύσεις αντιφάσκουσες με αυτό καθ' αυτό το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Τάχθηκαν υπέρ της παράνομης χρήσης στο διαδίκτυο, αφορίζοντας και καταδικάζοντας σε αφανισμό, αυτή την ίδια την πνευματική έκφραση ,αυτό τον ίδιο τον Πολιτισμό, χωρίς να νοιάζονται αν κρίνονται από το ίδιο το κοινό περί δικαίου αίσθημα από την ίδια την κοινωνία, που μέλη της είναι και οι καταληστευόμενοι σήμερα και αφανιζόμενοι οικονομικά, κοινωνικά, καλλιτεχνικά πνευματικοί δημιουργοί/καλλιτέχνες, καθώς και ολόκληρη η αγορά της μουσικής και του πολιτισμού ευρύτερα...

Η κοινωνία του διαδικτύου δεν μπορεί να έχει άλλους νόμους και κανόνες λειτουργίας από την καθημερινή κοινωνία, τη φυσική κοινωνία που ζούμε όλοι μας. Ο ανθρώπινος παράγοντας δεν αποδεσμεύεται από τις υποχρεώσεις που οφείλει να τηρεί, επειδή τον καλύπτει η ανωνυμία των νέων μέσων. Και αυτή η ανωνυμία δεν μπορεί να γίνεται κρησφύγετο παρανομίας. Κανείς δεν εξαιρείται απο το νόμο σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να αδικεί κανένα, οιουδήποτε είδους αδικία και αν είναι αυτή. Και η παραβίαση πνευματικών/ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί αδικοπραξία κατά της ιδιοκτησίας, της εργασίας, του δικαιώματος αμοιβής του νόμιμα εργαζόμενου πολίτη πνευματικού δημιουργού, της έκφρασης, της ελευθερίας, του ίδιου εν τέλει του Πολιτισμού.

155.000.000 μουσικά έργα «κατέβηκαν», μόνο μέσα στο 2008, σύμφωνα με έρευνες της ΑΕΠΙ.
155.000.000 παράνομες καταφορτώσεις, 155.000.000 παραβιάσεις της ατομικής/πνευματικής ιδιοκτησίας κάποιων συνανθρώπων μας, που συνεπάγονται απώλειες αμοιβών, μισθών, κοινωνικών εισφορών, φόρων στο κράτος. Κάποιοι θα γελάσουν. Κάποιοι θα το θεωρήσουν αμελητέα ποσότητα μπροστά στην ψυχαγωγία των πολλών, μπροστά στην «ελευθερία» των πολλών και στην ασυδοσία που βολεύει. Η ρωμαϊκή αρένα του διαδικτύου έχει τώρα άλλους πρωταγωνιστές και είναι σαφώς «λιγότερο βάρβαρη», πιο «πολιτισμένη», με θύματα, όμως, πια στις μέρες μας αυτή την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη ελευθερία, τον πολιτισμό, αυτήν την ίδια την ανθρώπινη ζωή...

Κάποιοι μιλούν για πόλεμο. Η ειρηνική και αξιοπρεπής δήλωση στη Συνέντευξη Τύπου των χιλιάδων ανθρώπων που δημιουργούν και παράγουν προϊόντα Πολιτισμού δια των 14 Οργανισμών που τους εκπροσωπούν, το Νοέμβριο του 2009, κάθε άλλο παρά πόλεμο προμήνυε. Φωνή δικαίου και κάλεσμα συνεργασίας και σεβασμό του χρήστη στα δικαιώματά τους ζήτησαν. Παρ΄ όλα αυτά λίγοι ασχολήθηκαν. Σε αντίθεση με τη διακοπή λειτουργίας του gamato.info που ανέβηκαν σχεδόν υστερικά οι τόνοι της υπεράσπισής του, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τα τόσα σπίτια που κλείνουν κάθε μέρα από την ανεργία, εξαιτίας και όλων αυτών των παράνομων εκμεταλλεύσεων μουσικών έργων και όχι μόνο. Θα ξένιζε σε άλλη εποχή αυτή η υποκριτική συμπεριφορά της ερμηνευμένης κατά το δοκούν ελευθερίας υπέρ κάποιων και της απόλυτης αδιαφορίας για την καταπίεση και αφανισμό που αυτή προκαλεί στους υπολοίπους. Στη σημερινή κοινωνία της ατομικότητας και του χάους δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο της, λίγο πριν την οριστική της κατάρρευση.

Σε όσους ή έχουν ξεχάσει ή αποφεύγουν να θυμηθούν θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε το παρακάτω:
«Αρθρο 27 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του, που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του»

Ο πόλεμος δεν ωφέλησε κανέναν. Ο αλληλοσεβασμός και η τήρηση των ορίων ελευθερίας ορίζουν μία κοινωνία ισορροπημένη και ειρηνική. Η ΑΕΠΙ στο μέτρο της θεσμικής και κοινωνικής της ευθύνης ήταν, είναι και θα παραμένει δυναμικά παρούσα. 

πηγή 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

o aepi mporei na paei na camidei me ta prostima kai ta dikastiria pou sernei xoris eleos animporous macazatores.etsi/

VATOLAKKIOTIS είπε...

κι εγω μαζι σου. δεν αντιλεω!!

NewNeuromancer είπε...

Τι μας λέτε κ. Φασουλάκη; "Η κοινωνία του διαδικτύου δεν μπορεί να έχει άλλους νόμους και κανόνες λειτουργίας από την καθημερινή κοινωνία, τη φυσική κοινωνία που ζούμε όλοι μας", σοβαρά;

Ε, λοιπόν θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι η κοινωνία του Διαδικτύου έχει εξ ορισμού -- λόγο της φύσεως του μέσου -- τελείως (μα τελείως) άλλους νόμους και κανόνες λειτουργίας.

Με αυτούς τους κανόνες, αργά ή γρήγορα, θα συμμορφωθείτε όλοι εσείς οι "δημοκράτες" που διαπλέκεστε συμφεροντολογικά και άρα αντικοινωνικά.

Η "τσιφλικοποίηση" του Διαδικτύου που sony και καλά θέλετε να επιβάλετε, δεν θα σας επιτραπεί (με τίποτα δεν θα σας επιτραπεί)!

Το Διαδίκτυο είναι αιθέρας (πληροφορίας) και όσοι δουλεύουν σ' αυτό ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΟΝΕΣ για να συμπράξουν με τους υποστηρικτές των ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Ας ξυπνήσουν επιτέλους οι καλλιτέχνες!

Πότε η αντιγραφή ήταν ευκολότερη, την εποχή της κασέτας ή την εποχή του Διαδικτύου;