Aπαισιοδοξία επικρατεί για την έκβαση των επικείμενων Συνόδων Κορυφής (της έκτακτης στις 11 Μαρτίου και της Συνόδου στις 24-25 Μαρτίου) και τα αποτελέσματα τους σχετικά με την πιθανότητα να βρεθεί κάποια συνολική λύση για το ευρωπαϊκό ζήτημα και κατά επέκταση για το «Ελληνικό ζήτημα» .
Η σκληρή στάση της Γερμανίας σχετικά με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που προωθεί στην Ευρωζώνη από κοινού με την Γαλλία και οι αντιδράσεις πολλών χωρών στους όρους του , δυσκολεύουν την πιθανότητα εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ΕΕ.
Πέρα από το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, η Γερμανία φαίνεται αντίθετη και σε όλα τα σενάρια που προβλέπουν ένα πιο ευέλικτο μηχανανισμό EFSF με ενισχυμένα κεφάλαια και την δυνατότητα του να παρεμβαίνει στην πρωτογενή ή δευτερογενή αγορά ομολόγων σε περίπτωση που αυτό καταστεί αναγκαίο για υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.
Για την χώρα μας σημαντικά ζητήματα είναι η επιμήκυνση των ελληνικών δανείων και η συμφωνία για μείωση των επιτοκίων , ζητήματα για τα οποία η Γερμανία δεν έχει δώσει ακόμα το πράσινο φως.
Τα 5 σενάρια για την Ελλάδα
Σε σημερινό τους δημοσίευμα η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» αναφέρονται σε πέντε πιθανά σενάρια για το «ελληνικό ζήτημα». Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρει:
Ωστόσο, από την Πλατεία Συντάγµατος µέχρι την Place Schuman των Βρυξελλών όλοι γνωρίζουν πως υπάρχουν µόνο πέντε δρόµοι που µπορεί να ακολουθηθούν:
Tο Γερμανικό
Βάσει αυτού, το Βερολίνο επιµένει µέχρι τέλους στην άρνησή του να συναινέσει σε ενίσχυση και ευελιξία του EFSF. Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα ακολουθεί τη συνταγή των Γερµανών και προχωρά σε άνευ προηγουµένου λιτότητα πολλών ετών, έτσι ώστε να µπορεί να εξυπηρετήσει τις δανειακές υποχρεώσεις της και να καταστεί ταυτοχρόνως «αξιόπιστη» προς τις αγορές. Εφόσον, παρά το σκληρό πρόγραµµα, χρειαστεί αναδιάρθρωση χρέους, αυτή θα γίνει µετά το 2013 οπότε θα λειτουργεί ο µόνιµος µηχανισµός στήριξης, ο οποίος και θα αναλάβεινα την πραγµατοποιήσει µε όρους που θα καθοριστούν από αυτόν.
Το ιδανικό
Η Γερµανία, έχοντας ικανοποιηθεί στην απαίτησή της για ένα Σύµφωνο Ανταγωνιστικότητας, δέχεται την ουσιαστική ενίσχυση των δυνατοτήτων του EFSF.Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα, µέσω της ουσιαστικής επιµήκυνσης και της µείωσης των επιτοκίων, ενδεχοµένως και της επαναγοράς µέρους του χρέους της, απαλλάσσεται από τον βραχνά» του δηµόσιου χρέους, ενώ µε αυστηρή εφαρµογή του Μνηµονίου γίνεται ξανά δεκτή στις αγορές στις αρχές του 2012.
Το Μεικτό
Αποφασίζεται µερική ευελιξία του EFSF και η Ελλάδα παίρνει µια ανάσα, η οποία ωστόσο δεν επαρκεί ώστε το δηµόσιο χρέος της να καταστεί βιώσιµο. Ετσι, προχωρά παράλληλα – και σε συνεννόηση µε τους πιστωτές της –σε µερική αναδιάρθρωση χρέους µε κούρεµα (hair-cut) της τάξης του 30%. Μόνο η επιµήκυνση του χρόνου αποπληρωµής του δανείου φέρεται να εγκρίνεται στις 25/3 Πρόκειται για το σενάριο που ευνοούν περισσότερο οι παράγοντες των αγορών και τα ποικίλα think tank.
Η αναγκαστική αναδιάρθρωση
Λόγω της άρνησης της Γερµανίας και της αρνητικής στάσης των αγορών, η Αθήνα αναγκάζεται να προβεί σε αναδιάρθρωση του δηµόσιου χρέους της. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν πολλές άγνωστες παράµετροι καθώς δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο σε χώρα της ευρωζώνης.
Πρώτη άγνωστη παράµετρος είναι το ποσοστό του hair-cut, καθώς θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το δηµόσιο χρέος εφεξής θα είναι βιώσιµο (σ.σ: αλλιώς δεν έχει νόηµα µια αναδιάρθρωση). ∆εύτερη, είναι ο χρόνος που θα επιλεγεί – µε απώτερο ορίζοντα τη λήξη του πρώτου τριµήνου του 2012, οπότε παύουν τα χρήµατα της Ε.Ε. και του ∆ΝΤ να επαρκούν για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων. Τρίτη, είναι η αντίδραση των αγορών – µπορεί να αντιδράσουν εντελώς αρνητικά κλείνοντας οριστικά την πόρτα στην Ελλάδα, ή θετικά καθώς ούτως ή άλλως το αναµένουν αυτό εδώ και καιρό και θα θεωρηθεί «αυτοεκπληρούµενη προφητεία». Και τέταρτη άγνωστη παράµετρος είναι το πολιτικό πλαίσιο το οποίο θα επιλέξει η ελληνική κυβέρνηση για να εντάξει την αναδιάρθρωση.
Το παρανοϊκό
Για λόγους άγνωστους στην κοινή λογική – ή στην πολιτική και οικονοµική λογική – είτε η Ελλάδα είτε οι εταίροι αποφασίζουν την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ και την επιστροφή της σε καθαρά ελληνικό νόµισµα, τη δραχµή ή κάτι άλλο. Στηνπερίπτωση αυτή θα ακολουθήσει τεράστια υποτίµηση και φτώχεια του ελληνικού λαού, ενώ θα αµφισβητηθεί κάθε δικαίωµα που έχει κατοχυρώσει η Ελλάδα εντός της Ενωσης, δεδοµένου ότι η Συνθήκη προβλέπει πως µια χώρα που αποχωρεί από το ενιαίο νόµισµα οφείλει να αποχωρήσει κι από την Ενωση.
Πηγή: TA NEA
Η σκληρή στάση της Γερμανίας σχετικά με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που προωθεί στην Ευρωζώνη από κοινού με την Γαλλία και οι αντιδράσεις πολλών χωρών στους όρους του , δυσκολεύουν την πιθανότητα εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ΕΕ.
Πέρα από το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, η Γερμανία φαίνεται αντίθετη και σε όλα τα σενάρια που προβλέπουν ένα πιο ευέλικτο μηχανανισμό EFSF με ενισχυμένα κεφάλαια και την δυνατότητα του να παρεμβαίνει στην πρωτογενή ή δευτερογενή αγορά ομολόγων σε περίπτωση που αυτό καταστεί αναγκαίο για υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.
Για την χώρα μας σημαντικά ζητήματα είναι η επιμήκυνση των ελληνικών δανείων και η συμφωνία για μείωση των επιτοκίων , ζητήματα για τα οποία η Γερμανία δεν έχει δώσει ακόμα το πράσινο φως.
Τα 5 σενάρια για την Ελλάδα
Σε σημερινό τους δημοσίευμα η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» αναφέρονται σε πέντε πιθανά σενάρια για το «ελληνικό ζήτημα». Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρει:
Ωστόσο, από την Πλατεία Συντάγµατος µέχρι την Place Schuman των Βρυξελλών όλοι γνωρίζουν πως υπάρχουν µόνο πέντε δρόµοι που µπορεί να ακολουθηθούν:
Tο Γερμανικό
Βάσει αυτού, το Βερολίνο επιµένει µέχρι τέλους στην άρνησή του να συναινέσει σε ενίσχυση και ευελιξία του EFSF. Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα ακολουθεί τη συνταγή των Γερµανών και προχωρά σε άνευ προηγουµένου λιτότητα πολλών ετών, έτσι ώστε να µπορεί να εξυπηρετήσει τις δανειακές υποχρεώσεις της και να καταστεί ταυτοχρόνως «αξιόπιστη» προς τις αγορές. Εφόσον, παρά το σκληρό πρόγραµµα, χρειαστεί αναδιάρθρωση χρέους, αυτή θα γίνει µετά το 2013 οπότε θα λειτουργεί ο µόνιµος µηχανισµός στήριξης, ο οποίος και θα αναλάβεινα την πραγµατοποιήσει µε όρους που θα καθοριστούν από αυτόν.
Το ιδανικό
Η Γερµανία, έχοντας ικανοποιηθεί στην απαίτησή της για ένα Σύµφωνο Ανταγωνιστικότητας, δέχεται την ουσιαστική ενίσχυση των δυνατοτήτων του EFSF.Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα, µέσω της ουσιαστικής επιµήκυνσης και της µείωσης των επιτοκίων, ενδεχοµένως και της επαναγοράς µέρους του χρέους της, απαλλάσσεται από τον βραχνά» του δηµόσιου χρέους, ενώ µε αυστηρή εφαρµογή του Μνηµονίου γίνεται ξανά δεκτή στις αγορές στις αρχές του 2012.
Το Μεικτό
Αποφασίζεται µερική ευελιξία του EFSF και η Ελλάδα παίρνει µια ανάσα, η οποία ωστόσο δεν επαρκεί ώστε το δηµόσιο χρέος της να καταστεί βιώσιµο. Ετσι, προχωρά παράλληλα – και σε συνεννόηση µε τους πιστωτές της –σε µερική αναδιάρθρωση χρέους µε κούρεµα (hair-cut) της τάξης του 30%. Μόνο η επιµήκυνση του χρόνου αποπληρωµής του δανείου φέρεται να εγκρίνεται στις 25/3 Πρόκειται για το σενάριο που ευνοούν περισσότερο οι παράγοντες των αγορών και τα ποικίλα think tank.
Η αναγκαστική αναδιάρθρωση
Λόγω της άρνησης της Γερµανίας και της αρνητικής στάσης των αγορών, η Αθήνα αναγκάζεται να προβεί σε αναδιάρθρωση του δηµόσιου χρέους της. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν πολλές άγνωστες παράµετροι καθώς δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο σε χώρα της ευρωζώνης.
Πρώτη άγνωστη παράµετρος είναι το ποσοστό του hair-cut, καθώς θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το δηµόσιο χρέος εφεξής θα είναι βιώσιµο (σ.σ: αλλιώς δεν έχει νόηµα µια αναδιάρθρωση). ∆εύτερη, είναι ο χρόνος που θα επιλεγεί – µε απώτερο ορίζοντα τη λήξη του πρώτου τριµήνου του 2012, οπότε παύουν τα χρήµατα της Ε.Ε. και του ∆ΝΤ να επαρκούν για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων. Τρίτη, είναι η αντίδραση των αγορών – µπορεί να αντιδράσουν εντελώς αρνητικά κλείνοντας οριστικά την πόρτα στην Ελλάδα, ή θετικά καθώς ούτως ή άλλως το αναµένουν αυτό εδώ και καιρό και θα θεωρηθεί «αυτοεκπληρούµενη προφητεία». Και τέταρτη άγνωστη παράµετρος είναι το πολιτικό πλαίσιο το οποίο θα επιλέξει η ελληνική κυβέρνηση για να εντάξει την αναδιάρθρωση.
Το παρανοϊκό
Για λόγους άγνωστους στην κοινή λογική – ή στην πολιτική και οικονοµική λογική – είτε η Ελλάδα είτε οι εταίροι αποφασίζουν την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ και την επιστροφή της σε καθαρά ελληνικό νόµισµα, τη δραχµή ή κάτι άλλο. Στηνπερίπτωση αυτή θα ακολουθήσει τεράστια υποτίµηση και φτώχεια του ελληνικού λαού, ενώ θα αµφισβητηθεί κάθε δικαίωµα που έχει κατοχυρώσει η Ελλάδα εντός της Ενωσης, δεδοµένου ότι η Συνθήκη προβλέπει πως µια χώρα που αποχωρεί από το ενιαίο νόµισµα οφείλει να αποχωρήσει κι από την Ενωση.
Πηγή: TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου