Δεν θέλω να φανώ απαισιόδοξος,αλλά σκέφτομαι με όλα αυτά που συμβαίνουν ανά την υφήλιο,τι ''υπέροχο'' κόσμο έχουμε δημιουργήσει.
Από τη μια η Ευρώπη και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το φάσμα της οικονομικής κατάρρευσης.
Από την άλλη οι Αραβικές χώρες βρίσκονται σε ένοπλες εξεγέρσεις και σε εμφύλιες διαμάχες με κόστος την ανθρώπινη ζωή και την κοινωνική αστάθεια.
Οι χώρες της Αφρικής και της Ασίας βρίσκονται στην ίδια τελματώδη κατάσταση εδώ και αρκετές δεκαετίες,βλέποντας τα πολύ σοβαρά προβλήματά τους να οξύνονται και οι τοπικές κοινωνίες να βυθίζονται στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Έως πριν λίγους μήνες η μόνη ίσως χώρα που δεν αντιμετώπιζε προβλήματα και σημείωνε ρυθμούς ανάπτυξης ήταν η Αυστραλία.Δυστυχώς όμως και εκεί χτύπησε η μανία της φύσης με τις πλημμύρες που αντιμετώπιζε για εβδομάδες και σίγουρα θα επηρεάσει την οικονομία της.
Ήρθε λοιπόν και ο προχτεσινός Αρμαγεδών που χτύπησε την Ιαπωνία να μας υπενθυμίσει ότι η φύση δεν τιθασεύεται και δεν ελέγχεται.
Νιώθω λοιπόν ότι ο κόσμος που ζούμε πλέει ανεξέλεγκτα στον ωκεανό της παραφροσύνης,της παράνοιας,της δυστυχίας.της μιζέριας και της μισαλλοδοξίας.
Εκεί που ο άνθρωπος δεν καταστρέφει έρχεται η φύση να μας δώσει το τελειωτικό χτύπημα,υπενθυμίζοντάς μας ότι πάνω από τον άνθρωπο υπάρχει κάτι που ρυθμίζει τα πάντα αλλά δυστυχώς μας έχει παρατήσει γιατί εμείς οι ίδιοι έχουμε απομακρυνθεί από κοντά του και δεν είναι τίποτα άλλο από τον Θεό τον ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου