Video: Χρόνια πολλά Βασίλισσα!

Η Ρεάλ Μαδρίτης σήμερα (06/03) γίνεται 109 χρονών...

και το Onsports κάνει μία ιστορική αναδρομή σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου.

Μία ιστορική ημέρα είναι η σημερινή (06/03) για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους του πλανήτη. Πριν από 109 χρόνια στην Μαδρίτη μία ομάδα αποφοίτων από αγγλικό Πανεπιστήμιο αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ποδοσφαιρικό σύλλογο. Την «Μαδρίτη». Ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο Χουάν Παδρός Ρούμπιο, η καταγωγή του οποίου ήταν από την… Καταλονία.

Το ότι θα εξελισσόταν σε μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, φάνηκε από τα πρώτα της βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Μόλις τρία χρόνια μετά την ίδρυσή της, κατέκτησε και τον πρώτο της τίτλο. Το κύπελλο του Βασιλιά, ή αλλιώς το… Κόπα Ντελ Ρέι. Ωστόσο, για να φτάσει η

ώρα που θα ανέβαινε στην κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου, κατακτώντας το πρωτάθλημα θα έπρεπε να περιμένει 30 χρόνια.

Συγκεκριμένα το 1932 κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα και τίποτα εκείνη την περίοδο δεν προϊδέαζε για τον όγκο τίτλων που θα είχε στην συνέχεια της πορείας της. Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε προστεθεί στο όνομά της η λέξη «Ρεάλ» που συμβόλιζε την παρουσία του Βασιλιά της Ισπανίας, Αλφόνσο. Οι «μερένχες» Από τα πρώτα της βήματα πάντα είχε το άσπρο χρώμα στην φανέλα της. Αυτό «χαρίστηκε» από την αγγλική ομάδα Κορίνθιανς που είχε ταξιδέψει στην Ισπανία και ήταν η πηγή έμπνευσης των νεαρών φοιτητών.

Για αυτόν τον λόγο πλέον το παρατσούκλι της είναι «μερένχες» και «μπλάνκος» που σημαίνει στα ελληνικά «οι άσπροι». Το γεγονός ότι εμπνεύστηκε από τους Άγγλους φάνηκε και με την επιλογή του πρώτου της τεχνικού στην ιστορία της, του Άγγλου Άρθουρ Τζόνσον. Η «βασίλισσα» της Ευρώπης Για να γίνει όμως η Ρεάλ Μαδρίτης η πιο γνωστή ομάδα στον κόσμο χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από 50 χρόνια.

Τότε, με μπροστάρη τον Σαντιάγο Μπερναμπέου, κατάφερε να φτιάξει το δικό της γήπεδο στο κέντρο της Μαδρίτης, που πήρε και το όνομα του προέδρου της ομάδας. Η προσθήκη εξαιρετικών ποδοσφαιριστών όπως οι Αλφρέντο Ντι Στέφανο, Πούσκας, Χέντο και Κοπά ήταν αρκετή για να οδηγήσει την «βασίλισσα» στην κορυφή της Ευρώπης, όταν και κατέκτησε πέντε συνεχόμενα κύπελλα Πρωταθλητριών από το 1955 μέχρι και το 1959.

Για να μπορέσει να δημιουργήσει ξανά μία ομάδα που θα την θαύμαζε όλος ο κόσμος έπρεπε να περιμένει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Τότε με μεταγραφές όπως αυτές των Ραούλ, Μιγιάτοβιτς, Ρομπέρτο Κάρλος, Φίγκο, Ζιντάν, Σούκερ και Μοριέντες, κατάφερε να δημιουργήσει την υπερομάδα που θα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον στην Ευρώπη, καθώς κατέκτησε ακόμα τρία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Η οικονομική ανάπτυξη Καθώς τα χρόνια περνούσαν και το όνομα «Ρεάλ Μαδρίτης» ήταν από τα πιο γνωστά στον κόσμο, η διοίκηση του Φλορεντίνο Πέρεθ αποφάσισε να αναπτυχθεί στον χώρο του μάρκετινγκ και να αξιοποιήσει την εμπορική της αξία. Για να γίνει αυτό αποκτήθηκαν οι Ρονάλντο και Ντέιβιντ Μπέκαμ, που σίγουρα δεν θεωρούνται απλοί ποδοσφαιριστές, αλλά προϊόν με μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τα μέλη του συλλόγου ξεπερνούν τα 100.000 και παίρνουν μέρος σε κάθε ψηφοφορία σχετικά με την εκλογή του νέου προέδρου. Το μίσος με την Μπάρτσα Το γνωστότερο ντέρμπι όλου του πλανήτη αναμφισβήτητα είναι αυτό ανάμεσα στην Ρέαλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης των δύο ομάδων ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος.

Όχι μόνο για ποδοσφαιρικούς λόγους φυσικά. Η κόντρα της Καταλονίας με την Καστίλλη ήταν μεγάλη από τα παλιά χρόνια και μέσω των δύο συλλόγων υπήρχε ακόμα ένας λόγος για να αποδειχθεί ποια από τις δύο κάνει… κουμάντο. Ωστόσο, η κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων πήρε τεράστιες διαστάσεις από το 1939 και ύστερα, όταν και ο Φραντσίσκο Φράνκο ήταν ο δικτάτορας της χώρας. Αυτό γιατί για προπαγανδιστικούς λόγους αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το όνομα της Ρεάλ Μαδρίτης, βοηθώντας την αρκετά στο να κατακτήσει αρκετούς τίτλους.

Αντίθετα η Μπαρτσελόνα είχε την στήριξη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα και αρκετά ακόμα μέλη της τότε διοίκησης φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από τους εθνικιστές, ως ένδειξη εκδίκησης για τον φόνο του προέδρου της Μπαρτσελόνα, από την ομάδα του Φράνκο.

Ενδεικτικό της κόντρας είναι ότι μετά τον Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα, στον προεδρικό θώκο της «βασίλισσας» κάθισε ο κομμουνιστής Αντόνιο Ορτέγα, ο οποίος ωστόσο συνελήφθη από τους φρανκιστές και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει γνωστή η κατάληξή του…

Οι τίτλοι Ούτε λίγο ούτε πολύ η Ρεάλ Μαδρίτης έχει πανηγυρίσει 71 τίτλους στην ιστορία της. Αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος.

Στην κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου έχει ανεβεί 31 φορές (1932, 1933, 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1972, 1975, 1976, 1978,1979,1980, 1986,1987, 1988, 1989, 1990, 1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008).

Το κύπελλο Ισπανίας είναι μία… πονεμένη ιστορία για την «βασίλισσα». Μπορεί να το έχει κατακτήσει 17 φορές (1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1962, 1970, 1974, 1975, 1980, 1982, 1989, 1993), ωστόσο αυτό έγινε για τελευταία φορά πριν από 18 χρόνια.

Σε ό,τι αφορά τους εγχώριους τίτλους, αυτοί τελειώνουν στα οκτώ Σούπερ Καπ (1947, 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003) με τελευταίο αυτό του 2003.

Ως την κορυφαία ομάδα του 20ου αιώνα έχει αναδείξει η Παγκόσμια Υπηρεσία Στατιστικής και Ιστορίας ποδοσφαίρου την Ρεάλ Μαδρίτης και όχι άδικα. Είναι η πολυνίκης του Κυπέλλου πρωταθλητριών ή Champions League, έχοντας κατακτήσει εννέα τρόπαια (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002). Το διηπειρωτικό κύπελλο έχει γίνει δικό της τρεις φορές (1960, 1998, 2002). Σε ό,τι αφορά τις… χαμηλότερες διοργανώσεις το UEFA έχει καταλήξει σε «βασιλικά» χέρια δύο φορές (1985, 1986), ενώ το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, μόλις μία φορά το 2002.