Γράφει ο Κλεισθένης.
Είναι γνωστό ότι στην πολιτική «ποτέ μη λες ποτέ».
Το ποιος θα κυβερνήσει και με ποιους δεν είναι θέμα δηλώσεων αλλά θέμα της λαϊκής ετυμηγορίας.
Μια απλή ανάγνωση των δημοσκοπήσεων μας δίνει σαν
αποτέλεσμα την μη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ.
Αυτό προ της ακυβερνησίας προϋποθέτει κυβέρνηση
συνεργασίας.
Οι πιθανοί συνδυασμοί δεν είναι πολλοί.
Αν υποθέσουμε ότι πρώτο κόμμα στις εκλογές όποτε και αν γίνουν είναι το ΠΑΣΟΚ. Με δεδομένο ότι ούτε η Ντόρα θα μπει στη βουλή ούτε ο Κουβέλης θα πρέπει να συνεργαστεί με κάποιο ή κάποια κόμματα. Σήμερα μια πιθανή ψηφοδοτική βοήθεια του ΠΑΣΟΚ προς το κόμμα του Κουβέλη ή της Ντόρας για να μπουν στη βουλή είναι αδύνατη, δεν υπάρχουν περιθώρια. Θα συνεργαστεί με το ΛΑΟΣ, αντέχει το βαθύ ΠΑΣΟΚ μια τέτοια συνεργασία; Μάλλον όχι. Θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με το ΚΚΕ; Με δεδομένες τις θέσεις του αντιπροέδρου Πάγκαλου και πολλών άλλων για τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. Το άθροισμα των ποσοστών ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλειοψηφικό. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να πάρει μέρος σε κυβέρνηση συνεργασίας. Τα παραδείγματα άλλων περιπτώσεων σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη δείχνουν ότι όπου συμμετείχε ΚΚ σε κυβέρνηση καταποντίστηκε. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει. Άρα με το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα δεν σχηματίζεται κυβέρνηση παρά μόνο με τη ΝΔ.
Αν υποθέσουμε ότι πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ, θα σχηματίσει κυβέρνηση με το ΛΑΟΣ; Με τα άκρα; Σύμφωνα με τον Καραμανλή. Κάτι τέτοιο φαντάζει πολύ δύσκολο και το άθροισμα των ποσοστών δεν δίνουν πλειοψηφία. Θα συμπεριληφθεί και το κόμμα της Ντόρας αν μπει στη βουλή; Επιστημονική φαντασία.
Θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ; Αδιανόητο.
Η μετακίνηση του ΠΑΣΟΚ σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές δηλαδή πολιτικές που πρεσβεύει και η ΝΔ διευκολύνει την σύμπραξη. Το πρόβλημα είναι με ποιο τρόπο θα το επικοινωνήσουν στους πολίτες. Επί της ουσίας δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στο τι πρέπει να γίνει σχετικά με το χρέος και την οικονομία. Είναι και τα δύο κόμματα υπέρ του μνημονίου με διαφοροποιήσεις λαϊκής κατανάλωσης. Το ασαφές της ΝΔ περί άλλου μείγματος πολιτικής δεν είναι ουσιαστική διαφορά μιας και το άλλο μείγμα πολιτικής θα εφαρμοστεί κάτω απ’ το μνημόνιο και τις εντολές της τρόικα. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει το μνημόνιο. Με τα δεσμά του μνημονίου και τον στραγγαλισμό της οικονομίας απ’ αυτό δεν μπορεί να αλλάξουν και πολλά στον τομέα της οικονομίας.
Έχω ξαναγράψει ότι πιθανή συνεργασία των δύο κομμάτων με πρωθυπουργό Βενιζέλο ή Αβραμόπουλο είναι εφικτή. Αν δεν μπορέσουν να επικοινωνήσουν μια τέτοια λύση και να έχουν την αποδοχή των πολιτών ίσως επιχειρηθεί μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό κάποιον εξωκομματικό που θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και απ’ τα δύο κόμματα και ίσως και από άλλα μικρότερα. Η λύση θα φαίνεται σαν λύση ανάγκης και εθνικής συνεννόησης.
Το βασικότερο όλων είναι να τηρηθεί το μνημόνιο. Μια πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους θα διευκολύνει τη σύμπραξη αλλά όχι για πολύ καθώς το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι δικομματικό ή διπολικό όπως παρουσιάζεται σήμερα. Μόλις τα κόμματα αντιληφθούν ότι υπάρχουν οικονομικά περιθώρια για την γνωστή τακτική τους (την εξυπηρέτηση των «κολλητών») τότε η «εθνική» συνεννόηση θα πάει περίπατο και ο σκληρός κομματισμός θα επανέλθει δριμύτερος. Το σύστημα έχει τη δύναμη να επιβιώσει. Οι πολίτες είναι εγκλωβισμένοι χωρίς άλλη διέξοδο. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί και γι’ αυτό προχωρούν ακάθεκτοι στις αντιλαϊκές πολιτικές τους αδιαφορώντας για τον λαό που οδηγείται σε φτώχεια και εξαθλίωση. Ο λαός μουδιασμένος αντιδρά με μεγάλη «επαναστατικότητα»;;; πετώντας γιαούρτια και γιουχάροντας μετατρέποντας την οφειλόμενη πολιτική διαμαρτυρία σε εκδηλώσεις εξέδρας ποδοσφαιρικού αγώνα. Ούτως ή άλλως σήμερα «άρτον και θεάματα» μας προσφέρουν, «ολίγον άρτον» για να μην πεθάνουμε της πείνας και «θεάματα» (γιαουρτώματα) για να ξεχνάμε γελώντας το χάλι μας.
Με τέτοιου επιπέδου αντιδράσεις θα χωνέψουμε και την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και θα χάψουμε την «εθνική» συνεννόηση που θα μας σερβίρουν.
Υγεία να ‘χουμε για να παρακολουθούμε αδιάφοροι την χώρα μας να
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου