Στα ξερά...καίγονται και τα χλωρά.

Ποιος θα το πίστευε μετά από τις εποχές της ''ξέφρενης ανάπτυξης'',ότι θα κάναμε στροφή 180 μοιρών και ότι θα παλεύαμε πλέον για τα αυτονόητα.Απωλέσαμε πλέον τον διεκδικητικό μας χαρακτήρα και παίζουμε πλέον κατενάτσιο κατά την ποδοσφαιρική ορολογία.Μόνο που η μαζική άμυνα που παίζουμε έχει πολλά κενά και ο αντίπαλος είναι ιδιαίτερα ''ανταγωνιστικός'' μιας και τα γκολ που δεχόμαστε είναι πολλά.

Σίγουρα η κοινωνία μας έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια μαύρες τρύπες,όχι μόνο στην οικονομία που είναι το κυρίαρχο θέμα των ημερών μας,αλλά και σε κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωή.Δεν νομίζω ότι... υπάρχει σώφρον άνθρωπος που να μην κατανοεί τις αντιξοότητες της εποχής μας και που να μην θέλει να διορθωθούν τα κακώς κείμενα που όλοι μας έχουμε δημιουργήσει,ο καθένας στον βαθμό που του αναλογεί.

Εκείνο όμως που δεν έχει καμιά λογική είναι ο πόλεμος της ισοπέδωσης και της εξομοίωσης(με αρνητικό χαρακτηρά) απέναντι σε οτιδήποτε παραμένει υγιές και φυσιολογικό.

Έτσι έχουμε μια πρωτοφανή πολιτική ενάντια σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες(ανέργους,πολύτεκνους κ.τ.λ).
Στοχοποιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί δεν ''δουλεύουν'',οι ελεύθεροι επαγγελματίες γιατί ''φοροδιαφεύγουν'',οι εκπαιδευτικοί γιατί ''δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους'' κ.τ.λ.Τελικά γιατί τώρα ανακαλύψαμε την κορυφή του παγόβουνου και αλληλοκατηγορούμαστε;
Εάν σε αυτή την άσχημη συγκυρία για την χώρα δεν προσέξουμε τί είναι αυτό που πρόκειται να δημιουργήσουμε για το μέλλον των παιδιών μας ,φοβάμαι ότι η φωτιά που θα ανάψουμε θα κατακάψει τα πάντα και ξερά αλλά και χλωρά στο διάβα της.

XR ART