Χανόταν πολύτιμος χρόνος. Ίσως θα ήταν πολύ αργά. Υπήρχε πολύ κίνηση στους δρόμους. Ο χρόνος της σκέψης είχε
περάσει για εκείνους. Το είχαν αποφασίσει.
Χωρίς κανέναν εξοπλισμό ρίχτηκαν στις φλόγες. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα έβγαιναν με το 9χρονο αγόρι στην αγκαλιά.
Όλα συνέβησαν μία Πέμπτη, στις 12:00 το μεσημέρι, στις 19 Μαΐου, στην οδό Κολχίδος στους Αμπελοκήπους. Είχε ξεσπάσει πυρκαγιά σε διαμέρισμα 4ου ορόφου πολυκατοικίας. Τέσσερις ειδικοί φρουροί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, περιπολούσαν στην περιοχή και είδαν τους καπνούς που έβγαιναν από το εσωτερικό του.
Στην άκρη του μπαλκονιού είδαν το 9χρονο αγόρι να φωνάζει βοήθεια. Η μητέρα του ωρυόταν, καλώντας και εκείνη σε βοήθεια. Παρακαλούσε γείτονες, περαστικούς και αστυνομικούς να βοηθήσουν το παιδί της.
Οι αστυνομικοί ειδοποίησαν και εκείνοι την πυροσβεστική, επισημαίνοντας ότι υπάρχει εγκλωβισμένο παιδί στο μπαλκόνι να φέρουν και κλιμακοφόρο. Το είχαν ήδη κάνει και ένοικοι της πολυκατοικίας.
Οι φωνές του παιδιού γίνονταν ολοένα και πιο πνιχτές εξαιτίας του μαύρου καπνού που πύκνωνε. Οι τέσσερις νεαροί ειδικοί φρουροί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, το είχαν αποφασίσει. Πήραν μερικούς πυροσβεστήρες στα χέρια, ανέβασαν το κασκόλ λαιμού στη μύτη, πήγαν στον 4ο όροφο και μπήκαν στο φλεγόμενο διαμέρισμα.
Κάποιοι άνοιγαν δρόμο με τους πυροσβεστήρες και οι άλλοι πήγαν προς το μπαλκόνι για να πάρουν το παιδί. Πράγματι μερικά δευτερόλεπτα αργότερα είχαν φθάσει κοντά του. Το πήραν αγκαλιά. Ένας αστυνομικός του έριξε μία μπλούζα στο πρόσωπο, και με τον ίδιο τρόπο που μπήκαν κατάφεραν να βγουν αφού πέρασαν μέσα από τις φλόγες και τους πυκνούς καπνούς.
Τα είχαν καταφέρει.
Η «ανταμοιβή» τους ήταν γραμμένη στο πρόσωπο του 9χρονου αγοριού και της μητέρας του, που το έκλεισε στην αγκαλιά της. Δεν έκαναν τίποτα, έκαναν το αυτονόητο, αυτό που έχει χαθεί στις μέρες μας. Το αυτονόητο που δεν έχει κάνει η ηγεσία τους εδώ και 10 μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου