Για τον θάνατο του πατέρα της..
Κλείσαμε δύο χρόνια από τότε που τον χάσαμε, χτυπημένο από την επάρατο. Είναι αυτό που πιστεύω πως δεν θα ξεπεράσω ποτέ στη ζωή μου! Όταν έχασα τον μπαμπά μου, σκέφτηκα "κι εγώ τώρα τι θα κάνω στη ζωή μου"; Παρέλυσα... Μέσα στο δωμάτιο που νοσηλευόταν γελούσα, έξω από εκεί έκλαιγα ...ήμουν σαν ένα φως που μετακινιόταν γύρω από το σώμα του.
Για την δική της περιπέτεια με την υγεία της
Το χειμώνα είχα κι εγώ μια περιπέτεια με έναν πολύποδα στο έντερο. Ευτυχώς χειρουργήθηκα έγκαιρα και όλα πήγαν καλά, αλλά, αν το άφηνα, θα εξελισσόταν σε κάτι χειρότερο. Οι γιατροί λένε ότι το δεύτερο μυαλό μας είναι το έντερο. Μια απλή εξέταση δεν είναι τίποτα, αν πρόκειται για την υγεία μας.
Το παιδί που δεν απέκτησε
"Με τον άντρα μου παντρευτήκαμε το 1996. Ίσως ήμουν πολύ απασχολημένη εκείνη την περίοδο, ο άντρας μου είναι πολύ υπεύθυνος -όπως κι εγώ- δεν ήθελε να "ρίξουμε" ένα παιδί στη γιαγιά ή σε μια ξένη γυναίκα και να τρέχω εγώ όλη μέρα στα γυρίσματα. Στις μέρες μας, όταν βρισκόμαστε σε μια τέτοια στενωπό που ξέρουμε που οδηγεί, το να είχα ένα παιδί θα μου ήταν μεγάλο βάρος".
Δείτε περισσότερα θέματα
100greekblogs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου