Αναλυτικά: «Τα προηγούμενα χρόνια πασχίσαμε να ξεφύγουμε από εκείνες τις κατηγορίες του ποδοσφαίρου μας, στις οποίες – μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- κυριαρχεί η ανομία και βασιλεύει το παρασκήνιο. Πληρώσαμε το τίμημα της επιλογής μιας ευθείας και καθαρής γραμμής στην πορεία μας, που τελικά έδωσε μεγαλύτερη διάσταση και αξία στις επιτυχίες μας.
Φτάνοντας στη μεγάλη κατηγορία χωρίς δεκανίκια και πλάτες τρίτων, θεωρήσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν τα όσα ζήσαμε έως τότε, καθώς συνέπεσε και με την «επιχείρηση κάθαρσης» των προηγούμενων μηνών.
Όλοι διαπιστώνουμε πώς (παρά τις προσδοκίες που πρόσκαιρα δημιουργήθηκαν) κάτι τέτοιο μοιάζει ουτοπικό. Οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου παρατηρούνται σε όλη του την έκταση. Παντού κυριαρχούν οι ίδιες ιδέες, πολλές φορές και τα ίδια πρόσωπα. Εκείνα που καθορίζουν τις τύχες του και το οδηγούν στην απαξίωση. Απουσιάζουν δε παντελώς οι ηθικοί φραγμοί.
Το τελευταίο παιχνίδι μας αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα που δείχνει το μέγεθος της παθογένειας. Που αντί να προβληματίζει και να στεναχωρεί όλους τους εμπλεκόμενους, ο καθένας απ’ την πλευρά του προσπαθεί να βρει άλλοθι να υποστηρίξει τα συμφέροντά του. Χωρίς κανείς να νοιάζεται στο ελάχιστο για το συμφέρον του ίδιου του ποδοσφαίρου.
Δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς που κάποιοι προσπαθούν με συμψηφιστική διάθεση να ερμηνεύσουν ή άλλοι με μένος να στηλιτεύσουν, όσα το πανελλήνιο άφωνο παρακολούθησε το βράδυ του Σαββάτου. Και οι μεν και οι δε αποτελούν μέρος του προβλήματος, το οποίο οξύνεται και οδηγούμαστε σε αδιέξοδο, συμπαρασύροντας ότι απέμεινε όρθιο. Ποιος ενδιαφέρεται τελικά για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος και τους κανόνες διαφάνειας που πρέπει απαρέγκλιτα να τηρούνται;
Δεν διαμαρτυρόμαστε σήμερα για να μας επιστρέψουν αύριο μέρος όσων μας στέρησαν. Εκείνο που μας πληγώνει είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται να μπει ένα τέλος. Οι ισχυροί ερίζουν για «το πάνω χέρι» και οι υπόλοιποι εγκαλούνται ως γραφικοί αν τολμήσουν να αναφερθούν σε εγκλήματα που πολλές φορές συμβαίνουν σε βάρος τους.
Ο κάθε… παππάς και οι… ψάλτες του μπορεί να προτρέπουν στο «δεύτε τελευταίον ασπασμό», αλλά όλοι οι υπόλοιποι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε «ανάσταση νεκρών…» για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οφείλουμε να αντιδράσουμε, να θέσουμε επί τάπητος όλα τα ζητήματα.
Να υλοποιήσουμε προτάσεις (και ήδη έχουμε καταθέσει αρκετές) για ένα πρωτάθλημα που θα βασίζεται σε αρχές, θα διέπεται από διαφάνεια και με τη συμβολή όλων θα ανακτήσει (με το όποιο συλλογικό “τίμημα” αν χρειαστεί) σταδιακά την αξιοπιστία του. Τη σημερινή φαρσοκωμωδία δεν την αντέχει πλέον κανείς.
ΥΓ 1: Με τη διαρκή προσπάθεια των ποδοσφαιριστών και του τεχνικού επιτελείου της, η Εθνική μας αποτελεί άξιο πρεσβευτή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οφείλουμε να την προφυλάξουμε και να την ενισχύσουμε προσδίδοντας αξιοπιστία στο ελληνικό πρωτάθλημα με αλληλοσεβασμό –συνεργασία όλων τα των ομάδων και των εμπλεκόμενων φορέων .
ΥΓ 2: Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η δημοσιοποίηση (την οποία θα ζητήσουμε επίσημα) της έκθεσης του Παρατηρητή διαιτησίας. Περιμένουμε…
ΥΓ 3: Θεωρούμε αδιανόητο να δούμε και πάλι στα γήπεδα τον διαιτητή του αγώνα Ολυμπιακός–Παναιτωλικός και τον πρώτο βοηθό του. Αν, παρ’ όλα αυτά, οι αρμόδιοι έχουν διαφορετικές ευαισθησίες από τις δικές μας και θεωρούν απαραίτητη την παρουσία τους, ας σεβαστούν την επιθυμία μας να μην τους ξαναδούμε σε αγώνα της ομάδα μας».
Δείτε περισσότερα θέματα
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του παρόντος ιστολογίου με την παραπομπή στην πηγή με σχετικό ενεργό link (Νόμος 2121/1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου