Αδελφοί Ανδριανόπουλοι
Λογίζονται ως μία μορφή. Αλλωστε για πολλά χρόνια, τα πρώτα του Ολυμπιακού στα αθλητικά δρώμενα της χώρας, αποτέλεσαν μαζί το κυρίως σώμα της ομάδας (και όχι μόνο μέσα στο γήπεδο). Οι Ντίνος Ανδριανόπουλο, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Βασίλης Ανδριανόπουλος και Λεωνίδας Ανδριανόπουλος ήταν οι άνθρωποι που έβαλαν το θεμέλιο λίθο στο οικοδόμημα του Ολυμπιακού ενώ στην ομάδα έπαιξε για μικρό χρονικό διάστημα και ο Στέλιος Ανδριανόπουλος.
Ανθρωποι που σκέφτονταν πάντα την επόμενη μέρα, οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι επιθυμούσαν διακαώς να ιδρύσουν μία πανίσχυρη ομάδα στον Πειραιά για να συνθέσουν το αντίπαλο, στον Παναθηναϊκό, δέος. Η ιστορία απέδειξε ότι τα κατάφεραν εξαιρετικά.
Ηλίας Ρωσίδης
Ενας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός πήρε το προσωνύμιο Θρύλος. Γιατί; Διότι πολύ απλά ήταν ο αρχηγός της ομάδας που κατέκτησε τα έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα κατά τη δεκαετία του 50. Ηταν ένας φουλ μπακ πριν από την εποχή των φουλ μπακ. Ούτε αυτό τυχαίο. Κάνοντας στίβο στην πρώιμη αθλητική ζωή του ο Ρωσίδης απέκτησε όλα εκείνα τα αθλητικά προσόντα που χρειάζονται σ' ένα καλό πλάγιο μπακ. Ταχύτητα, αντοχή και δύναμη. Ο ίδιος αφηγήθηκε στα "Νέα" το πως έγινε μέλος τη ομάδας του Ολυμπιακού:
Εµενα δίπλα στο ποτάµι, στον Κηφισό. Αλλά άκουγα δυνατά τις φωνές, τις ιαχές των οπαδών του Ολυµπιακού από το γειτονικό “Καραϊσκάκη”. Οπότε µία µέρα αποφάσισα να πάω στο γήπεδο. Να δω µε τα µάτια µου τι γίνεται εκεί. Μάλιστα, την ηµέρα που πήγα γινόταν προπόνηση. Κάθησα να τη δω. Ηταν,αν δεν κάνω λάθος, το 1946. Τότε υπήρξε ένας τραυµατισµός, µε είδε ο Τάκης ο Κτενάς, ο φροντιστής της τρίτης οµάδας του Ολυµπιακού, και µου είπε “µπες µέσα, µικρέ, και κάτσε στο τέρµα”. Το έκανα, πήρα τη θέση του τερµατοφύλακα για να κάνουν σουτ οι µεγάλοι παίκτες, ο Βάζος, ο Χατζησταυρίδης, ο Συµεωνίδης. Με έβλεπε λοιπόν ο Κτενάς πώς απέκρουα την µπάλα, πώς χρησιµοποιούσα το πόδι και είπε: “Την Κυριακή έλα, παίζεις!”
Μάρτον Μπούκοβι
Δεν κάθισε για μεγάλο χρονικό διάστημα στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τα δύο και κάτι χρόνια όμως που υπηρέτησε τους "ερυθρόλευκους" φτάνουν και περισσεύουν να του χαρίσουν μία θέση στο πάνθεον της ολυμπιακής ποδοσφαιρικής ιστορίας. Ενας από τους τρεις καλύτερους Ούγγρους προπονητές όλων των εποχών, έφερε επανάσταση στην Ελλάδα και οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και ενός Κυπέλλου σπάζοντας την κυριαρχία του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ κατά τη δεκαετία του 60.
Από την Ελλάδα έφυγε για καθαρά πολιτικούς λόγους. Η χούντα των συνταγματαρχών που κατέλυσε το Σύνταγμα τον Απρίλιο του 1967 δεν ήθελε στον πάγκο του Ολυμπιακού έναν εκπρόσωπο ανατολικής, κομμουνιστικής χώρας. Ο Μπούκοβι έφυγε για πάντα από την Ελλάδα στις 13 Δεκεμβρίου του 1967. Πλήθος κόσμου προσπάθησε να τον μεταπείσει φωνάζοντας έξω από το ξενοδοχείο που διέμενε "πατέρα, μη φεύγεις". Ο Μπούκοβι δάκρυσε αλλά η απόφαση δεν εξαρτιόταν από αυτόν.
Νίκος Γουλανδρής
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Απογευματινή" στις 28 Μαϊου του 1971 ο πανίσχυρος εφοπλιστής της εποχής Νίκος Γουλανδρής μιλά για τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Σε λίγες ημέρες ο "αιώνιος" αντίπαλος Παναθηναϊκός επρόκειτο να αντιμετωπίσει τον Αγιαξ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Γουλανδρής όχι μόνο ευχήθηκε επιτυχία αλλά προέβλεψε ότι οι πράσινοι θα επικρατούσαν με τέρμα τον Αντωνιάδη. Ασχέτως αν η προφητεία του μετέπειτα προέδρου του Ολυμπιακού δεν εκπληρώθηκε, αποτύπωνε τη φιλοσοφία εκείνου του ανθρώπου που έχτισε με δαπανηρές, για την εποχή, μεταγραφές, μία πανίσχυρη ομάδα που τη σεζόν 1973-1974 έκανε το απίστευτο ρεκόρ των 102 γκολ.
Η λατρεία του συγκεκριμένου ανθρώπου για τον Ολυμπιακό ήταν τόσο μεγάλη που σ' ένα από τα άλογα που είχε στον ιππόδρομο του έδωσε το όνομα "Γιούτσος". Οταν δε τον ρώτησαν για τη συγκεκριμένη επιλογή του απάντησε: "Ηθελα να βγάλω και ένα Σιδέρη ενώ έχω άλλο ένα που το λένε Ολυμπιακάρα. Αγόρασα μία ντουζίνα πουλάρια και δημιούργησα το σταύλο του Ολυμπιακού!"
* (φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Δημήτρη Λυμπερόπουλου)
Γιώργος Σιδέρης
Ισως ο μεγαλύτερος Ελληνας φορ όλων των εποχών. Το γκολ ήταν στο dna του, όπως άλλωστε και ο Ολυμπιακός τον οποίο υπηρέτησε για 12 συνολικά χρόνια. Σκόραρε χωρίς σταματημό και είναι χαρακτηριστικό ότι στη μεγάλη καριέρα του άγγιξε τα 500 γκολ, αριθμός ασύλληπτος όχι μόνο για εκείνη την εποχή αλλά και για τη σημερινή.
Το 1970 διαφώνησε με τη διοίκηση του Ολυμπιακού και απαίτησε από το χουντικό ΓΓΑ Ασλανίδη να πάρει μεταγραφή στο εξωτερικό. Ηταν ο πρώτος Ελληνας ποδοσφαιριστής που προχώρησε σε παρόμοιο εγχείρημα και δικαιώθηκε για την επιλογή αφού στο Βέλγιο (Αντβέρπ) αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο. Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο του Ολυμπιακού ο οποίος είδε στο πρόσωπό του τον απλό, καθημερινό Πειραιώτη που έκανε το όνειρό πραγματικότητα. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα.
Γιώργος Δεληκάρης
"Γιώργο, η μοίρα όλων των μεγάλων παιχτών και των μεγάλων καλλιτεχνών είναι να αγαπηθούν υπερβολικά και να μισηθούν παράλογα. Όσοι δεν αντέχουν, κάνουν λάθος δουλειά”. Αυτό είχε πει κάποτε στον Γιώργο Δεληκάρη ο Νίκος Γουλανδρής. Δεν είχε άδικο. Η σχέση του Δεληκάρη με τον Ολυμπιακό ήταν σφόδρα ερωτική, πέρασε μία μεγάλη κρίση όταν ο μεγάλος άσος της δεκαετίας του 70' αποφάσισε από πείσμα να μετακινηθεί στον Παναθηναϊκό το 1978, αλλά εν τέλει άντεξε στο χρόνο, όπως οι παλιές, καλές αγάπες.
Στον Ολυμπιακό ο Δεληκάρης εντάχθηκε το 1969. Οι "ερυθρόλευκοι" του προσέφεραν 150.000 για να τον κάνουν δικό τους από τον Αργοναύτη, ο Εθνικός περίπου 1.000.000. Εκείνος δεν το σκέφτηκε καν και επέλεξε τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Βασικότατο στέλεχος του μεγάλης ομάδας του Γουλανδρή, κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα. Διαφώνησε έντονα με τους διοικούντες όταν αυτοί πρόσφεραν το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Αϊδινίου και πήγε στον Παναθηναϊκό, απόφαση για την οποία φέρεται να μετάνιωσε πολλές φορές. Από το 1982 που σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ουσιαστικά εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Ακόμα και στην κηδεία του Λάκη Πετρόπουλου κάθισε πίσω-πίσω και δεν μίλησε σχεδόν σε κανέναν.
Νίκος Αναστόπουλος
Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές έχουν αγαπηθεί από το ποδοσφαιρικό κοινό όσο ο Νίκος Αναστόπουλος. Ειδικά αυτό του Ολυμπιακού τον λάτρεψε διότι ο "μουστάκιας" ήταν έναν από τους παίκτες που συνδέονταν κατευθείαν με την εξέδρα λόγω της τρομερής ικανότητάς του στο γκολ.
Στον Ολυμπιακό ήρθε το 1980 και μέχρι το 1983 δεν έχασε πρωτάθλημα. Με την σπάνια αίσθηση του σκόρερ να τον χαρακτηρίζει ο Αναστόπουλος πρόσφερε ένα συγκερασμό θεάματος και ουσίας τον οποίο εμπλούτιζε με μπόλικο συναίσθημα ειδικά τις στιγμές που μεσολαβούσαν μετά από κάθε του γκολ. Με τις γροθιές σφιγμένες, έψαχνε πάντα να βρει τους φανατικούς φίλους των "ερυθρόλευκων" και να τους αφιερώσει τις επιτυχίες του.
Η θητεία του στον Ολυμπιακό χωρίζεται σε τρία μέρη. Στη προ-Αβελίνο εποχή (1980-1987) στη μετά Αβελίνο εποχή (1989-1992) και στην τιμής ένεκεν παρουσία (1993-1994). Συνολικά με τους "ερυθρόλευκους" κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα.
Σωκράτης Κόκκαλης
Στις αρχές του 1993 ο Ολυμπιακός θύμιζε τα μεγαλεία του παρελθόντος μόνο στις φανέλες. Εντελώς ανυπόληπτοι διοικητικά οι "ερυθρόλευκοι" επιχειρούσαν να ξεφύγουν από τη λαίλαπα και τα τεράστια χρέη που άφησαν οι διοικήσεις του Γιώργου Κοσκωτά και του Αργύρη Σαλιαρέλη. Ο Κόκκαλης, ιδιαίτερα ισχυρός επιχειρηματίας με δραστηριότητες σε πολλά πεδία της επιχειρηματικής ζωής, ανέλαβε ένα τιτάνιο έργο. Να γλιτώσει τον Ολυμπιακό από το οικονομικό κραχ και να τον καταστήσει ξανά ισχυρό.
Η αλήθεια είναι ότι ξεπέρασε τις προσδοκίες, ίσως και τις δικές του. Μετά τα πρώτα (και αναπόφευκτα) αγωνιστικά ναυάγια, δημιούργησε έναν Ολυμπιακό αχτύπητο μέσα στο χορτάρι (οι εχθροί του λένε και όχι μόνο μέσα στο χορτάρι) ο οποίος κατέκτησε επί των ημερών του 12 πρωταθλήματα σε 14 χρόνια! Πραγματικά ασύλληπτο.
Επίσης ο Κόκκαλης συνέδεσε το όνομά του με την κατασκευή του νέου γηπέδου Καραϊσκάκη (το 2004) αλλά και το πέρασμα της ομάδας στη νέα ποδοσφαιρική εποχή με τις συνεχείς συμμετοχές της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το καλοκαίρι του 2010 δεν αντιστάθηκε στο συνεχές πρέσινγκ του Βαγγέλη Μαρινάκη και πούλησε τις μετοχές του στον Ελληνα εφοπλιστή μετά από 17 χρόνια επιτυχιών. Ανέλαβε τον Ολυμπιακό με 25 πρωταθλήματα ενεργητικό και τον παρέδωσε με 37!
Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς
Ο κορυφαίος ξένος παίκτης στην ιστορία του Ολυμπιακού.Τόσο απλά. Πρώτος ξένος σε συμμετοχές, πρώτος ξένος σκόρερ, πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ, μοναδικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού με χατ-τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Ελλάδα (12).
Τι άλλο να γράψει κανείς για το Σέρβο; Μία παράγραφος χρειάστηκε μόνο για τα στατιστικά του. Ηρθε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1996 (πακέτο με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο από τον Πανηλειακό) και έχασε μόλις έναν τίτλο πρωταθλητή, αυτόν του 2004. Βασικός και αναντικατάστατος μέχρι και τα ποδοσφαιρικά του γεράματα, αποτέλεσε ίσως τον πιο δυνατό κρίκο της χρυσής13ετίας των θριάμβων.
Κρέμασε τα παπούτσια του το 2009 μετά από ένα ακόμη νταμπλ και έκτοτε ακολουθεί καριέρα ατζέντη. Συνολικά κατέκτησε 12 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα, δηλαδή 17 τίτλους σε 13 χρόνια παρουσίας στο Λιμάνι.
Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα
Θα άξιζε την αναφορά μόνο και μόνο για κάποια από τα γκολ του.Για το σκαφτό του πλασέ κόντρα στη Γαλατασαράι, ας πούμε, ή αυτό που πέτυχε κόντρα στον Ηρακλή στο Κύπελλο και ανάγκασε τον Αγγελο Αναστασιάδη να του δώσει συγχαρητήρια μέσα στο γήπεδο.
Οπως και να έχει, ήταν μία ξεχωριστή παρουσία. Η ανακοίνωση της απόκτησής του το καλοκαίρι του 1999 δημιούργησε ντελίριο ενθουσιασμού και οι εμφανίσεις του στον αγωνιστικό χώρο ικανοποίησαν ακόμα και τον πιο απαιτητικό εραστή της μπάλας.
Λατρεύτηκε για την απαράμιλλη τεχνική του, τα εντυπωσιακά του τέρματα και την πινελιά ομορφιάς που πάντα προσπαθούσε να δώσει στα παιχνίδια του Ολυμπιακού. Στους "ερυθρόλευκους" παρέμεινε από το 1999 έως το 2005 κατακτώντας έξι πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο.
news247.gr
ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; ΚΑΝΤΕ LIKE... ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΟ
Γίνετε φίλοι μας, στη σελίδα μας στο facebook: http://www.facebook.com/vatolakkiotis
Στείλτε μας τις απόψεις σας, τα άρθρα σας, τις καταγγελίες σας και οτιδήποτε θέλετε στο email: kostasdigos@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου