Σήμερα η Αθήνα, επίσης υδροκέφαλη και παρασιτική πόλη, κατακλέβει το Λαό αλλά και τα λιγοστά πια υπάρχοντα της περιφέρειας, με σκληρή και άδικη φορολογία.
Τότε η Κωνσταντινούπολη, διέλυσε τον εθελοντικό της στρατό, νοικιάζοντας μισθοφόρους, πιστούς στο χρήμα και όχι στην Αυτοκρατορία, οι οποίοι  την εγκατέλειψαν όπως ήταν φυσικό.

Σήμερα η Αθήνα, έχει ήδη μετατρέψει τον εθελοντικό της στρατό, σε «επαγγελματικό», με αξιωματικούς περισσότερο πιστούς στο κόμμα, παρά στη Πατρίδα και το Σύνταγμα.

Τότε η Κωνσταντινούπολη παρέδωσε με εμετική δουλοπρέπεια τη διοίκηση στους Φράγκους τοκογλύφους.

Σήμερα η Αθήνα, παραδίδει με επίσης εμετική δουλοπρέπεια τη διοίκηση στους Ευρωπαίους τοκογλύφους.

Τότε η Κωνσταντινούπολη, κουβάλησε για την ασφάλεια των «ευγενών» της, μισθοφορικά ρεμάλια από τη Γένοβα, τη Βενετία, τη Νάπολη.

Σήμερα η Αθήνα, για την ασφάλεια των εγχώριων «ατζέντηδων» των τοκογλύφων και των διεθνών απατεώνων, μας κουβαλά τα επίσης μισθοφορικά ρεμάλια της Blackwater, της Eurogentfor, όπως και τα διαφόρων τύπων πρακτόρια της CIA, της MI6, της Mosad και πάει λέγοντας.

Τότε η Κωνσταντινούπολη, ο Λαός του Βυζαντίου, αντί να πάρουν την υπόθεσή τους στα χέρια τους, προτίμησαν να κάνουν παρακλήσεις στους Ναούς, για «νάρθουν οι αγγέλοι να τους σώσουν».

Σήμερα η Αθήνα, ο Λαός της Ελλάδας, αντί να πάρουν την υπόθεσή τους στα χέρια τους, εκλιπαρούν να τους Τροϊκανούς και τους ΔΝΤούδες να τους δώσουν δανεικά, για να επιστρέψουν στον τρόπο ζωής που για χρόνια την εκπαίδευσαν.

Τότε στη Κωνσταντινούπολη, ο Λαός του Βυζαντίου,  είχαν πειστεί από αυλικούς και δεσποτάδες, πως «καλύτερα τούρκικο φέσι, παρά τιάρα παπική».

Σήμερα στην Αθήνα, ο Λαός της Ελλάδας, εκστασιάζεται μπροστά στα γλυκερά εμετικά τουρκομπαρόκ φατμαγκιουλ και βάρβαρους αιμοσταγείς σουλεϊμανέους.

Τότε η Κωνσταντινούπολη, ο Λαός του Βυζαντίου, αντί να ενωθεί απέναντι στον κοινό εχθρό, αντί να ακούσει τη φωνή της Θεοδώρας, χωρίζονταν σε εικονομάχους και εικονολάτρες, πράσινους και βένετους, και αλληλοεξοντώνονταν.

Σήμερα η Αθήνα, ο Λαός της Ελλάδας, αντί να ακούσει τη φωνή του Ιωάννη Καποδίστρια που έρχεται από τα βάθη των αιώνων ως η μοναδική διέξοδος και λύτρωση, χωρίζεται σε Συριζαίους και Χρυσαυγίτες, προετοιμαζόμενη να αλληλοεξοντωθεί.

Τότε η Κωνσταντινούπολη, ο Λαός του Βυζαντίου, αντί να ακούσει τις σοφές και συνετές φωνές που προειδοποιούσαν για την επερχόμενη καταστροφή, όπως αυτή του Πνευματικού της Άνδρα, του Πλήθωνα Γεώργιου του Γεμιστού, έκλεισε τα αφτιά της στις «ενοχλητικές του αλήθειες» και δεν άκουσε.

Σήμερα η Αθήνα, ο Λαός της Ελλάδας, αντί να ακούσει τις σοφές και συνετές φωνές για την επερχόμενη ολοκληρωτική καταστροφή, όπως αυτή του Πατριωτικού Μετώπου, κλείνει τα αφτιά της, στις «ενοχλητικές αλήθειες» του Κινήματος, και δεν ακούει.

Τότε η Κωνσταντινούπολη, ο Λαός του Βυζαντίου, αντί να σταθεί δίπλα στον τελευταίο της πολεμιστή, τον Γενναίο Ελληνοσέρβο Βυζαντινό Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνο Δραγάτση Παλαιολόγο, προτίμησε να κρυφθεί στη παρακμιακή χλιδή των αρχοντικών της.

Σήμερα η Αθήνα, ο Λαός της Ελλάδας, αντί να σταθεί δίπλα στους ελάχιστους εναπομείναντες μαχητές της, προτιμά να κλείνεται στο σαλόνι της, φιλοκαλώντας μετ’ ευτελείας, μπροστά στα χαζοκούτια και στων σχέσεων την καθημερινήν ανοησία.

Τότε εάλω η Πόλις, η Κωνσταντινούπολη, χάθηκε το Βυζάντιο, και ήλθαν οι συμφορές.

Σήμερα εάλω η Πόλις, η Αθήνα, χάνεται η Ελλάδα, και ήλθαν, έρχονται – και πάλι μεγαλύτερες – οι συμφορές.

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!

 Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Πατριωτικό Μέτωπο