«Το τρελόσπιτο» ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ του Παύλου Κουρτίδη.

Πρόκειται για το νέο έργο του σκηνοθέτη και χορογράφου κ. Παύλου Κουρτίδη. Βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Στο δελτίο τύπου ως στόχος του «Τρελόσπιτου» περιγράφεται:
«… η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ενάντια στο φόβο, τα στερεότυπα, τον αποκλεισμό.».

Ο κ. Παύλος Κουρτίδης είναι μέλος του Σ.Ε.Χ. και του Σ.Ε.Η.. Διδάσκει χορό τα τελευταία 20 χρόνια. Από το 2007 είναι διευθυντής σπουδών στη σχολή χορού PK Dance school. Το 2006 ιδρύει το Xοροθέατρο Migma. Δίνει την πρώτη του παράσταση το 2008 με τίτλο «The step-first-step». Η παράσταση «Frankenstein», ανέβηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές. Ολοκλήρωσε 75 παραστάσεις μέχρι το τέλος του 2011, κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Συνήθως οι παραστάσεις χορού ανεβαίνουν για λίγες μέρες, και απευθύνονται σε εξειδικευμένο κοινό.

Το 2010 ο κ. Κουρτίδης ιδρύει το Θέατρο ΠΚ στον Νέο Κόσμο. Είναι ρομαντικό το γεγονός ότι αποβιβάζεσαι στον σταθμό «Κασομούλη» του τραμ ή στον σταθμό «Νέος Κόσμος» του μετρό, και ανακαλύπτεις έναν χώρο, που φιλοξενεί χορό. Η περιοχή ως αστικό τοπίο, αποτελεί ξεχωριστό σημείο της πρωτεύουσας. Γύρω σου όγκοι εργατικών κατοικιών. Ανάμεσά τους πεζόδρομοι και πλατείες. Ήσυχο χειμωνιάτικο βράδυ Σαββάτου. Μικρά ψιλικατζίδικα. Mini markets και μπόλικη νεολαία. Οικογένειες μεταναστών, και ξαφνικά, σε μία γωνία, ένα θέατρο. Ένας χώρος πολιτισμού.
Το φουαγιέ μικρό. Το οίκημα αφιερώνει τα περισσότερα τετραγωνικά του στην σκηνή και στα καθίσματα των θεατών. Φωτισμοί και ηχητικές εγκαταστάσεις τελευταίας τεχνολογίας. Ξεχωρίζει η αυλαία. Επιτέλους ένα θέατρο με την κουρτίνα, που κρύβει τα σκηνικά. Εδώ ισχύει το στοιχείο του εντυπωσιασμού. Αδύνατον να έρθει στο μυαλό η τελευταία φορά, που αυλαία σύρθηκε, για να αποκαλύψει το άδυτο της σκηνής. Πόσο ωραίο το μυστήριο! Και τι ωραίο όταν κλείνει, και καταπίνει τους καλλιτέχνες στο τέλος της παράστασης! Ακόμα και σε θέατρα που διαθέτουν αυλαία, αυτή δεν χρησιμοποιείται. Και τα λοιπά στοιχεία του «Τρελόσπιτου» σε μαγεύουν. Η χορογραφία του κου. Κουρτίδη δεν κρύβει πολλές πρωτοτυπίες, έχει όμως ορμή, άποψη, νεύρο, έκπληξη, και δεν κάνει κοιλιά. Η μουσική σύνθεση του κου. Χρήστου Τριανταφύλλου υπογραμμίζει την χορογραφία του κου. Κουρτίδη. Υπάρχουν διαφορετικά είδη, που ταιριάζουν με την έμπνευση του σκηνοθέτη. Η μουσική στην σκηνή με τα κρεβάτια είναι γρήγορη, και θύμιζε dj Tiesto. Ακούγεται λύρα σε μία εκ των ομαδικών χορογραφιών. Το στυλ του κου. Τριανταφυλλίδη είναι υποβλητικό, ανάλογο του θέματος, όπως και στην παράσταση του 2011 «Ο καλός μαθητής/Apt Pupil» στο Θέατρο Επί Κολωνώ ( http://www.scribd.com/doc/55104090/tefxos-73 ). Τα σκηνικά και τα κοστούμια της κας. Δήμητρας Παπαδημητρίου είναι μέρος ενός συνόλου, που εντυπωσιάζει, επειδή υπάρχουν τα μέσα. Τα ρούχα των χορευτών είναι στο χρώμα του δέρματος, πλην του ηθοποιού της παράστασης. Η κα. Παπαδημητρίου τον ντύνει στα μαύρα. Τα σκηνικά δεν τα περιμένεις. Κρεβάτια αποκαλύπτονται. Έπιπλα ανεβοκατεβαίνουν. Πόρτες και παράθυρα ανοιγοκλείνουν. Κρυφοί ανεμιστήρες δημιουργούν όμορφες εικόνες. Και όλα αυτά σε μία παράσταση χορού, που συνήθως στην Ελλάδα ανεβαίνουν χωρίς σκηνικά, ακόμα και από μεγάλες σκηνές. Λες και ο χορός είναι ο φτωχός συγγενής του θεάτρου. Η κατασκευή τους έγινε από τους κκ. Βασίλη Σακκή, και Γιάννη Αλεξόπουλο. Ο μαγνητικός τοίχος στα αριστερά της σκηνής είναι η κορυφαία σύλληψη των δημιουργών του. Χορογραφία και σκηνικά φωτίζονται με χειρουργική ακρίβεια από τον κ. Απόστολο Τσιτσώνη. Πράγμα δύσκολο για μία χορογραφία, που ακόμα και στα σύνολά της, επιθυμεί να επικεντρωθεί σε ξεχωριστές μονάδες. Σε μία χορογραφία, που διακρίνεται από ταχύτητα και εναλλαγές. Τους ρυθμούς της παραγωγής υπηρετεί το μπαλέτο του «Τρελόσπιτου».
Ο κ. Κουρτίδης είναι πολύ σοφός στην επιλογή του θιάσου. Κάθε μονάδα προσφέρει αφειδώλευτα ζωντάνια και δυναμισμό στην παράσταση. Με προεξάρχοντα του χορού τον κ. Ηλία Μπαγεώργο. Ο κ. Μπαγεώργος υποδύεται, εκτός του ότι χορεύει. Ως κεφάλι του τέρατος είναι ο ιδανικός άφυλος. Πρόκειται για την πιο ζωηρή στιγμή της χορογραφίας, όταν την είσοδό της στη σκηνή κάνει μία σαρανταποδαρούσα, την οποία σχηματίζουν τα κορμιά των χορευτών. Κινείται απειλητικά και το κεφάλι της, αυτό του κου. Μπαγεώργου, αποπνέει κίνδυνο, ηδονή, και σιγουριά. Ο χορός του Μπαγεώργου είναι σταθερός, καθ’ ότι δουλεμένος. Το τελευταίο χαρακτηριστικό, η δουλειά, διακρίνει όλο το μπαλέτο, γυναίκες και άνδρες. Απλά ο, γεμάτος αυτοπεποίθηση, κ. Μπαγεώργος ξεχωρίζει. Όχι τυχαία καταλαμβάνει την κεντρική θέση στις χορογραφίες της παράστασης της 22ας Νοεμβρίου 2014.

Ο κ. Μάρκος Γιακουμόγλου ειδικεύεται στον hip hop χορό, και αυτό φαίνεται στις ομαδικές χορογραφίες του «Τρελόσπιτου». Δίπλα στους υπόλοιπους συντελεστές διακρίνεται η ειδίκευσή του στον χορό που ξεκίνησε από τα χαμίνια του δρόμου, μαζί με την αντίστοιχη μουσική. Ο καλλιτέχνης έχει ευκολία στις κοφτές κινήσεις, που απαιτούν ταχύτητα. Ακόμα και το στήσιμο του κορμού του υποδηλώνει μαχητικότητα. Ευτυχώς όλος ο θίασος είναι συχρονισμένος, και παρατηρείς ελάχιστες αρρυθμίες μεταξύ τους. Όπως στην σκηνή που οι κκ. Μπαγεώργος και Γιακουμόγλου χορεύουν μόνοι τους στο σκηνικό των τεσσάρων κρεβατιών. Εκεί χάνεται για λίγο το καλό κούρδισμά τους. Παραμένουν όμως γοητευτικοί, αφού η ενέργειά τους επί 70 λεπτά δεν υπονομεύει το συνολικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Είναι και οι δύο παρόντες συνεχώς, και μέσα στην χορογραφία του κου. Παύλου Κουρτίδη. Την υπηρετούν λυσσαλέα, και την απολαμβάνουν ταυτόγχρονα.

Η συγχρονία χαρακτηρίζει και τις όμορφες κυρίες του μπαλέτου. Η κα. Χριστίνα Παπαντωνοπούλου τραβάει από την αρχή την προσοχή σου. Είτε στα σύνολα γύρω από ένα τραπέζι, είτε πάνω στα τέσσερα κρεβάτια, είτε στην τελική ομαδική χορογραφία. Τα μακριά κόκκινα μαλλιά προσθέτουν χαρακτήρα στην εμφάνισή της. Οι τέσσερις κυρίες συνεργάζονται άψογα, είτε χορεύουν μόνες τους, είτε με τους άντρες της παρέας. Η κα. Ζωή Σωτηροπούλου έχει το φιζίκ, που φαντάζεσαι για την Μπαλαρίνα του παραμυθιού «Ο μολυβένιος στρατιώτης». Η εύθραυστη παρουσία της, δεν σημαίνει όμως ότι κινείται ξέπνοα. Το αντίθετο μάλιστα. Το περήφανο σώμα της κρύβει ρωμαλεότητα. Το γεγονός αποτυπώνεται στην σκηνή, που η δυνατή πλάτη της «κουμπώνει» στο κεφάλι της κας. Ιωάννας-Κορίνας Παλάσκα. Οι δύο κυρίες προσφέρουν την δεύτερη εντυπωσιακή και ευαίσθητη στιγμή της παράστασης. Ενταγμένη στο σύνολο και η κα. Νάντια Τομαζένκο. Το προσωπικό της στυλ διαφαίνεται στην χορογραφία, που εξελίσσεται υπό τους ήχους τριγμών. Ως σπασμένη κούκλα η κα. Τομαζένκο φανερώνει ότι διαθέτει ευλυγισία και χορευτική ακρίβεια. Στον λιγότερο χορευτικό ρόλο της παραγωγής εμφανίζεται ο 29χρονος ηθοποιός και σκηνογράφος κ. Μάριος Ράμμος. Ο κ. Ράμμος υποδύεται τον κεντρικό ήρωα της παράστασης. Είναι ο απόβλητος, ο ψυχικά ασθενής. Υποφέρει από εφιάλτες. Αποζητά την αποδοχή. Εύχεται την θεραπεία. Ελπίζει στην αποασυλοποίηση. Ο νέος ερμηνευτής εμφανίζεται φέτος και στο μιούζικαλ «Τα μάγια της Πεταλούδας» (Σύγχρονο Θέατρο), υπό τους ήχους της μουσικής του κου. Χρίστου Θεοδώρου, που ξεπήδησε από την «Σπείρα-Σπείρα». Στην τελευταία σκηνή του έργου πείθει για την σωτηρία του. Αισιόδοξο τέλος για ένα σκοτεινό θέμα.

«Το τρελόσπιτο» ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ του Παύλου Κουρτίδη.
•ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ (Κασομούλη 30 & Ρενέ Πυώ 2, Στάση Μετρό & Τραμ: Νέος Κόσμος, τηλέφωνο κρατήσεων: 210 9011677 & www.pktheater.gr online ticketing). Παραστάσεις: Πέμπτη έως Σάββατο στις 9:15μ.μ., Σάββατο και Κυριακή στις 9:30μ.μ.. Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 13,00€ & 10,00€. Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Υπό την αιγίδα της ΚΙΝ.Α.ΨΥ. 

www.kinapsi.gr

ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; ΚΑΝΕ LIKE... ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ

Γίνετε φίλοι μας, στη σελίδα μας στο facebook: http://www.facebook.com/vatolakkiotis
Στείλτε μας τις απόψεις σας, τα άρθρα σας, τις καταγγελίες σας και οτιδήποτε θέλετε στο email: kostasdigos@yahoo.gr