«Τα βιβλία διανυχτερεύουν και μας κρατούν συντροφιά!...»

Γρεβενιώτικη νύχτα! Νύχτα όμορφη, γεμάτη θερμές συγκινήσεις!...

Ατμόσφαιρα Μαγικού Ρεαλισμού!....

            Η φεγγαρόλουστη νύχτα στον αύλειο χώρο της Βιβλιοθήκης, την
Πέμπτη το βράδυ, 2 Ιουλίου, έπλεξε με τα πέπλα της μια ξεχωριστή αφήγηση, που την πήρε στην αγκαλιά του το ολόγιομο φεγγάρι και επίζηλα την έντυσε με το ασημί χρώμα του και την τοποθέτησε στην πιο όμορφη γωνιά των συγκινήσεων!... Εκεί που, η οικοδέσποινα «Μνημοσύνη», σαρώνει, με τη φουκάλα της, τα επουσιώδη και ασήμαντα και κρατάει τα σημαντικά και ουσιώδη!...

Γρεβενιώτικη νύχτα!... Μια νύχτα απλή και απαλή, χωρίς φιοριτούρες εντυπωσιακές, που η ζέση και η επιθυμία των καλλιτεχνών και των φίλων της Βιβλιοθήκης, ως ένα διάφανο, μαγικό σύννεφο επικάθισε και περιέβαλε το χώρο, αφήνοντας απ’ έξω την μελαγχολία των δύστροπων ημερών της πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας!...

            Βγήκαν ξανά οι Δρυίδες από τα παραμύθια των παιδικών παραμυθιών, οι εικαστικοί από τις προθήκες των καλών τεχνών, οι φιλόσοφοι από τις σοβαρές δερματόδετες εκδόσεις, οι ποιητές από τις ποιητικές τους συλλογές, οι στιχουργοί από τα σταντ των αναμνήσεων, οι μουσουργοί από την προθήκη των μουσικών αναπολήσεων και έγιναν συνδαιτυμόνες με τους πολίτες των Γρεβενών!

            Ο προϊστάμενος της Βιβλιοθήκης ιδιαίτερα συγκινημένος, από τη μεγάλη συμμετοχή των συμπολιτών μας, την οποία καταμαρτυρούν οι φωτογραφίες, έκανε έναν περιεκτικό απολογισμό του πρώτου εξαμήνου και στάθηκε ιδιαίτερα στον μεγάλο αριθμό των εθελοντών, που έχει αναπτυχθεί στο περιβάλλον της Βιβλιοθήκης, τονίζοντας ότι, «χωρίς τη συμμετοχή, αυτή, των εθελοντών δεν θα μπορούσε να γίνει, αυτό, το τόσο πλούσιο και πληθωρικό έργο της Βιβλιοθήκης!...» Τριάντα έξι (36) ποιοτικές εκδηλώσεις διοργανώθηκαν από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα. Έξι χιλιάδες εννιακόσιοι τριάντα δύο (6.932) συμπολίτες μας πέρασαν το κατώφλι της Βιβλιοθήκης μας!... Και στην αποστροφή του λόγου του ευχαρίστησε τους δύο χορηγούς : τον κύριο Ιωάννη Τσακνάκη γιατί, με τη χορηγία του, κάλυψε τα έξοδα της εκτύπωσης των αφισών του εξαμήνου και τον κύριο Κωνσταντίνο Κόκκινο που κάλυψε την δαπάνη των ηχητικών της σημερινής εκδήλωσης.  Ιδιαίτερη μνεία έκανε στα μουσικά σχήματα που συμμετείχαν  στην εκδήλωση και ευχαρίστησε τον καθένα χωριστά για την εθελοντική του προσφορά!

Το μουσικό πρόγραμμα άνοιξε η ορχήστρα με τους Κώστα Μίχο  μπουζούκι, Παπαδημητρίου Χρήστο  κιθάρα και τραγούδι, Γιάννη Μπουμπούκα  κιθάρα και τραγούδι, τον Μπατιάνη Κώστα τραγούδι, την Μαρία Παπαδημητρίου τραγούδι και Καζαντζίδου Ρένα τραγούδι, που ερμήνευσαν τραγούδια έντεχνα από το ρεπερτόριο της μελοποιημένης ποίησης.

Τον Κωτίτσα Στέλιο που μας κράτησε συντροφιά με τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου.

Την ορχήστρα με τους Τάσο Αναγνώστου κιθάρα και τραγούδι, Μάριο Αναγνώστου μπουζούκι και Βίκυ Χαριζοπούλου τραγούδι που ερμήνευσαν συνθέσεις σύγχρονων συνθετών.

Την ορχήστρα με τους Αγνάντο Χρήστο τραγούδι, τον Βλάχο Βασίλη  τραγούδι, Μεραβίδη Βασίλη μπουζούκι και Κώττα Στέλιο στα πλήκτρα που μας έκαναν ένα μοναδικό αφιέρωμα στους δύο μεγάλους εκλιπόντες του λαϊκού μας τραγουδιού Στέλιο Καζαντζίδη και Δημήτρη Μητροπάνο.

Το πρόγραμμα έκλεισε με την όμορφη ερμηνεία του Ερωτόκριτου από τον Γιώργο Φίλιο.

Για τη επιτυχία της εκδήλωσης εργάστηκαν οι Χασπερίδης Σταύρος, Μπασαγιάννης Νίκος, Δήμητρα Μπαζούκη, Κοπάνου Γεωργία και Καφτεράνη Κατερίνα.  

Τα ρολόγια δεν υπάκουσαν στους κανόνες και ο χρόνος ανυπόταχτος κύλησε μέσα από τα δάκτυλα των κιθαρωδών και τις μελωδικές φωνές των ερμηνευτών, έπαιξε στα πλήκτρα του αρμονιστή, ως ζείδωρη πνοή γλαφυρού αγεριού, μέχρι τις 2:30 μετά τα μεσάνυχτα, και αμέσως μετά, παρά τις αντιστάσεις μας, ήρθε η ψύχρα που ανάσυρε, από τα δαιδαλώδη μονοπάτια της προσωρινής λήθης, την πραγματικότητα των διλημμάτων που κυοφορούν οι επόμενες ημέρες! Η γλύκα όμως της αποψινής βραδιάς θα μείνει, ως αναλγητικό, στην μνήμη, που θα κρατά ανοιχτό ένα παραθυράκι   στη λογική των ημερών που έρχονται, για να φωτίσει τον τρόπο, μιας παλιάς ξεχασμένης αρχής: ‘’Όλοι μαζί μπορούμε’’!..

 Όλοι μαζί μπορούμε να βάλουμε στη χόβολη της κοινωνίας την ατομική μας χειμερινή μελαγχολία, που μας κρατάει στο κρύο τσιμέντο της αδράνειας!...

Η ‘’Μνημοσύνη’’ επιλεκτική όπως πάντα, αυτή, τη Γρεβενιώτικη Νύχτα του Ιουλίου, την τοποθέτησε κοντά στο μαξιλάρι της, δίπλα στις άλλες, των προηγούμενων έξι Ιουλίων, έτσι τα βιβλία δεν θα ξεχαστούν και κάθε χρόνο θα ανησυχούν για τη δική τους γιορτή. Μια γιορτή συλλογικής αυτενέργειας και συμμετοχής με μουσικές και ερμηνείες γεμάτες από αδημονούσες κοινωνικές σχέσεις και πνευματική, πολιτιστική δημιουργία!...     

                                                                    Σίμος Ζαγκανίκας