Αυτό το ενσταντανέ αναρτήθηκε σε λογαριασμό στο facebook και έχει προκαλέσει σάλο!
Κάποια μέρα πήγα με κάποιον συνεργάτη μου από την Αθήνα, τον κύριο Κώστα για φαγητό σε μιά ψαροταβέρνα στη Λυγιά. Παραγγείλαμε τα απαραίτητα και αρχίσαμε να τρώμε.
Σε λίγο ,σταμάτησε ποιο πέρα ,ένα ωραίο μεγάλο αυτοκίνητο ,κατέβηκε ένα ζευγάρι, που είχαν μαζί τους ένα παιδάκι τεσσάρων έως πέντε χρονών και μια ημιέγχρωμη γυναίκα .
Κάθισαν κοντά στη θάλασσα ,φώναξαν το σερβιτόρο και παρήγγειλαν τα φαγητά τους
Στη μαρκίζα της ταβέρνας ήταν μία χελιδονοφωλιά όπου η χελιδόνα πετούσε μακριά και σε λίγο έρχονταν με το φαΐ στο στόμα . Τα μικρά χελιδονάκια άνοιγαν το στοματάκι τους ,για να τους βάλει η μάνα το φαγητό κι” εκείνα με λαιμαργία το καταβρόχθιζαν
Ό κύριος που προφανώς θα ήταν ο πατέρας του παιδιού, αν δεν ήταν ο πατριός του, πήρε το παιδί στα γόνατα του και του έδειξε τα χελιδόνια, του εξηγούσε πως η μάνα φεύγει μακριά φέρνει το φαγητό και ταΐζει τα παιδιά της.
Το παιδί όμως αντέδρασε περίεργα και είπε στον κύριο με πείσμα, πως δεν είναι η μάνα τους.
Ο κύριος προσπαθούσε με καλό τρόπο να το πείσει πως είναι η μανούλα ,που ταΐζει τα παιδάκια της και άλλα διάφορα ,για να καλοπιάσει το παιδί και να το ηρεμήσει .
Το παιδί τελικά πιάνει το τραπεζομάντιλο το τραβάει με πείσμα πετάει φαγητά και ποτήρια ,που μόλις τα είχε φέρει το γκαρσόνι και λέει, δεν είναι η μάνα τους σου είπα, είναι Φιλιπινέζα.
Η δε κυρία ,προφανώς θα ήταν η μάνα του, αν δεν ήταν η μητριά του, καθόταν απαθείς καπνίζοντας και κοιτάζοντας τους κύκλους του καπνού που πήγαιναν προς Τον Ύψιστο.
Η δε ημιέγχρωμη γυναίκα που προφανώς θα ήταν η Φιλιπινέζα, τα είχε χάσει. Κοίταζε το παιδί που είχε πάθει υστερία και έκλεγε ασταμάτητα και ο δυστυχείς κύριος προσπαθούσε με διάφορους τρόπους να ηρεμήσει το παιδί, αλλά το παιδί ήταν σε έξαλλη κατάσταση.
Τελικά το πήρε αγκαλιά ο κύριος, το πήγε στο αυτοκίνητο, γύρισε πλήρωσε το λογαριασμό και έφυγαν μαζί με την κυρία που ήταν ακόμα στο κόσμο της .
Εμείς όπως και οι άλλες παρέες σοκαριστήκαμε κάπως, αλλά σε λίγο συνεχίσαμε να τρώμε, κουτσομπολεύοντας όπως συνήθως.
Μάλιστα κάποιος που καθόταν στη διπλανή παρέα , άρχισε να μακρηγορεί και να λέει πως κάποτε στο χωριό του που είχαν μια γάτα , όταν γεννούσε δεν άφηνε ποτέ ,όχι αλλοδαπή γάτα να φυλάει τα γατιά, αλλά ούτε και γειτόνισσα γάτα ,δεν τολμούσε να ζυγώσει εκεί .
.Κάποιος άλλος είπε πως είναι και αυτό αναγκαίο κακό, γιατί υπάρχουν οικογένειες που έχουν ανάγκη κάποιας βοήθειας , είτε γιατί είναι εργαζόμενοι είτε γιατί έχουν κάποιο ανήμπορο άτομο και χρειάζεται κάποια βοήθεια
Και απ” της άλλες παρέες δεν έλειψαν τα σχόλια, , ,κάποιος άλλος κύριος είπε πως πράγματι βρίσκεται στην ανάγκη κάποιος και χρειάζεται μια βοήθεια στο σπίτι ,αλλά με τις Φιλιπινέζες έχει γίνει μόδα και πολλές νεόπλουτες κυρίες ψάχνουν μόνο για Φιλιπινέζα
Μάλιστα ο κύριος Κώστας, που ήταν από την Αθήνα και ήταν στην παρέα μας, είπε πως πράγματι έχει γίνει μόδα με τις Φιλιπινέζες και γίνονται ανάρπαστες, ειδικά στα νεόπλουτα σπίτια.
Άρχισε να μας διηγήτε πως κάποτε στα Πετράλωνα που έμενα, στη γειτονιά έμενε και ένα ζευγάρι από ένα χωριό της Ακαρνανίας, είχανε και δυο μικρά παιδιά.
Ο κύριος αυτός ήταν υπάλληλος στη ΔΕΗ.
Είχε ανακατευτεί με το συνδικαλισμό και με την πολιτική μαφία, όπως είναι φυσικό, ανάμεσα από ευθείες και τεθλασμένες διαδρομές, σε πολύ λίγο διάστημα αγόρασε δικό του σπίτι και όχι μόνο. Τότε έφερε και μια ανιψιά του από το χωριό να μάθει κομμώτρια και να βοηθάει και τη γυναίκα του στο σπίτι .
Όπως λένε τα λεφτά και η δόξα είναι σαν το καλό κρασί ,όταν δεν το έχεις συνηθίσει και πιεις απότομα πολύ θα μεθύσεις και τότε μπορεί να γίνεις και μασκαράς και καραγκιόζης ακόμα .
Έτσι και η κυρία ξέχασε το χωριό της ,το χωράφι και τα καπνά και άρχισε τη μεγάλη ζωή.
Πότε έτρεχε στα κομμωτήρια ,πότε στα κέντρα αδυνατίσματος πότε στα γυμναστήρια .
Τελικά είχε μεθύσει η γυναίκα ,ο άνδρας της άρχισε να ανησυχεί ,αν και αυτός είχε μεθύσει αλλά λιγότερο ,οι άντρες αντέχουν πιο πολύ το κρασί .
Αγόρασε και αυτοκίνητο η κυρία αφού πήρε την άδεια οδηγήσεως ,ποιος ξέρει πως και πόσα πλήρωσε, πήγαινε κουτσά στραβά καμιά βόλτα και για ψώνια εκεί κοντά ,η σε καμία καφετέρια .
Δεν έφταναν όλα αυτά και εκεί που έτρεχε όλη μέρα ,άκουσε τις κυρίες να συζητάν για Φιλιπινέζες έλεγαν πως τα καθώς πρέπει σπίτια ,είναι ντεμοντέ να μην έχουν για οικιακή βοηθό μια Φιλιπινέζα .
Δεν ήξερε η καψερή τη θα πει ντεμοντέ ,το συγκράτησε και όταν πήγε στο σπίτι ρώτησε την ανιψιά της που είχε βγάλει κάμποσες τάξεις στο σχολείο και της το μετάφρασε .
Είχε βέβαια το μυαλό πάνω από τη σκούφια και έκανε ότι ήθελε ,αλλά δεν τολμούσε να πει στον άνδρα της να της πάρει Φιλιπινέζα ,αλλά αυτό τη βασάνιζε και έπρεπε κάπως να γίνει .
Ήθελε και αυτή όπως και πολλές άλλες γυναίκες που τις συναντούσε στη παιδική χαρά η στις γιορτές που έκαναν στο σχολείο ,κάθονταν και κάπνιζαν η συζητούσαν και η Φιλιπινέζα έτρεχε με τα παιδιά τους .
Τελικά κάποια φορά που είχαν τα παιδιά μια γιορτή στο σχολείο ,σκέφτηκε να κάνει την ανιψιά της Φιλιπινέζα και να εμφανιστεί στη γιορτή ,να δείξει πως είναι μοντέρνα και πήρε Φιλιπινέζα οικιακή βοηθό
Είπε στην ανιψιά της το Σάββατο το μεσημέρι , να φέρει στο σπίτι μια κοπελιά από το κομμωτήριο ,πήγε στα μαγαζιά αγόρασε βαφές για τα μαλλιά και το πρόσωπο και ήταν χαζίρι .
Το Σάββατο το απόγευμα ,ήρθε η κομμώτρια στο σπίτι ,της είπε πως θα έκαναν ένα αστείο για να γελάσουν ,να κάνει την ανιψιά της Φιλιπινέζα .
Με λίγα λόγια της έκανε το κεφάλι σαν κουνουπίδι μαύρο, το πρόσωπο και τα χέρια μελαψά και περίμενε το απόγιομα να πάνε στη γιορτή.
Το απόγιομα αφού ορμήνεψε την ανιψιά της να μην μιλάει εκεί που θα πάνε ,μπήκαν στο αυτοκίνητο που ήταν φρεσκοπλυμένο και έλαμπε, έφυγαν μαζί με τα παιδιά να πάνε στη γιορτή.
Αφού πήγε να περάσει την πλατεία για να βγει στον απέναντι δρόμο άναψε το κόκκινο ,ένα γυφτάκι πήγε να της καθαρίσει τα τζάμια, του είπε δεν χρειάζεται και του έδωσε ένα δίδραχμο . Τότε ήταν ακόμη η δραχμή ,αν ήταν το ευρώ έπρεπε να του δώσει ένα ευρώ ,εκατόν εβδομήντα δυο δίδραχμα.
Άναψε το πράσινο και έφυγε ,στο επόμενο φανάρι πάλι ένα γυφτάκι, χωρίς να το προσέξει γιατί ήταν νέα οδηγός και πρόσεχε το δρόμο, του έδωσε πάλι ένα δίδραχμο ,αφού άναψε το πράσινο έφυγε.
Αυτό συνεχίστηκε σε εφτά οχτώ φανάρια, όπου σε αυτό το φανάρι κοιτάζει η κυρία και βλέπει πως ήταν το ίδιο γυφτάκι που ήταν στο πρώτο φανάρι και παραξενεύτηκε.
Το ρωτάει «πως βρέθηκες πάλι εδώ, αφού ήσουν στο φανάρι στην πλατεία ».
Το γυφτάκι της είπε γελώντας .-Αν καταφέρεις κυρία μου και βγεις από τη πλατεία δεν θα με ξανασυναντήσεις αλλά είσαι στην ίδια πλατεία εδώ και μισή ώρα.
Τελικά όταν κατάφερε να πάει στο σχολείο η δεξίωση είχε τελειώσει ,άσε που η ανιψιά της είχε ιδρώσει τόσο, που άρχισαν να σουρώνουν οι βαφές στο πρόσωπο και στα χέρια.
Ο Μιχάλης που ήταν μαζί μας, του είπε κομψά για να μην τον προσβάλει, πως είναι λίγο υπερβολικό αυτό, αυτός κοκκίνισε ελαφρά και ορκίστηκε στη ζωή της γυναίκας του.
Βέβαια όποιος ορκίζετε στη γυναίκα του, πότε λέει αλήθεια και πότε ψέματα. Η κουβέντα τελείωσε εκεί, αφού είπαμε πολλά ακόμα αστεία ,αλλά αυτό που μας είπε ο συνεργάτης μου ήταν πολύ ωραίο, είχε κάποια υπερβολή αλλά είχε και πολλές αλήθειες
i-nitro.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου