έχουν υψηλή περιεκτικότητα διοξειδίων του άνθρακα. Πρόκειται για τις πρώτες υποθαλάσσιες λίμνες τέτοιου είδους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν τις λίμνες σε βάθος 250 μέτρων στον κρατήρα του ηφαιστείου της Σαντορίνης, το οποίο εξερράγη τo 1600 π.Χ. Οι υποθαλάσσιες λίμνες είναι στρώματα πυκνού νερού που βυθίζονται στον πυθμένα της θάλασσας δίχως να αναμειγνύονται με το θαλασσινό νερό.
Το ρομποτικό υποβρύχιο που τις ανακάλυψε μελετούσε ένα μεγάλο ρήγμα στον πυθμένα της καλντέρας του ηφαιστείου.
Η ομάδα των ερευνητών ονόμασε τις λίμνες «Kallisti Limnes» προκειμένου να περιγράψει τις «πιο όμορφες λίμνες». Οι λίμνες έχουν διάμετρο από ένα έως πέντε μέτρα και θεωρείται ότι η ζωή τους είναι εφήμερη.
Οι λίμνες αναμένονται να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την αντίδραση των διοξειδίων του άνθρακα στο βάθος της θάλασσας, αλλά και τη «συμπεριφορά» του ηφαιστείου ως προς την πιθανότητα μελλοντικών εκρήξεων.
Ο δρ Richard Camilli, επικεφαλής του Ινστιτούτου δήλωσε: «Έχουμε ξαναδεί λίμνες μέσα στη θάλασσα, όμως ήταν πάντα αλμυρές. Το αλάτι διαλύεται στον βυθό και διαχωρίζεται από το υπόλοιπο νερό γύρω. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, οι λίμνες δεν δημιουργήθηκαν λόγω του αλατιού, αλλά των διοξειδίων του άνθρακα που κάνουν το νερό ‘στεγανό’ έτσι ώστε να δημιουργείται μια λίμνη».
