Επειδή τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας και...
ευρύτερα όλων τον πολιτισμένων Ευρωπαϊκών χωρών, σε σχέση με τον «μουσουλμανικό εισοδισμό», ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί ΟΧΙ ΜΟΝΟ με βόμβες και τζιχαντιστές, αλλά με την ραγδαία πληθυσμιακή ανάπτυξη των μουσουλμανικών χωρών, θα παραθέσω ορισμένα στοιχεία…
Το 1928 λίγα μόλις χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή η Ελλάδα είχε 6,5 εκατομμύρια κατοίκους, και η Τουρκία 13 εκατομμύρια. Το 1975, πριν ακόμα ξεκινήσει το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας, εμείς ήμασταν 9,5 εκατομμύρια, και οι Τούρκοι 40 εκατομμύρια!!! Σήμερα, η Ελλάδα έχει δεν έχει 11.000.000 και η Τουρκία έχει κοντά στα 70.000.000 και πάει για 100 εκ.!
Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα από το 1940 έως το 1949 ενεπλάκη στον Β’ Π.Π. και τον Εμφύλιο, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, ανάπηρους και εξόριστους. Την ίδια ώρα η Τουρκία «έστριβε» του πολέμου «δια του αρραβώνος» και είχε ως τις μέρες μας ομαλή οικονομική εξέλιξη, ως προστατευόμενο παιδί της Δύσης. Σε συνδυασμό με την αναμφισβήτητη δημογραφική επίδοση που έχουν όλοι οι μουσουλμάνοι, και την έκταση της χώρας, δεν είναι παράλογο το μέγεθος του πληθυσμού της, μετά από 80(!) έτη χωρίς πόλεμο.
Η Ελλάδα είχε τεράστιες απώλειες στον πόλεμου του 1922 χώρια το προσφυγικό. Συνεχίσαμε με τον Β’ Π.Π. και τους 700.000 νεκρούς. Αν τα βάλουμε κάτω είναι 2,5 εκατ. νεκροί και μια διαλυμένη χώρα (πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, κοινωνικά) Οι Τούρκοι μετά το 1922 άραξαν, μπήκαν στα σπίτια των Ελλήνων που έφυγαν, βρήκαν εργοστάσια και σχολεία έτοιμα, πούλαγαν χρώμιο στους ναζί και έκαναν αφειδώς παιδιά, αφού δεν έφταναν τα εργατικά χέρια για τα εύφορα και τεράστια πρώην ελληνικά κτήματα. Καμία σχέση δηλαδή μ’ εμάς που από την δεκαετία του 50 για να μπορέσεις να επιβιώσεις ή έφευγες έξω, ή έσπαγες τα χέρια σου στο ματσακόνι και στο μυστρί.
Η αλήθεια είναι πως η απλή παράθεση αριθμών όχι μόνο δεν μπορεί να αποδώσει την πραγματικότητα, αλλά μάλλον ψεύδεται και οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα. Η ελληνική κοινωνία έζησε πολλαπλά μεταναστευτικά κύματα, ενώ και η αύξηση του μορφωτικού επιπέδου των Ελλήνων μετά τη δεκαετία του 70 συνέδραμε στη μείωση της γεννητικότητας.
Αν πάρουμε τώρα την Τουρκία, από τα 70 εκατομμύρια 25 τουλάχιστον είναι Κούρδοι, άρα το ένα τρίτο του πληθυσμού δεν είναι Τούρκοι! Το μορφωτικό επίπεδο του Τουρκικού λαού είναι τουλάχιστον χαμηλό, αν θεωρούμε πως η Ελλάδα έχει ελλιπή αστικοποιημένη κοινωνία, σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές χώρες και για αυτό προκύπτουν και τα προβλήματα της οικονομίας, τι μπορούμε να πούμε για την αστικοποίηση της Τουρκίας; Γιατί θεωρούμε ντε και καλά πλεονέκτημα τον τόσο τεράστιο πληθυσμό της Τουρκίας; Αν ήταν έτσι γιατί οι Κινέζοι «εφαρμόζουν» έως και απάνθρωπα μέτρα για τον περιορισμό του πληθυσμού; Όποιος πιστεύει ότι εξαιτίας του μεγάλου πληθυσμού μπορεί να διεκδικήσει μεγαλύτερο ζωτικό χώρο και να θεωρείται νόμιμος πλανάται πλάνην οικτρά, σαν αυτή που πλανήθηκε και ο Χίτλερ!
Τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι εμείς είμαστε σε καλό δρόμο, διότι για εμάς το ιδανικότερο θα ήταν ένας πληθυσμός μεταξύ 18 με 20 εκατομμύρια, ο οποίος μπορεί να συντηρηθεί με αυτάρκεια στην Ελλάδα, πολύ εύκολα, εφόσον εφαρμόζονται οι σωστές πολιτικές.
Ο «πόλεμος» και η «ειρήνη» έχουν τέτοια μέσα πλέον, όπου οι αριθμοί μάλλον δεν παίζουν ρόλο η τουλάχιστον τον ρόλο που έπαιζαν κάποτε, αλλά όπως και να έχει εμείς στην μακραίωνη ιστορία μας πάντοτε λιγότεροι ήμασταν και ποτέ οι αριθμοί δε μας τρόμαξαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου