του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Λατρεύω τα ανήσυχα και πολύπλευρα πνεύματα, ανοικτά σε όλες τις ιδέες, που βασανίζουν συνεχώς τις...
πεποιθήσεις τους και δεν είναι δουλικά προσκολλημένα σε καμία ιδεολογία. Λατρεύω τα πνεύματα εκείνα που αφομοιώνουν δημιουργικά τις ιδεολογίες στην δική τους προσωπικότητα και τις υποτάσσουν ΜΟΝΟ στον εσωτερικό τους κόσμο.
Έχω γνωρίσει ανθρώπους που μπορούν να χαρακτηριστούν και εθνικιστές και σοσιαλιστές και αναρχικοί!!! Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στην ελληνική ιστορία που ενσαρκώνουν σε μεγάλο ποσοστό τις παραπάνω ιδεολογίες… Ο ένας ήταν ο Ίων Δραγούμης (ενδεχομένως ο μεγαλύτερος έλληνας θεωρητικός του εθνικισμού) και ο άλλος ο Ανδρέας Παπανδρέου…
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως ο πολιτικός που ανέδειξε τη σκέψη του Ίωνα Δραγούμη στα μεταπολεμικά χρόνια ήταν ο Ανδρέας!!!! Κατά τη διάρκεια της πολιτικής και πολιτειακής κρίσης του 1965, ο Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίευσε το άρθρο «Εξωτερική Πολιτική και Εθνική Αναγέννηση» που αποτέλεσε σταθμό στην αναβίωση της επιρροής του Δραγούμη στην ελληνική πολιτική. Απίστευτο; Καθόλου…
Ο εθνικιστική ιδεολογία επί της ουσίας δίνει συνείδηση σ’ ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό. Ο σοσιαλισμός από την πλευρά του δίνει συνείδηση ενός άλλου πολύ σημαντικού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους. Επί της ουσίας και οι δύο ιδεολογίες έχουν αφετηρία τον Ρουσσώ, ο οποίος ήταν ο πρώτος διανοούμενος του διαφωτισμού, που ξέφυγε από την λογική και μίλησε για τα αισθήματα…
Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα, συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι. Οι εθνικιστές, οι αναρχικοί και σοσιαλιστές δεν έκαναν κάτι φοβερό. Απλά τα φώτισαν…
Επί της ουσίας η παγκοσμιοποίηση, ακριβώς αυτά τα αισθήματα πολεμάει λυσσαλέα να ισοπεδώσει… To σύγχρονο γίγνεθαι αποτελεί την εφαρμογή της θεωρίας τους ατομικισμού, φωτίζοντας ένα άλλο αίσθημα… Τον εγωισμό και την αυτοσυντήρηση…
Λατρεύω τα ανήσυχα και πολύπλευρα πνεύματα, ανοικτά σε όλες τις ιδέες, που βασανίζουν συνεχώς τις...
πεποιθήσεις τους και δεν είναι δουλικά προσκολλημένα σε καμία ιδεολογία. Λατρεύω τα πνεύματα εκείνα που αφομοιώνουν δημιουργικά τις ιδεολογίες στην δική τους προσωπικότητα και τις υποτάσσουν ΜΟΝΟ στον εσωτερικό τους κόσμο.
Έχω γνωρίσει ανθρώπους που μπορούν να χαρακτηριστούν και εθνικιστές και σοσιαλιστές και αναρχικοί!!! Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στην ελληνική ιστορία που ενσαρκώνουν σε μεγάλο ποσοστό τις παραπάνω ιδεολογίες… Ο ένας ήταν ο Ίων Δραγούμης (ενδεχομένως ο μεγαλύτερος έλληνας θεωρητικός του εθνικισμού) και ο άλλος ο Ανδρέας Παπανδρέου…
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως ο πολιτικός που ανέδειξε τη σκέψη του Ίωνα Δραγούμη στα μεταπολεμικά χρόνια ήταν ο Ανδρέας!!!! Κατά τη διάρκεια της πολιτικής και πολιτειακής κρίσης του 1965, ο Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίευσε το άρθρο «Εξωτερική Πολιτική και Εθνική Αναγέννηση» που αποτέλεσε σταθμό στην αναβίωση της επιρροής του Δραγούμη στην ελληνική πολιτική. Απίστευτο; Καθόλου…
Ο εθνικιστική ιδεολογία επί της ουσίας δίνει συνείδηση σ’ ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό. Ο σοσιαλισμός από την πλευρά του δίνει συνείδηση ενός άλλου πολύ σημαντικού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους. Επί της ουσίας και οι δύο ιδεολογίες έχουν αφετηρία τον Ρουσσώ, ο οποίος ήταν ο πρώτος διανοούμενος του διαφωτισμού, που ξέφυγε από την λογική και μίλησε για τα αισθήματα…
Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα, συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι. Οι εθνικιστές, οι αναρχικοί και σοσιαλιστές δεν έκαναν κάτι φοβερό. Απλά τα φώτισαν…
Επί της ουσίας η παγκοσμιοποίηση, ακριβώς αυτά τα αισθήματα πολεμάει λυσσαλέα να ισοπεδώσει… To σύγχρονο γίγνεθαι αποτελεί την εφαρμογή της θεωρίας τους ατομικισμού, φωτίζοντας ένα άλλο αίσθημα… Τον εγωισμό και την αυτοσυντήρηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου