Καθημερινά βλέπουμε σκηνές απείρου κάλους στους δρόμους μας που τόσο (δικαίως…) κατηγορούμε για την ποιότητά τους.
Η άσφαλτος δεν έχει όμως μυαλό εν αντιθέσει με αυτούς που την πατάνε…ή ίσως έχει και παραπάνω. Γιατί απλά τέτοιοι είμαστε…
Πέμπτη απόγευμα στα φανάρια της λ. Κνωσού και ο SMART κύριος κάθεται μόνος του μπροστά με το φραπέ στο χέρι, έχοντας τοποθετήσει με ασφάλεια τις αποσκευές του στο λιγοστό χώρο του πορτ μπαγκάζ που έχει το έξυπνο αυτοκίνητό του.
Όπου αποσκευές… βλέπε τα δυο κοριτσάκια στοιβαγμένα πίσω, χωρίς καθίσματα ή ζώνες ασφάλειας, και με το πίσω παρμπρίζ ανοικτό παρακαλώ, για να ανεμίζει ο αέρας ανέμελα τα μαλλάκια τους…καμιά φορά σηκωνόμαστε να δούμε και το δρόμο πίσω μας κρεμώντας τα κεφαλάκια μας από την πίσω πόρτα…
Αν το πίσω αυτοκίνητο για κάποιο λόγο χτυπήσει το αυτοκίνητο εμπρός του, κανονικά θα φταίει βάσει νόμου. Και ο Έξυπνος Ελληνάρας μετά θα κλαίει και θα οδύρεται και θα ζητάει και τα ρέστα που ο άλλος σύνθλιψε τα δυο παιδιά του,ακόμα και με ένα ελαφρύ χτύπημα…και μετα θα μας φταίνε και οι δρόμοι…
Για παρατήρηση βέβαια…ούτε λόγος, η αγριόφατσα του όταν τον κοίταξα τα έλεγε όλα Εύχομαι τα παιδιά και μόνο να έφτασαν ασφαλή σπίτι τους και ο φραπεδιέρος να κοιμάται ήσυχος…
Η άσφαλτος δεν έχει όμως μυαλό εν αντιθέσει με αυτούς που την πατάνε…ή ίσως έχει και παραπάνω. Γιατί απλά τέτοιοι είμαστε…
Πέμπτη απόγευμα στα φανάρια της λ. Κνωσού και ο SMART κύριος κάθεται μόνος του μπροστά με το φραπέ στο χέρι, έχοντας τοποθετήσει με ασφάλεια τις αποσκευές του στο λιγοστό χώρο του πορτ μπαγκάζ που έχει το έξυπνο αυτοκίνητό του.
Όπου αποσκευές… βλέπε τα δυο κοριτσάκια στοιβαγμένα πίσω, χωρίς καθίσματα ή ζώνες ασφάλειας, και με το πίσω παρμπρίζ ανοικτό παρακαλώ, για να ανεμίζει ο αέρας ανέμελα τα μαλλάκια τους…καμιά φορά σηκωνόμαστε να δούμε και το δρόμο πίσω μας κρεμώντας τα κεφαλάκια μας από την πίσω πόρτα…
Αν το πίσω αυτοκίνητο για κάποιο λόγο χτυπήσει το αυτοκίνητο εμπρός του, κανονικά θα φταίει βάσει νόμου. Και ο Έξυπνος Ελληνάρας μετά θα κλαίει και θα οδύρεται και θα ζητάει και τα ρέστα που ο άλλος σύνθλιψε τα δυο παιδιά του,ακόμα και με ένα ελαφρύ χτύπημα…και μετα θα μας φταίνε και οι δρόμοι…
Για παρατήρηση βέβαια…ούτε λόγος, η αγριόφατσα του όταν τον κοίταξα τα έλεγε όλα Εύχομαι τα παιδιά και μόνο να έφτασαν ασφαλή σπίτι τους και ο φραπεδιέρος να κοιμάται ήσυχος…
Περαστικά μας λοιπόν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου