Όταν το σκοτάδι πέφτει στην Πάτρα οι επιλογές διασκέδασης στο κέντρο και τις συνοικίες ποικίλουν ανάλογα με τα γούστα, το βαλάντιο και τη διάθεση του καθενός.
Σε κάποια μαγαζιά όμως το… πρόγραμμα περιλαμβάνει κάτι παραπάνω από ποτό και μουσική.
Οι καταστηματάρχες έχουν εντάξει στις «παροχές» και την συντροφιά από κοπέλες, κυρίως αλλοδαπές, αλλά κι Ελληνίδες. Μια υπηρεσία που ως στόχο έχει να ανεβάσει το ηθικό των θαμώνων, που συνήθως είναι μοναχικοί άνθρωποι, και φυσικά να βάλει πολλά χρήματα στα ταμεία.
Τα συγκεκριμένα καφέ-μπαρ ή ελληνάδικα καμπαρέ που είναι οι πιο ευπρεπείς όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή τέτοιων μαγαζιών, έχουν ξεφυτρώσει τα τελευταία χρόνια σαν μανιτάρια σε αρκετές συνοικίες αλλά και σε δρόμους-πεζοδρόμους του κέντρου της πόλης.
Οι συνοικίες που έχουν δημιουργήσει πλέον «παράδοση» στη λειτουργία τέτοιου είδους «καμπαρέ» είναι τα Ζαρουχλέικα, τα Σύνορα, ο Άη Γιάννης Πρατσικάς, η Οβρυά κ.α.. Σε αυτές τις περιοχές καφενεία όπου συγκεντρώνονταν άνδρες, μετατράπηκαν σταδιακά τα βράδια σε καφέ-μπαρ με την προσθήκη, ελαφρώς ντυμένων κοριτσιών που κρατούν παρέα στους θαμώνες, μιλούν μαζί τους, χορεύουν στις μπάρες και προχωρούν ακόμα και σε ερωτικές περιπτύξεις μαζί τους, με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά.
Ανάλογη η κατάσταση και στα μαγαζιά τέτοιο τύπου που λειτουργούν σε δρόμους και πεζοδρόμους στις παρυφές του κέντρου της Πάτρας.
Τα κορίτσια που εργάζονται σε αυτά τα καμπαρέ είναι συνήθως ξένα, κυρίως από χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ όπως Ουκρανία, Ρωσία. Λετονία, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία αλλά και την Αλβανία. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ σε ορισμένες από αυτές τις κοπέλες, κάποιες εκ των οποίων ήταν φοιτήτριες, υποσχέθηκαν να τις φέρουν στην Ελλάδα προκειμένου να δουλέψουν το καλοκαίρι σε κάποιο νησί ως σερβιτόρες και τελικά τα «κυκλώματα» τις προώθησε στα καφέ-μπαρ για… κονσομασιόν.
Η εμπειρία σίγουρα δραματική όμως η ανάγκη και ο φόβος τις υποχρέωσε να μείνουν και να συνεχίσουν να προσφέρουν άλλους είδους υπηρεσίες στους μοναχικούς θαμώνες ή στις αντρικές παρέες που επισκέπτονται τα μαγαζιά αυτά.
Φυσικά δεν λείπουν και οι Ελληνίδες οι οποίες τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν αυξηθεί κάπως, συνεχίζουν όμως ακόμα ν’ αποτελούν την μειοψηφία. Οι ηλικίες ποικίλουν. Μπορεί να μιλάμε και για γυναίκες γύρω στα 40 όμως κατά κανόνα είναι αρκετά μικρότερες, περίπου στα 20-25, χωρίς αυτό να αποκλείει και ακόμα νεαρότερες (κατά δήλωσή τους) 18-19 ετών.
Η ατμόσφαιρα που επιχειρούν να δημιουργήσουν οι καταστηματάρχες στα «καμπαρέ» αυτά είναι φιλική και ταυτόχρονα ερωτική ώστε οι πελάτες να νιώσουν άνετα και στην συνέχεια ν’ αρχίσουν να ξοδεύουν χρήματα με την «ψευδαίσθηση» φυσικά ότι τα κορίτσια ενδιαφέρονται να τους γνωρίσουν καλύτερα και ν’ ακούσουν τα προβλήματά τους.
Οι επισκέπτες παραγγέλνουν το ποτό τους, οι τιμές θεωρούνται αρκετά οικονομικές από 2,5 ευρώ η μπύρα και περίπου 5 ευρώ το ποτό, καθώς ο στόχος είναι η κατανάλωση και η «χαλάρωση». Οι κοπέλες προσεγγίζουν μόνες τους πελάτες, τους πιάνουν την κουβέντα και σιγά-σιγά ζητούν να τις κεράσουν ποτά.
Όσο πιο συχνές οι επισκέψεις κι όσο πιο «ανοιχτοχέρης» είναι ο άνδρας, τόσο πιο «φιλική» και διαχυτική είναι μαζί του η κοπέλα. Στην πορεία της βραδιάς, με κάποια έξτρα χρέωση, σε ορισμένα από αυτά τα μαγαζιά, μπορεί να υπάρξουν αγγίγματα και χαϊδέματα σε ευαίσθητα σημεία για την ικανοποίηση του θαμώνα. Δεν λείπουν μάλιστα και οι ανταλλαγές τηλεφώνων προκειμένου πελάτης και κοπέλα να βρεθούν κι εκτός «δουλειάς» για έναν καφέ που μπορεί να καταλήξει σε κάποιο… διαμέρισμα της πόλης.
Συνήθως η «ταρίφα» είναι 50 ευρώ εκ των οποίων, πληροφορίες αναφέρουν, ότι πάνω από τα μισά τα παίρνει ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού ο οποίος, κατά κανόνα, πληρώνει και το ενοίκιο του σπιτιού.
Το ρεπορτάζ κατέδειξε ότι οι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται αυτές τις γυναίκες, κυρίως τις αλλοδαπές, τις «στοιβάζουν» πολλές μαζί σε διαμερίσματα που μισθώνουν, τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις έχουν υπό περιορισμό και με διάφορους, εύκολα αντιληπτούς τρόπους, τις τρομάζουν ώστε να μην αναφέρουν στις τοπικές Αρχές τα όσα συμβαίνουν.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι συχνά τις «ανακυκλώνουν» (αυτή είναι η έκφραση που χρησιμοποιείται) από περιοχή σε περιοχή, ανά την Ελλάδα, τόσο για να μην «βαριούνται» οι πελάτες όσο και για να προκαλούν σύγχυση στις ίδιες τις γυναίκες.
Σε κάποια μαγαζιά όμως το… πρόγραμμα περιλαμβάνει κάτι παραπάνω από ποτό και μουσική.
Οι καταστηματάρχες έχουν εντάξει στις «παροχές» και την συντροφιά από κοπέλες, κυρίως αλλοδαπές, αλλά κι Ελληνίδες. Μια υπηρεσία που ως στόχο έχει να ανεβάσει το ηθικό των θαμώνων, που συνήθως είναι μοναχικοί άνθρωποι, και φυσικά να βάλει πολλά χρήματα στα ταμεία.
Τα συγκεκριμένα καφέ-μπαρ ή ελληνάδικα καμπαρέ που είναι οι πιο ευπρεπείς όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή τέτοιων μαγαζιών, έχουν ξεφυτρώσει τα τελευταία χρόνια σαν μανιτάρια σε αρκετές συνοικίες αλλά και σε δρόμους-πεζοδρόμους του κέντρου της πόλης.
Οι συνοικίες που έχουν δημιουργήσει πλέον «παράδοση» στη λειτουργία τέτοιου είδους «καμπαρέ» είναι τα Ζαρουχλέικα, τα Σύνορα, ο Άη Γιάννης Πρατσικάς, η Οβρυά κ.α.. Σε αυτές τις περιοχές καφενεία όπου συγκεντρώνονταν άνδρες, μετατράπηκαν σταδιακά τα βράδια σε καφέ-μπαρ με την προσθήκη, ελαφρώς ντυμένων κοριτσιών που κρατούν παρέα στους θαμώνες, μιλούν μαζί τους, χορεύουν στις μπάρες και προχωρούν ακόμα και σε ερωτικές περιπτύξεις μαζί τους, με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά.
Ανάλογη η κατάσταση και στα μαγαζιά τέτοιο τύπου που λειτουργούν σε δρόμους και πεζοδρόμους στις παρυφές του κέντρου της Πάτρας.
Τα κορίτσια που εργάζονται σε αυτά τα καμπαρέ είναι συνήθως ξένα, κυρίως από χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ όπως Ουκρανία, Ρωσία. Λετονία, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία αλλά και την Αλβανία. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ σε ορισμένες από αυτές τις κοπέλες, κάποιες εκ των οποίων ήταν φοιτήτριες, υποσχέθηκαν να τις φέρουν στην Ελλάδα προκειμένου να δουλέψουν το καλοκαίρι σε κάποιο νησί ως σερβιτόρες και τελικά τα «κυκλώματα» τις προώθησε στα καφέ-μπαρ για… κονσομασιόν.
Η εμπειρία σίγουρα δραματική όμως η ανάγκη και ο φόβος τις υποχρέωσε να μείνουν και να συνεχίσουν να προσφέρουν άλλους είδους υπηρεσίες στους μοναχικούς θαμώνες ή στις αντρικές παρέες που επισκέπτονται τα μαγαζιά αυτά.
Φυσικά δεν λείπουν και οι Ελληνίδες οι οποίες τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν αυξηθεί κάπως, συνεχίζουν όμως ακόμα ν’ αποτελούν την μειοψηφία. Οι ηλικίες ποικίλουν. Μπορεί να μιλάμε και για γυναίκες γύρω στα 40 όμως κατά κανόνα είναι αρκετά μικρότερες, περίπου στα 20-25, χωρίς αυτό να αποκλείει και ακόμα νεαρότερες (κατά δήλωσή τους) 18-19 ετών.
Η ατμόσφαιρα που επιχειρούν να δημιουργήσουν οι καταστηματάρχες στα «καμπαρέ» αυτά είναι φιλική και ταυτόχρονα ερωτική ώστε οι πελάτες να νιώσουν άνετα και στην συνέχεια ν’ αρχίσουν να ξοδεύουν χρήματα με την «ψευδαίσθηση» φυσικά ότι τα κορίτσια ενδιαφέρονται να τους γνωρίσουν καλύτερα και ν’ ακούσουν τα προβλήματά τους.
Οι επισκέπτες παραγγέλνουν το ποτό τους, οι τιμές θεωρούνται αρκετά οικονομικές από 2,5 ευρώ η μπύρα και περίπου 5 ευρώ το ποτό, καθώς ο στόχος είναι η κατανάλωση και η «χαλάρωση». Οι κοπέλες προσεγγίζουν μόνες τους πελάτες, τους πιάνουν την κουβέντα και σιγά-σιγά ζητούν να τις κεράσουν ποτά.
Όσο πιο συχνές οι επισκέψεις κι όσο πιο «ανοιχτοχέρης» είναι ο άνδρας, τόσο πιο «φιλική» και διαχυτική είναι μαζί του η κοπέλα. Στην πορεία της βραδιάς, με κάποια έξτρα χρέωση, σε ορισμένα από αυτά τα μαγαζιά, μπορεί να υπάρξουν αγγίγματα και χαϊδέματα σε ευαίσθητα σημεία για την ικανοποίηση του θαμώνα. Δεν λείπουν μάλιστα και οι ανταλλαγές τηλεφώνων προκειμένου πελάτης και κοπέλα να βρεθούν κι εκτός «δουλειάς» για έναν καφέ που μπορεί να καταλήξει σε κάποιο… διαμέρισμα της πόλης.
Συνήθως η «ταρίφα» είναι 50 ευρώ εκ των οποίων, πληροφορίες αναφέρουν, ότι πάνω από τα μισά τα παίρνει ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού ο οποίος, κατά κανόνα, πληρώνει και το ενοίκιο του σπιτιού.
Το ρεπορτάζ κατέδειξε ότι οι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται αυτές τις γυναίκες, κυρίως τις αλλοδαπές, τις «στοιβάζουν» πολλές μαζί σε διαμερίσματα που μισθώνουν, τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις έχουν υπό περιορισμό και με διάφορους, εύκολα αντιληπτούς τρόπους, τις τρομάζουν ώστε να μην αναφέρουν στις τοπικές Αρχές τα όσα συμβαίνουν.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι συχνά τις «ανακυκλώνουν» (αυτή είναι η έκφραση που χρησιμοποιείται) από περιοχή σε περιοχή, ανά την Ελλάδα, τόσο για να μην «βαριούνται» οι πελάτες όσο και για να προκαλούν σύγχυση στις ίδιες τις γυναίκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου