Δεν τους είπα όμως ούτε πόσα ήταν τα χρήματα, αλλά ούτε και περισσότερες λεπτομέρειες.
Απλά άφησα το όνομα μου και τον τηλεφωνικό μου αριθμό. Αν ο ιδιοκτήτης του φακέλου με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε πόσα χρήματα ακριβώς υπήρχαν μέσα στο φάκελο (καθώς και κάποιες άλλες μικρές λεπτομέρειες που μόνο εκείνος θα μπορούσε να ξέρει), τότε εγώ θα παρέδιδα τον φάκελο με τα χρήματα στην αστυνομία για να τον παραλάβει από εκεί.
Οι αστυνομικοί με τους οποίους μίλησα ουσιαστικά προσπάθησαν να με πείσουν να αφήσω τον φάκελο σε αυτούς. Αλλά προτίμησα να μην το κάνω.
Μετά από περίπου 3 εβδομάδες χωρίς καμιά ειδοποίηση από την αστυνομία, πήγα σε μια τοπική εφημερίδα και δημοσίευσα μια αγγελία μέσω της οποίας καλούσα τον ιδιοκτήτη του φακέλου να επικοινωνήσει μαζί μου.
Την πρώτη κιόλας μέρα έλαβα τουλάχιστον 25-30 τηλεφωνήματα από ανθρώπους που προσπαθούσαν να με πείσουν ότι ο φάκελος ήταν δικός τους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι άκουσα.. Πόσο «καλλιτέχνες» έχουν γίνει οι απατεώνες..
Το επόμενο πρωί, λίγο μετά τις 8, χτύπησε ξανά το τηλέφωνο. Ήταν ένας ηλικιωμένος κύριος. Μου είπε ότι το ποσό ήταν 10.600 ευρώ, ότι ο φάκελος ήταν λευκός και ότι τα χρήματα ήταν τα περισσότερα σε χαρτονομίσματα των 500 ευρώ, εκτός από τα 100 ευρώ που ήταν σε χαρτονομίσματα των 20 ευρώ.
Μου είπε επίσης ότι είχε πουλήσει ένα παλιό σπίτι στο χωριό που είχε και ότι αφού συνάντησε τον αγοραστή στο πάρκινγκ του πολυκαταστήματος, δεν κατάλαβε πως, αλλά έχασε τον φάκελο με τα χρήματα.
Τέλος μου εξομολογήθηκε ότι με αυτά τα χρήματα έχει σκοπό να πληρώσει τις σπουδές της εγγονής του επειδή οι γονείς της είναι άνεργοι και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Χαίρομαι που δεν έδωσα τον φάκελο αρχικά στην αστυνομία, επειδή ξέρω ότι ποτέ δεν θα κατέληγε ξανά στα χέρια του ιδιοκτήτη του.
Όταν συναντηθήκαμε και του έδωσα τον φάκελο, προσφέρθηκε να μου δώσει κάποια χρήματα ως ανταμοιβή. Με μεγάλο σεβασμό όμως του το αρνήθηκα. Του είπα ότι δεν χρειάζομαι ανταμοιβή για να κάνω το σωστό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου