Σήμερα δεν θα συνταξιδέψουμε στη χρωματιστή Ολλανδία, απλά αυτό το ταξίδι ήταν η αφορμή για να γνωρίσω αλλό ένα άγνωστο-για τους λάτρεις του μαζικού τουρισμού-μέρος της τόσο μικρής αλλά απέραντης Ελλάδας. Ήταν η Μηλιά, ένα ατμοσφαιρικό ορεινό χωριό, στο Νομό Γρεβενών,που όμως κρύβει μια ιστορία 3.000.000 ετών!!!
Ο Winfried(Βίνφριντ) ήταν ένας τρελαμένος με την επιστήμη της Παλαιοντολογίας νέος Ολλανδός, που είχε γυρίσει σχεδόν όλα τα μέρη της Ευρώπης για να δει από κοντά τα πιο σημαντικά εκθέματα της προϊστορικής εποχής. Όταν με βοήθησε να τακτοποιήσω τις αποσκευές μου, με ρώτησε από που καταγόμουν. Η έκπληξή του ήταν τεράστια, καθώς είχε επισκεφθεί την Ελλάδα, σαφώς για να ικανοποιήσει την ανάγκη του για Προϊστορία. Έπρεπε λοιπόν να φανώ αντάξια των αποριών που ίσως θα του είχαν περισσέψει από το ταξίδι του στην Ελλάδα. Που να φανταστώ όμως ότι θα με έβαζε σε περιπέτειες όταν θα επέστρεφα Ελλάδα για να δω από κοντά το πρωτάκουστο για μένα ”σημαντικό” μέρος που είχε επισκεφτεί…
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, βγήκα στην Εγνατία οδό και ακολούθησα τις πινακίδες για Γρεβενά!Περίπου 16 χλμ ΒΑ των Γρεβενών, κοντά στο δρόμο Γρεβενών -Κοζάνης βρήκα το χωριό Μηλέα όπως είναι η επίσημη ονομασία του, χτισμένο σε υψόμετρο 650 μ. Η πρώτη κάτοικος που συνάντησα, μια συμπαθητική φυσιογνωμία που μου θύμισε τη γιαγιά μου, με καλωσόρισε και μου έδωσε τις πληροφορίες που χρειαζόμουν για μια πρώτη επαφή με το μέρος.Μου είπε, ότι το χωριό έχει περίπου 220 κατοίκους το χειμώνα ενώ το καλοκαίρι λόγω των πανηγυριών για να τιμήσουν τις παραδόσεις και τα έθιμα του τόπου, αυξάνονται σε 300. Ήμουν σίγουρη ότι οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την καλλιέργεια σιταριού, καπνού και καλαμποκιού, καθώς στη διαδρομή για το χωριό ανοιξα τα παράθυρα για να γευτώ τον καθαρό αέρα και έτσι είχα τη χαρά να με ξυπνήσουν οι μυρωδιές της φύσης και η εικόνα των διάφορων κοπαδιών από βοοειδή και αιγοπρόβατα, εικόνες που λησμονείς και σε ενθουσιάζουν όταν μένεις στην πόλη..
Η κυρα- Γιωργία μου είπε ότι οι γονείς της ήταν πρόσφυγες από τη Μ.Ασία όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι. ”Δύο φορές προσφυγιά” μου είπε,”μια μεγάλη και μια μικρή..” Έδειξα να μην καταλαβαίνω.. Μου εξήγησε πως η δεύτερη προσφυγιά έγινε το 1963-4 , τότε ιδρύθηκε το χωριό, ύστερα από υποχρεωτική μετακίνηση από την «Παλιά Μηλιά» 1.5 χλμ Ν από τη σημερινή θέση, εξαιτίας των κατολισθήσεων του εδάφους. Το παλιό χωριό το χρησιμοποιούσαν πλέον οι βοσκοί για τα ζώα τους. Αυτό όμως που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η πίστη σε δοξασίες και θρύλους που κρατάνε χρόνια.Στην Παλιά Μηλιά, μου είπε,ότι το νερό στο υπόγειο της εκκλησίας του Αγ. Κων/νου που έπεσε λόγω κατολίσθησης, θεωρείται από τους κατοίκους αγιασμένο και θαυματουργό. Θα έκανα σίγουρα μια στάση πριν φύγω για να γευτώ το ‘πολύτιμο ύδωρ’ σκέφτηκα.. Τη ρώτησα για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας,όπως μου είχε υποδείξει ο Βίνφριντ..Μου έδειξε το δρόμο και χαιρετώντας με μου κούνησε το δάχτυλο και μου είπε ”κατάλαβα ότι είσαι επιστημόνισσα..έρχονται πολλοί από δαύτους για να δούνε τον ελέφαντα..”. Χαμογέλασα και πήρα το δρόμο για το Μουσείο με μεγαλύτερη πλέον περιέργεια για ”τον ελέφαντα”..
Πράγματι τα τόσα χιλιόμετρα άξιζαν τον κόπο!Το συγκλονιστικό θέαμα αποτελούσε την μεγαλύτερη και καλύτερη ανταμοιβή για μένα: Τον ημιτελή σκελετό ενός προϊστορικού μαστόδοντα, του Mammut borsoni.Ένας γίγαντας δηλαδή στην κοιλάδα του Αλιάκμονα. Ήταν το πρώτο εύρημα που αποκαλύφθηκε, το μακρινό 1996, μετά την ισχυρή βροχή που ξέπλυνε το χώμα που κάλυπτε τα οστά του ζώου. Μισό μέτρο δεξιότερα βρέθηκαν οι δύο τεράστιοι χαυλιόδοντες, με το εντυπωσιακό μήκος 4 μ. 39 εκ. ο μεγαλύτερος. Δέκα χρόνια αργότερα, μέσα στο αμμορυχείο της Μηλιάς, εντοπίστηκαν ακόμα πιο τεράστιοι χαυλιόδοντες, με μήκος 5 μ. 02 εκ. ο μεγαλύτερος. Οι χαυλιόδοντες αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι του είδους που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και πιθανά στον κόσμο, τοποθετώντας στον παγκόσμιο χάρτη της παλαιοντολογίας, τη Μηλιά Γρεβενών και μία θέση στο ρεκόρ Γκίνες. Όσον αφορά τους εντυπωσιακούς μαστόδοντες, ήταν προβοσκιδωτά ζώα, πρόγονοι των ελεφάντων, που έζησαν στην περίοδο του Πλειόκαινου, 2,5 – 3 εκατομμύρια χρόνια πριν, και εξαφανίστηκαν από την Ευρώπη όταν ξεκίνησε η περίοδος του πλειστόκαινου με τους παγετώνες. Το βάρος τους ήταν 6 τόνοι και το ύψος τους 3,5 μέτρα και έμοιαζαν αρκετά με τα τριχωτά μαμούθ και λιγότερο με τους ελέφαντες. Ποιος περίμενε ότι σε αυτό το μικρό χωριό θα συναντούσε κανείς εύρημα τόσο μεγάλης αξίας!
http://www.eoellas.org/wp-content/uploads/2016/12/milia-4.jpg
Ένιωθα ολοκληρωμένη ωστόσο πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής έμεναν τρία πράγματα να κάνω που οφείλει ο κάθε επισκέπτης στον εαυτό του όταν βρεθεί στη Μηλιά. Αρχικά, δεν θα πρέπει να παραλείψει κάποιος να περπατήσει 100 μ. Β του χωριού. Εκεί υπάρχει η κορυφή Τσούμα, μια αναδασωμένη περιοχή με ιδιαίτερη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις (Πίνδο, Βούρινο, Χάσια Όρη). Καταλαβαίνεις με αυτόν τον τρόπο τη Μακεδονία και τον ορεινό της όγκο καλύτερα. Έπειτα, οφείλεις ως επισκέπτης του Νομού Γρεβενών να δοκιμάσεις την τοπική λιχουδιά, τα μανιτάρια!Στο καφενείο του χωριού θα σε φιλέψουν οι κάτοικοι με τον δικό τους τρόπο που σίχουρα θα περιλαμβάνει ζυμωτό ζεστό ψωμί και τσίπουρο..Και τέλος μην ξεχάσεις για καλή τύχη και υγεία να περάσεις από την παλιά Μηλιά και να προμηθευτείς το ”μαγικό νερό” στην εκκλησία του Αγ. Κων/νου. Καλή μας επιστροφή…
Για τον Τομέα Περιηγήσεων:
Χρυσάνθη Τάσιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου