Έξι μήνες χωρισμένη η Χρύσα έχει κιόλας ξεχάσει το γάμο της, όχι μονάχα τη φυγή του άντρα της. Ήταν ένα λάθος που της κόστισε, που το πλήρωσε, όμως έχει πια...
γυρίσει σελίδα στη ζωή της.
Πριν ακόμα χωρίσει, ο άντρας στην απέναντι πολυκατοικία που συνήθως την συναντά τα απογεύματα όταν επιστρέφει από την τράπεζα, είναι φανερό ότι την γλυκοκοιτάει. Δυο-τρεις φορές της κούνησε το κεφάλι με νόημα, αλλά αυτή δεν ανταποκρίθηκε. Νόστιμος φαίνεται, καθαρός, αξιοπρεπής.
Ένα φλερτ από απόσταση. Ένας άντρας άγνωστος, γείτονας, που της κάνει καμάκι χωρίς να προσπαθήσει να την πλησιάσει, να της πει κάτι. Έγινε πια καθημερινότητα. Την «περιμένει» καθισμένος στο ίδιο τραπεζάκι στο καφέ στη γωνία. Είναι ο δρόμος της, δεν μπορεί να μην τον προσέξει ότι βρίσκεται πάντα στο ίδιο σημείο.
Έμαθε ότι είναι υδραυλικός. Όταν της παρουσιάστηκε πρόβλημα ζήτησε από μία γειτόνισσα να τον ειδοποιήσει. Η γυναίκα την άλλη μέρα της είπε ότι ο Στράτος, ο υδραυλικός, θα ερχόταν κατά τις πέντε.
Του άνοιξε την πόρτα. Από κοντά της άρεσε περισσότερο. «Δεν είναι κάτι σοβαρό, όμως φοβάμαι μήπως δημιουργηθεί πρόβλημα..., έρχεστε να ρίξετε μία ματιά, στην κουζίνα...» λέει στον άνδρα, ο οποίος όσο του μιλούσε αυτός την γδύνει με τα μάτια.
Το κουζινάκι είναι εξαιρετικά μικρό, ίσως το μεγάλο μειονέκτημα του διαμερίσματος. Το ένα κορμί κεραυνοβολεί το άλλο. Ο άνδρας την αγκάλιασε ορμητικά.
«Μα, τι κάνετε;…» διαμαρτύρεται η Χρύσα. Την κρατάει σφικτά και τα χέρια του δεν ξεκολλάνε από επάνω της.
-Σας θέλω σαν τρελός... Σας βλέπω κάθε μέρα κι έχω χάσει τα λογικά μου. Τίποτα άλλο δεν έχω στη σκέψη μου παρά πότε θα σας ερωτευθώ...
«Μα δεν έχουμε καν γνωριστεί…» του λέει ξεψυχισμένα, νοιώθοντας απρόβλεπτα όμορφα στην αγκαλιά του, ίσως και από τη θρασύτητά του. Ο άνδρας δεν έχει σταματήσει να την χοντροχαϊδεύει και να τηv φιλά στο λαιμό, στους ώμους, χωρίς καν να προσπαθήσει να συναντήσουν γυμνή σάρκα τα χέρια του.
-Δεν θέλω να γνωριστούμε! Θέλω εσάς, όχι να μάθω ποια είστε, ποιος ο χαρακτήρας σας... Δεν μ’ ενδιαφέρετε, ούτε σας ζητάω να κάνουμε σχέση.
Αυτό κι αν δεν το περίμενε η Χρύσα που χωρίς να το καταλάβει(;) του υποτάχθηκε από την πρώτη στιγμή.
Κάθε μέρα την περίμενε να επιστρέψει στο σπίτι της, και μετά από μισή ώρα κτυπούσε το κουδούνι της. Κάθε μέρα τον περίμενε να της φτιάξει τα υδραυλικά της.
γυρίσει σελίδα στη ζωή της.
Πριν ακόμα χωρίσει, ο άντρας στην απέναντι πολυκατοικία που συνήθως την συναντά τα απογεύματα όταν επιστρέφει από την τράπεζα, είναι φανερό ότι την γλυκοκοιτάει. Δυο-τρεις φορές της κούνησε το κεφάλι με νόημα, αλλά αυτή δεν ανταποκρίθηκε. Νόστιμος φαίνεται, καθαρός, αξιοπρεπής.
Ένα φλερτ από απόσταση. Ένας άντρας άγνωστος, γείτονας, που της κάνει καμάκι χωρίς να προσπαθήσει να την πλησιάσει, να της πει κάτι. Έγινε πια καθημερινότητα. Την «περιμένει» καθισμένος στο ίδιο τραπεζάκι στο καφέ στη γωνία. Είναι ο δρόμος της, δεν μπορεί να μην τον προσέξει ότι βρίσκεται πάντα στο ίδιο σημείο.
Έμαθε ότι είναι υδραυλικός. Όταν της παρουσιάστηκε πρόβλημα ζήτησε από μία γειτόνισσα να τον ειδοποιήσει. Η γυναίκα την άλλη μέρα της είπε ότι ο Στράτος, ο υδραυλικός, θα ερχόταν κατά τις πέντε.
Του άνοιξε την πόρτα. Από κοντά της άρεσε περισσότερο. «Δεν είναι κάτι σοβαρό, όμως φοβάμαι μήπως δημιουργηθεί πρόβλημα..., έρχεστε να ρίξετε μία ματιά, στην κουζίνα...» λέει στον άνδρα, ο οποίος όσο του μιλούσε αυτός την γδύνει με τα μάτια.
Το κουζινάκι είναι εξαιρετικά μικρό, ίσως το μεγάλο μειονέκτημα του διαμερίσματος. Το ένα κορμί κεραυνοβολεί το άλλο. Ο άνδρας την αγκάλιασε ορμητικά.
«Μα, τι κάνετε;…» διαμαρτύρεται η Χρύσα. Την κρατάει σφικτά και τα χέρια του δεν ξεκολλάνε από επάνω της.
-Σας θέλω σαν τρελός... Σας βλέπω κάθε μέρα κι έχω χάσει τα λογικά μου. Τίποτα άλλο δεν έχω στη σκέψη μου παρά πότε θα σας ερωτευθώ...
«Μα δεν έχουμε καν γνωριστεί…» του λέει ξεψυχισμένα, νοιώθοντας απρόβλεπτα όμορφα στην αγκαλιά του, ίσως και από τη θρασύτητά του. Ο άνδρας δεν έχει σταματήσει να την χοντροχαϊδεύει και να τηv φιλά στο λαιμό, στους ώμους, χωρίς καν να προσπαθήσει να συναντήσουν γυμνή σάρκα τα χέρια του.
-Δεν θέλω να γνωριστούμε! Θέλω εσάς, όχι να μάθω ποια είστε, ποιος ο χαρακτήρας σας... Δεν μ’ ενδιαφέρετε, ούτε σας ζητάω να κάνουμε σχέση.
Αυτό κι αν δεν το περίμενε η Χρύσα που χωρίς να το καταλάβει(;) του υποτάχθηκε από την πρώτη στιγμή.
Κάθε μέρα την περίμενε να επιστρέψει στο σπίτι της, και μετά από μισή ώρα κτυπούσε το κουδούνι της. Κάθε μέρα τον περίμενε να της φτιάξει τα υδραυλικά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου