Το κλισέ: «μία γυναίκα μπορεί να καταστρέψει έναν άνδρα» επιβεβαιώνει και ο Σταμάτης Γαρδέλης με τα λεγόμενά του.
Περιγράφοντας το δικό του προσωπικό πάθημα αποκάλυψε πως τίναξε τα πάντα στον αέρα για μία… μηχανόβια.
Ειδικότερα, το 1982 που ο ηθοποιός μεσουρανούσε στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, τα παράτησε όλα για ν΄ακολουθήσει μια γυναίκα μέχρι το…. Μπέβελρι Χιλς.
Δεν είχε λεφτά, δούλευε σε φαστ φουντ φτιάχνοντας χάμπουργκερ και ζούσε το αμερικάνικο όνειρο του Έλληνα μετανάστη αφήνοντας πίσω του μια λαμπρή καριέρα.
Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος στην εκπομπή της Κωσταντίνας Σπυροπούλου όπου είπε χαρακτηριστικά.
«Έχω φύγει, έχω τινάξει την καριέρα μου στον αέρα για μια γυναίκα. Το ’82 – ’83 που είχα κάνει τις ταινίες μου. Αυτό που έλεγε η Φλορίντα «πως διαχειρίζεσαι μία επωνυμία 20 χρονών», δεν την διαχειρίζεσαι, πάρα πολύ απλά. Έφυγα με μία μηχανόβια. Κάναμε μία βόλτα γύρω από το Θησείο, στο Αστεροσκοπείο. Τόση ήταν η βόλτα; Τι θες μεγαλύτερη;
Ε… κόντρα στην κόντρα φτάσαμε στο Λος Άντζελες για έξι μήνες. Με ψάχναν. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν είχα λεφτά. Δούλευα στο Μπέβερλι Χιλς, είχα νοικιάσει ένα σπίτι, έφτιαχνα χάμπουρκερ και ζούσα αυτό το αμερικάνικο όνειρο του μετανάστη στις μεγάλες λεωφόρους».
Περιγράφοντας το δικό του προσωπικό πάθημα αποκάλυψε πως τίναξε τα πάντα στον αέρα για μία… μηχανόβια.
Ειδικότερα, το 1982 που ο ηθοποιός μεσουρανούσε στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, τα παράτησε όλα για ν΄ακολουθήσει μια γυναίκα μέχρι το…. Μπέβελρι Χιλς.
Δεν είχε λεφτά, δούλευε σε φαστ φουντ φτιάχνοντας χάμπουργκερ και ζούσε το αμερικάνικο όνειρο του Έλληνα μετανάστη αφήνοντας πίσω του μια λαμπρή καριέρα.
«Έχω φύγει, έχω τινάξει την καριέρα μου στον αέρα για μια γυναίκα. Το ’82 – ’83 που είχα κάνει τις ταινίες μου. Αυτό που έλεγε η Φλορίντα «πως διαχειρίζεσαι μία επωνυμία 20 χρονών», δεν την διαχειρίζεσαι, πάρα πολύ απλά. Έφυγα με μία μηχανόβια. Κάναμε μία βόλτα γύρω από το Θησείο, στο Αστεροσκοπείο. Τόση ήταν η βόλτα; Τι θες μεγαλύτερη;
Ε… κόντρα στην κόντρα φτάσαμε στο Λος Άντζελες για έξι μήνες. Με ψάχναν. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν είχα λεφτά. Δούλευα στο Μπέβερλι Χιλς, είχα νοικιάσει ένα σπίτι, έφτιαχνα χάμπουρκερ και ζούσα αυτό το αμερικάνικο όνειρο του μετανάστη στις μεγάλες λεωφόρους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου