Μετά από 7 χρόνια βαθιάς οικονομικής ύφεσης, πρέπει να πάρουμε τελικά μια απόφαση:
αν δηλαδή επιθυμούμε μια οικονομία εσωστρεφή ή μια οικονομία εξωστρεφή με επενδυτικές και αναπτυξιακές δυνατότητες.
Αν αποφασίσουμε ότι ως κοινωνία επιθυμούμε το δεύτερο, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε από τέσσερις απλές παραδοχές, με τη φιλοδοξία να αναστρέψουμε το αρνητικό κλίμα των επενδυτών προς την Ελλάδα.
Παραδοχή πρώτη: Χρειαζόμαστε ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Όταν σχεδόν όλοι οι γείτονές μας διαφημίζουν με κάθε τρόπο το σταθερό και κατά κόρον χαμηλό φορολογικό συντελεστή τους προς ξένους επενδυτές (λχ. Στην Κύπρο διαμορφώνεται στο 12,5 %), εμείς δεν μπορούμε να μένουμε αδρανείς και αμέτοχοι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Παραδοχή δεύτερη: Χρειαζόμαστε γενναίες τομές στην εργατική νομοθεσία. Μια τέτοια θέση δεν συνεπάγεται εξασθένιση ή καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντίθετα, σημαίνει ότι όποια εργασιακή νομοθεσία και αν επιλέξουμε, αυτή δεν θα πρέπει να καταστρατηγείται, ούτε όμως και να γίνεται προϊόν μικροπολιτικής εκμετάλλευσης, μπλοκάροντας τη λειτουργία των υφιστάμενων επιχειρήσεων. Τα παραδείγματα τέτοιου είδους καταχρηστικών συνδικαλιστικών συμπεριφορών είναι γνωστά και έχουν και τα γνωστά αποτελέσματα.
Παραδοχή τρίτη: Χρειαζόμαστε γρήγορη απονομή Δικαιοσύνης και μόνο όταν αυτή κρίνεται απολύτως αναγκαία. Η παραδοχή αυτή προκύπτει από την πικρή εμπειρία ετών, όταν για δευτερεύοντα ζητήματα χάθηκαν ζωτικές επενδύσεις για τη χώρα, κάποτε μάλιστα και για κάποιους... κορμοράνους.
Παραδοχή τέταρτη: Χρειαζόμαστε μια ευέλικτη διοίκηση και μια ριζική μεταρρύθμιση απέναντι στη γραφειοκρατία. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πόσο δαιδαλώδεις είναι οι διαδικασίες αδειοδότησης μιας επιχείρησης, πολύ περισσότερο μιας επένδυσης, με το χαμένο χρόνο να αποδεικνύεται τελικά σε ανασταλτικό παράγοντα κάθε δημιουργικής σύμπραξης.
Οι τέσσερις αυτές παραδοχές μπορούν να αποτελέσουν τη βάση μιας νέας εθνικής σχέσης με το απανταχού επενδυτικό κοινό και να κινητοποιήσουν το επιχειρείν, αρκεί να βρεθεί εκείνη η πολιτική παράταξη που θα τις αποτολμήσει.
newmoney.gr
αν δηλαδή επιθυμούμε μια οικονομία εσωστρεφή ή μια οικονομία εξωστρεφή με επενδυτικές και αναπτυξιακές δυνατότητες.
Αν αποφασίσουμε ότι ως κοινωνία επιθυμούμε το δεύτερο, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε από τέσσερις απλές παραδοχές, με τη φιλοδοξία να αναστρέψουμε το αρνητικό κλίμα των επενδυτών προς την Ελλάδα.
Παραδοχή πρώτη: Χρειαζόμαστε ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Όταν σχεδόν όλοι οι γείτονές μας διαφημίζουν με κάθε τρόπο το σταθερό και κατά κόρον χαμηλό φορολογικό συντελεστή τους προς ξένους επενδυτές (λχ. Στην Κύπρο διαμορφώνεται στο 12,5 %), εμείς δεν μπορούμε να μένουμε αδρανείς και αμέτοχοι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Παραδοχή δεύτερη: Χρειαζόμαστε γενναίες τομές στην εργατική νομοθεσία. Μια τέτοια θέση δεν συνεπάγεται εξασθένιση ή καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντίθετα, σημαίνει ότι όποια εργασιακή νομοθεσία και αν επιλέξουμε, αυτή δεν θα πρέπει να καταστρατηγείται, ούτε όμως και να γίνεται προϊόν μικροπολιτικής εκμετάλλευσης, μπλοκάροντας τη λειτουργία των υφιστάμενων επιχειρήσεων. Τα παραδείγματα τέτοιου είδους καταχρηστικών συνδικαλιστικών συμπεριφορών είναι γνωστά και έχουν και τα γνωστά αποτελέσματα.
Παραδοχή τρίτη: Χρειαζόμαστε γρήγορη απονομή Δικαιοσύνης και μόνο όταν αυτή κρίνεται απολύτως αναγκαία. Η παραδοχή αυτή προκύπτει από την πικρή εμπειρία ετών, όταν για δευτερεύοντα ζητήματα χάθηκαν ζωτικές επενδύσεις για τη χώρα, κάποτε μάλιστα και για κάποιους... κορμοράνους.
Παραδοχή τέταρτη: Χρειαζόμαστε μια ευέλικτη διοίκηση και μια ριζική μεταρρύθμιση απέναντι στη γραφειοκρατία. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πόσο δαιδαλώδεις είναι οι διαδικασίες αδειοδότησης μιας επιχείρησης, πολύ περισσότερο μιας επένδυσης, με το χαμένο χρόνο να αποδεικνύεται τελικά σε ανασταλτικό παράγοντα κάθε δημιουργικής σύμπραξης.
Οι τέσσερις αυτές παραδοχές μπορούν να αποτελέσουν τη βάση μιας νέας εθνικής σχέσης με το απανταχού επενδυτικό κοινό και να κινητοποιήσουν το επιχειρείν, αρκεί να βρεθεί εκείνη η πολιτική παράταξη που θα τις αποτολμήσει.
newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου