Η παλιά πλατεία από ψηλά
Το Μοναστηράκι είναι μια αρχαία συνοικία της Αθήνας, που επιβιώνει μέχρι και σήμερα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, καθώς καλλωπίζει την πρωτεύουσα, με τον δικό του μοναδικό τρόπο και...
τα αναρίθμητα αξιοθέατα. Μαγαζιά κάθε λογής, καφετέριες, φαγάδικα με κουζίνες απ’ όλον τον κόσμο και αρχαιολογικοί χώροι, προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο να το επισκεφθούν και να το “περπατήσουν”. Όσο για τους Έλληνες, το Μοναστηράκι είναι πάντα μια διέξοδος, που συνδυάζει διασκέδαση και μεγάλη ιστορία. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που φημίζεται ως το πιο πολυσύχναστο μέρος της Αθήνας.
Το μοναστήρι
Η ονομασία Μοναστηράκι, δηλαδή “το μικρό μοναστήρι”, προέρχεται από το παλιό γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας Παντάνασσας, που φέρει επίσης τις ονομασίες “Μέγα μοναστήρι” ή “Μοναστηράκι”. Βρίσκεται επί της πλατείας, συγκεκριμένα απέναντι από το σταθμό, και ιδρύθηκε τον 10ο Αιώνα. Σήμερα, θα το βρει κανείς περικυκλωμένο από επισκέπτες, ντόπιους και ξένους, μιας και αποτελεί ένα από τα κοσμήματα της πλατείας του Μοναστηρακίου. Το μοναστήρι αυτό εορτάζεται την ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου και στο πέρασμα του χρόνου έχει υποστεί 3 ανακαινίσεις μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα.
Μοναστήρι Παντάνασσας
Ονομασίες
Αν ακούσει κανείς την άτυπη ονομασία πλατεία της παλιάς Στρατώνας, θα χρειαστεί να ανατρέξει περίπου 180 χρόνια πίσω στην ιστορία, για να αναζητήσει την προέλευσή της. Επί βασιλείας του Βαυαρού Όθωνα (1834-1862), είχε τοποθετηθεί στην πλατεία του Μοναστηρακίου Στρατώνας. Έτσι, οι Έλληνες απέδωσαν το δεύτερο αυτό προσωνύμιο στην τοποθεσία.
Άλλη μια ονομασία που έχει δοθεί στην πλατεία είναι τα Τζιερτζίδικα, που είναι κι αυτό “εύρημα” των Ελλήνων. Συγκεκριμένα, προέρχεται από τη λέξη τζιέρι, δηλαδή συκώτι, σπλάχνο. Η πλατεία απέκτησε, ουσιαστικά, το παρατσούκλι αυτό από τα εντόσθια που τηγανίζονταν στις μικρές ταβέρνες που γέμιζαν τότε την περιοχή. Ήταν ακριβώς σαν τα σημερινά “κεμπαπτζίδικα” που κατακλύζουν την πλατεία και που οφείλουν την ύπαρξή τους στους τότε Τούρκους της περιοχής.
Δεν ήταν μόνο οι Έλληνες ντόπιοι που προσέδιδαν προσωνύμια στην περιοχή, καθώς εκεί κατοικούσαν και πολλοί Τούρκοι. Υπάρχει, λοιπόν, μια ακόμη άτυπη ονομασία, της πλατεία του Μοναστηρακίου, που οφείλεται σε αυτούς. Λόγω των πολλών υφασμάτων που υφαίνονταν στη γύρω περιοχή, οι Τούρκοι αποκαλούσαν την πλατεία Αμπατζήδικα (αμπάδες=υφάσματα).
Το τζαμί της πλατείας
Το Μοναστηράκι είναι μια αρχαία συνοικία της Αθήνας, που επιβιώνει μέχρι και σήμερα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, καθώς καλλωπίζει την πρωτεύουσα, με τον δικό του μοναδικό τρόπο και...
τα αναρίθμητα αξιοθέατα. Μαγαζιά κάθε λογής, καφετέριες, φαγάδικα με κουζίνες απ’ όλον τον κόσμο και αρχαιολογικοί χώροι, προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο να το επισκεφθούν και να το “περπατήσουν”. Όσο για τους Έλληνες, το Μοναστηράκι είναι πάντα μια διέξοδος, που συνδυάζει διασκέδαση και μεγάλη ιστορία. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που φημίζεται ως το πιο πολυσύχναστο μέρος της Αθήνας.
Το μοναστήρι
Η ονομασία Μοναστηράκι, δηλαδή “το μικρό μοναστήρι”, προέρχεται από το παλιό γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας Παντάνασσας, που φέρει επίσης τις ονομασίες “Μέγα μοναστήρι” ή “Μοναστηράκι”. Βρίσκεται επί της πλατείας, συγκεκριμένα απέναντι από το σταθμό, και ιδρύθηκε τον 10ο Αιώνα. Σήμερα, θα το βρει κανείς περικυκλωμένο από επισκέπτες, ντόπιους και ξένους, μιας και αποτελεί ένα από τα κοσμήματα της πλατείας του Μοναστηρακίου. Το μοναστήρι αυτό εορτάζεται την ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου και στο πέρασμα του χρόνου έχει υποστεί 3 ανακαινίσεις μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα.
Μοναστήρι Παντάνασσας
Ονομασίες
Αν ακούσει κανείς την άτυπη ονομασία πλατεία της παλιάς Στρατώνας, θα χρειαστεί να ανατρέξει περίπου 180 χρόνια πίσω στην ιστορία, για να αναζητήσει την προέλευσή της. Επί βασιλείας του Βαυαρού Όθωνα (1834-1862), είχε τοποθετηθεί στην πλατεία του Μοναστηρακίου Στρατώνας. Έτσι, οι Έλληνες απέδωσαν το δεύτερο αυτό προσωνύμιο στην τοποθεσία.
Άλλη μια ονομασία που έχει δοθεί στην πλατεία είναι τα Τζιερτζίδικα, που είναι κι αυτό “εύρημα” των Ελλήνων. Συγκεκριμένα, προέρχεται από τη λέξη τζιέρι, δηλαδή συκώτι, σπλάχνο. Η πλατεία απέκτησε, ουσιαστικά, το παρατσούκλι αυτό από τα εντόσθια που τηγανίζονταν στις μικρές ταβέρνες που γέμιζαν τότε την περιοχή. Ήταν ακριβώς σαν τα σημερινά “κεμπαπτζίδικα” που κατακλύζουν την πλατεία και που οφείλουν την ύπαρξή τους στους τότε Τούρκους της περιοχής.
Δεν ήταν μόνο οι Έλληνες ντόπιοι που προσέδιδαν προσωνύμια στην περιοχή, καθώς εκεί κατοικούσαν και πολλοί Τούρκοι. Υπάρχει, λοιπόν, μια ακόμη άτυπη ονομασία, της πλατεία του Μοναστηρακίου, που οφείλεται σε αυτούς. Λόγω των πολλών υφασμάτων που υφαίνονταν στη γύρω περιοχή, οι Τούρκοι αποκαλούσαν την πλατεία Αμπατζήδικα (αμπάδες=υφάσματα).
Το τζαμί της πλατείας
Αξιοσημείωτη είναι και η ύπαρξη ενός μουσουλμανικού τζαμιού, δεξιά του σημερινού σταθμού του Μετρό. Το τζαμί αυτό κτίστηκε από τον Οθωμανό Βοεβόδα της πόλης Μουσταφά Αγά Τζισταράκη το 1759. Είναι γνωστό και ως τζαμί “Κάτω Σιντριβανιού”, από το σιντριβάνι που υπήρχε κοντά, το οποίο τροφοδοτούσε ο ποταμός Ηριδανός. Φημολογείται, ότι για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε υλικό παρμένο από παλαιά κτίρια της περιοχής. Σήμερα, το τζαμί στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και φιλοξενεί πλούσια συλλογή κεραμικών, κυρίως από την Μικρά Ασία. Ο δρόμος που περνά μπροστά από την είσοδό του και μπροστά από την είσοδο του σταθμού, ονομάζεται οδός Άρεως.
Δίπλα από το τζαμί της πλατείας, υπήρχε μια βιβλιοθήκη που κτίστηκε το 132 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Ανδριανό, ως προσφορά στην πόλη των Αθηνών. Η είσοδος της βιβλιοθήκης έβλεπε προς τη ρωμαϊκή αγορά, που θεμελίωσε ο Ιούλιος Καίσαρας το 10 μ.Χ. και αποτελούσε προέκταση της αθηναϊκής. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τοίχου της βιβλιοθήκης αυτής.
Τα παλαιοπωλεία
Κοντά στην πλατεία Μοναστηρακίου, βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας, ανάμεσα στις οδούς Ερμού και Ηφαίστου. Η πλατεία αυτή φημίζεται για τα παλαιοπωλεία της και το παζάρι, γνωστό και ως Γιουσουρούμ. Ακόμη και σήμερα, συναντά κανείς εξίσου πολλούς παλιατζήδες να πωλούν αντίκες. Βέβαια, τα περισσότερα καταστήματα εμπορεύονται κατά βάσιν καινούργια προϊόντα, ως επί το πλείστον τουριστικά είδη και ρούχα.
Τέλος, ο σταθμός Μοναστηρακίου εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐου του 1895. Για πρώτη φορά λειτούργησε η Γραμμή 1, δηλαδή ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, που είναι υπαίθριος. Αρκετά χρόνια μετά, η γραμμή συνδέθηκε με άλλες δύο υπόγειες γραμμές, αυτές του σημερινού Μετρό. Συγκεκριμένα, ο σταθμός Μετρό του Μοναστηρακίου λειτούργησε το 2004, μιας και οι κατασκευαστές συνάντησαν εξαιρετικές δυσκολίες λόγω της συνάντησής τους με την κοίτη του ποταμού Ηριδανού, του ιερού ποταμού των αρχαίων Αθηναίων.
Ελευθερία Σακελλαρίου
maxmag.gr
Δίπλα από το τζαμί της πλατείας, υπήρχε μια βιβλιοθήκη που κτίστηκε το 132 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Ανδριανό, ως προσφορά στην πόλη των Αθηνών. Η είσοδος της βιβλιοθήκης έβλεπε προς τη ρωμαϊκή αγορά, που θεμελίωσε ο Ιούλιος Καίσαρας το 10 μ.Χ. και αποτελούσε προέκταση της αθηναϊκής. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τοίχου της βιβλιοθήκης αυτής.
Τα παλαιοπωλεία
Κοντά στην πλατεία Μοναστηρακίου, βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας, ανάμεσα στις οδούς Ερμού και Ηφαίστου. Η πλατεία αυτή φημίζεται για τα παλαιοπωλεία της και το παζάρι, γνωστό και ως Γιουσουρούμ. Ακόμη και σήμερα, συναντά κανείς εξίσου πολλούς παλιατζήδες να πωλούν αντίκες. Βέβαια, τα περισσότερα καταστήματα εμπορεύονται κατά βάσιν καινούργια προϊόντα, ως επί το πλείστον τουριστικά είδη και ρούχα.
Τέλος, ο σταθμός Μοναστηρακίου εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐου του 1895. Για πρώτη φορά λειτούργησε η Γραμμή 1, δηλαδή ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, που είναι υπαίθριος. Αρκετά χρόνια μετά, η γραμμή συνδέθηκε με άλλες δύο υπόγειες γραμμές, αυτές του σημερινού Μετρό. Συγκεκριμένα, ο σταθμός Μετρό του Μοναστηρακίου λειτούργησε το 2004, μιας και οι κατασκευαστές συνάντησαν εξαιρετικές δυσκολίες λόγω της συνάντησής τους με την κοίτη του ποταμού Ηριδανού, του ιερού ποταμού των αρχαίων Αθηναίων.
Ελευθερία Σακελλαρίου
maxmag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου