εικόνα τους φανταζόμουν μεγάλης ηλικίας που έζησαν κ μεγάλωσαν με την λογική ότι ο σκύλος είναι ένα πλάσμα που απλά στέκεται δεμένο στην άκρη της αυλής κ είναι κατώτερο από τους ανθρώπους.
Πίστευα ότι οι αντιλήψεις αυτές είχαν αρχίσει να φθήνουν και η νέα γενιά αντιμετώπιζε διαφορετικά το ζήτημα αυτό. Και φυσικά για όσους θα βιαστούν να με βάλουν στην θέση μου δεν εννοώ όλοι να αγαπάνε ή να έχουν στα σπίτια τους ζώα εννοώ απλά να μην τα κακοποιούν απλά να τους δίνουν την ευκαιρία να ζούνε σαν γήινοι όπως τους αξίζει.
Πρίν λίγες μέρες επιβεβαίωσα πόσο λάθος ήταν όλα όσα πίστευα.
Είχα βγει με την μικρή μου για την βραδινή μας βόλτα,αφού τρέξαμε, παίξαμε, μυρίσαμε, κουράσαμε τις πατούσες μας στο πάρκο αποφασίσαμε να επιστρέψουμε. Δίπλα μας σε λίγα μέτρα πέρασε ένας πατέρας με τον γιό του, η μικρή μου καθώς έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδάκια άρχισε να κουνάει χαρωπά την ουρά της, πλησιάζοντας όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.
Ο πατέρας είπε «Κλώτσα το το κοπρόσκυλο αγόρι μου» σε δευτερόλεπτα είχα ήδη αρπάξει από το κολάρο την μικρή για να αποφύγω την κίνηση του παιδιού. Εκνευρισμένη κι έτοιμη να αρχίσω τους χαρακτηρισμούς αδιαφόρησα για τον πατέρα και απευθύνθηκα στο παιδάκι.
«Γιατί πειράζεις το σκυλάκι? Και αυτό πονάει όπως και εσύ. Ξέρεις πόσο πολύ μοιάζουν οι ανάγκες σου με τις δικές του? Και αυτό έχει αισθήματα απλά δεν μπορεί να μιλήσει για να μας τα πει τα δείχνει με άλλον τρόπο».
Η απαντησή του «Τα σκυλια είναι βρωμιά μόνο δεν χρησιμεύουν πουθενά ο μπαμπάς λέει ότι μπορούμε να τα κλωτσάμε γιατί είναι χαζά κι ότι κ αν τα κάνουμε κάθονται».
Έφυγα και από μέσα μου ψιθύριζα σε λυπάμαι αγόρι μου σε λυπάμαι γιατί σε μάθανε να σκέφτεσαι έτσι γιατί από αυτην την τόσο τρυφερή ηλικία σου κλέψανε την ευκαιρία να γνωρίσεις και να αγαπήσεις ένα ζώο γιατί και εσύ θα μάθεις τα ίδια στα δικά σου παιδιά μα πάνω από όλα λυπάμαι όλες εκείνες τις ψυχές που κάθε μέρα πληγώνονται υποφέρουν κακοποιούνται από ανθρώπους σαν εσένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου