Έρχεται το Σούπερ Μπλε Ματωμένο Φεγγάρι μετά από 152 χρόνια

Στις 31 Ιανουαρίου θα παρατηρηθεί ένα σπάνιο φαινόμενο, καθώς θα εμφανιστεί στον ουρανό το «Σούπερ Μπλε Ματωμένο Φεγγάρι», για πρώτη φορά μετά το...
1866.

Σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό «Sciences et Avenir», το σπάνιο φαινόμενο θα συνδυάζει μία «σούπερ σελήνη», μία «μπλε σελήνη» και μία «έκλειψη σελήνης». Πρόκειται για μία συνύπαρξη φαινομένων που έχει να συμβεί εδώ και 152 χρόνια. Το συγκεκριμένο φεγγάρι θα μοιάζει κατά 14% μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα, καθώς απέχει περίπου 359.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δηλαδή 50.000 χιλιόμετρα λιγότερο από τη μέγιστη δυνατή απόσταση.

Στην Αθήνα η έκλειψη θα φθάσει στο μέγιστο σημείο της (δηλαδή η Σελήνη θα βρίσκεται στο σημείο εγγύτερα στο κέντρο της σκιάς της Γης) περίπου στις 15:30, όταν το φεγγάρι - που θα ανατείλει λίγο πριν τις 18:00 - θα είναι ακόμη κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα, με αποτέλεσμα το φαινόμενο να μην είναι απολύτως ορατό.

Η ίδια η έκλειψη δεν θα είναι απολύτως ορατή στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτός από τη Χαβάη και την Αλάσκα. Ωστόσο, στη Νέα Ζηλανδία, στην Αυστραλία, και στην Ινδονησία, θα δημιουργήσει ένα απόλυτο υπερθέαμα. Τα φαινόμενα που συνδυάζονται:

- Μπλε Φεγγάρι: Μπλε φεγγάρι αποκαλείται μια πανσέληνος, που συμβαίνει σε ασυνήθιστη χρονική στιγμή, ή μια επιπλέον πανσέληνος εντός του έτους. Τα περισσότερα έτη έχουν δώδεκα πανσελήνους. Τις περισσότερες φορές μια κάθε μήνα. Ωστόσο κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη. Αυτές αθροίζονται και ως αποτέλεσμα κάθε δύο ή τρία χρόνια έχουμε ένα επιπλέον φεγγάρι.

-Υπερπανσέληνος: Η Υπερπανσέληνος/Σούπερ Πανσέληνος είναι η πανσέληνος όταν η σελήνη βρίσκεται στο περίγειό της. Τότε, φαίνεται πιο μεγάλη και πιο λαμπρή. Η πανσέληνος δηλαδή θα βρίσκεται στην ελάχιστη απόσταση από τον μητρικό πλανήτη, που είναι περίπου 357.000 χιλιόμετρα μακριά.

- Έκλειψη σελήνης (Ματωμένο Φεγγάρι): Έκλειψη Σελήνης είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η Σελήνη περνά ακριβώς πίσω από τη Γη στη σκιά της. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη είναι σε συζυγία, με τη Γη ευρισκόμενη μεταξύ των δύο άλλων σωμάτων. Κάτι τέτοιο είναι δυνατόν μονάχα σε νύχτα με πανσέληνο. Η διάρκεια και το είδος μιας έκλειψης εξαρτώνται από την θέση της Σελήνης σε σχέση με τα σημεία που η τροχιά της τέμνεται με την εκλειπτική.

Εν αντιθέσει με την έκλειψη Ηλίου, που είναι ορατή από μικρές σχετικά περιοχές της Γης, μια έκλειψη Σελήνης είναι ορατή από οποιοδήποτε σημείο στην πλευρά της Γης που είναι νύχτα. Το φαινόμενο έχει διάρκεια μερικών ωρών, ενώ μια ολική έκλειψη Ηλίου διαρκεί μονάχα μερικά λεπτά, διότι η Σελήνη έχει μικρότερη σε μέγεθος σκιά. Κάθε χρόνο συμβαίνουν από δύο ως πέντε εκλείψεις, οι περισσότερες εκ των οποίων δεν είναι όμως ολικές.