Ήταν εκνευρισμένη που ο άντρας της αργούσε συνέχεια τα βράδια. Έπειτα πρόσεξε τη διαφορά στα άπλυτα ρούχα

Ήταν εκνευρισμένη που ο άντρας της αργούσε συνέχεια τα βράδια. Έπειτα πρόσεξε τη διαφορά στα άπλυτα ρούχα

Από τότε που χώρισαν οι γονείς της, από μικρό παιδί δηλαδή,...
η blogger Τζοάννα Μίλερ ονειρεύονταν έναν παραμυθένιο γάμο.

Φαντάζονταν πως ζει ευτυχισμένη δίπλα στον άντρα των ονείρων της. Ονειρεύονταν το σπίτι τους, τα παιδιά τους.

Τελικά, σε μεγάλο βαθμό, το όνειρό της πραγματοποιήθηκε. Η Τζοάννα έστειλε μήνυμα σε μια φίλη της μόλις γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο: «Μόλις γνώρισα τον άντρα που θα παντρευτώ!»
Αλλά η ζωή δεν είναι πάντα γεμάτη με ευτυχισμένες στιγμές..

Η Τζοάννα πρόσφατα ανέβασε ένα άρθρο στο blog της με τίτλο: «Αν ο εργαζόμενος σύζυγός σας, σας κάνει να νιώθετε μοναξιά, τότε να του πλύνετε τα ρούχα».

Στο άρθρο της εξηγεί:
«Δεν θυμάμαι ποτέ ο Πρίγκηπας που ονειρευόμουν παιδί να έχει τραχιά, σκληραγωγημένα χέρια και κουρασμένα πόδια πριν γίνει καν 30 ετών. Δεν θυμάμαι ο Πρίγκιπας μου να λείπει συνέχεια τις ώρες του δείπνου επειδή κάνει υπερωρίες στη δουλειά, ή να ξαπλώνει αμέσως μόλις έρχεται σπίτι γιατί νιώθει πολύ εξαντλημένος».

Η Τζοάννα παραδέχεται ότι είναι παντρεμένη με έναν άνθρωπο εργατικό. Αλλά αυτό όμως έχει το τίμημα του στη σχέση τους. Η Τζοάννα νιώθει μοναξιά, και αυτή η μοναξιά την αναγκάζει πολλές φορές να ενεργεί παράλογα.

«Ξέρω ότι τον βάζω σε μια θέση που ότι και να γίνει, δεν μπορεί να κερδίσει. Αν δεν δουλέψει αργά, δεν θα αγοράσουμε τα καινούργια έπιπλα που μου αρέσουν. Αν το κάνει πάλι, μόλις έρχεται αργά σπίτι, έρχεται αντιμέτωπος με την γκρίνια της συζύγου του που ζητάει απελπισμένα την προσοχή του».

Μερικές φορές χρειάζεται απλά μια στιγμή για να συνειδητοποιήσει κάποιος αυτό που έχει. Και μια μέρα που η Τζοάννα έβαζε πλυντήριο, έζησε μια από αυτές τις στιγμές.

Καθώς διάλεγε τα ρούχα πριν τα βάλει στο πλυντήριο, παρατήρησε μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των ρούχων της και των ρούχων του συζύγου της.

«Γιατί τα ρούχα μου φαίνονται τόσο φρέσκα, καθαρά και καινούργια; Τα δικά του είναι ξεθωριασμένα, γεμάτα λεκέδες και σκισμένα. Σταμάτησα, αυτό που έκανα, στάθηκα για λίγο και απλά σκεφτόμουν».

«Αμέσως ένιωσα μια «συντριπτική αίσθηση ενοχής και ντροπής». Σαν να είχα αποτύχει ως σύζυγος».

«Αυτός ο άνθρωπος μου παρέχει περισσότερα από όσα αξίζω. Αν του λέω ότι θέλω κάτι, πολύ σπάνια θα μου πει όχι…»

«Αντί να είμαι ευγνώμων που έχω έναν καταπληκτικό σύζυγο, που φροντίζει καταπληκτικά εμένα και την κόρη μας, περιμένω να έρθει στο σπίτι για να του φωνάξω. Παίρνω τους καρπούς της εργασίας του για να αγοράσω καινούργια ρούχα, και αυτός ούτε καν διαμαρτύρεται που φοράει σκισμένα μποξεράκια και τρύπιες κάλτσες».

Μετά από αυτό η Τζοάννα υποστηρίζει ότι σταμάτησε πλέον να πιστεύει στα παραμύθια.

Εξηγεί ότι αναγνωρίζει τα λάθη της και ότι πλέον πιστεύει ότι ο γάμος της δεν είναι αποτυχημένος. Είναι 100% επιτυχημένος. Καταλαβαίνει ότι ο σύζυγος της την αγαπάει όσο τίποτα άλλο.

«Τα χέρια του είναι κουρασμένα. Έχουν φουσκάλες και ρόζους. Τα ρούχα του είναι σκισμένα και παλιά. Δεν με νοιάζει, όμως. Η καρδιά του είναι γεμάτη όταν μπαίνει στο σπίτι».

Και η αγάπη που έχει γι” αυτήν, είναι «η πιο όμορφη μορφή αγάπης που υπάρχει». Είναι ένας σύζυγος και πατέρας που εργάζεται καθημερινά πολύ σκληρά για να μην λείψει τίποτα από την οικογένεια του.

πηγη