Πρόκειται για τρία κομμάτια...
μεγάλων ρηγμάτων, τα οποία δεν «έσπασαν» κατά τη διάρκεια πρόσφατων ισχυρών σεισμών.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα», τα ρήγματα αυτά θα μπορούσαν να δώσουν σεισμούς σαν κι αυτόν που χτύπησε τη Ζάκυνθο τα ξημερώματα της Παρασκευής.
Το πρώτο, μήκους 6 χιλιομέτρων, εντοπίζεται κατά μήκος της δυτικής ακτής της Λευκάδας, το δεύτερο, μήκους 14 χιλιομέτρων, βρίσκεται βορειοδυτικά της Κεφαλονιάς και το τρίτο με μήκος 30 χιλιόμετρα κατεγράφη στις δυτικές ακτές του νησιού.
Αξιοποιώντας δεδομένα από δορυφορικά ραντάρ, οι επιστήμονες εξέτασαν την παραμόρφωση που προκάλεσαν τέσσερις παλαιότεροι ισχυροί σεισμοί στα νησιά του κεντρικού Ιονίου, χαρτογράφησαν με ακρίβεια τα ρήγματά τους και ανακάλυψαν τα κομμάτια τους που δεν έχουν «σπάσει», αποκαλύπτοντας έτσι τις περιοχές που είναι πιθανό να παραγάγουν σεισμούς στο μέλλον.
Σύμφωνα με τους ίδιους, τα σεισμικά κενά που χαρτογραφήθηκαν μπορούν να δώσουν σεισμικές δονήσεις μεγέθους από 5,5 έως 6,5 Ρίχτερ. Οι σεισμολόγοι επισημαίνουν ότι με τη συγκεκριμένη μέθοδο δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί η χρονική εκδήλωση σεισμών, δίνουν, όμως, έναν ορίζοντα 20ετίας για τη διάρρηξη των ρηγμάτων στα συγκεκριμένα σημεία.
Τη διαδικασία που ακολούθησαν οι επιστήμονες και τα ευρήματα της μελέτης εξήγησε στα «Νέα» ο γεωλόγος και διευθυντής ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, δρ Αθανάσιος Γκανάς. «Τα τελευταία 15 χρόνια τέσσερις σεισμοί μεγέθους μεγαλύτερου των 6 Ρίχτερ εκδηλώθηκαν στο Κεντρικό Ιόνιο Πέλαγος, μία από τις πιο ενεργές σεισμικά περιοχές της Ευρώπης», λέει.
Πρόκειται για την δόνηση της 14ης Αυγούστου 2003 που έπληξε τη Λευκάδα με μέγεθος 6,2 Ρίχτερ, τους σεισμούς των 6,1 και 6 Ρίχτερ που χτύπησαν την Κεφαλονιά τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2014 και τον σεισμό των 6,5 Ρίχτερ που εκδηλώθηκε στη Λευκάδα το Νοέμβριο του 2015.
Πριν από αυτούς, το 1983 στην θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Κεφαλονιάς είχε σημειωθεί σεισμός 6,8 Ρίχτερ. Ήταν φαινόμενα που προκάλεσαν ανθρώπινες απώλειες, εκτεταμένες υλικές καταστροφές και κατολισθήσεις. Είναι ενδεικτικό ότι το 2015 μετά τον σεισμό το νησί της Λευκάδας είχε μετατοπιστεί κατά 36 εκατοστά σύμφωνα με τις μετρήσεις. Παρόλα αυτά, δεν υπήρχαν επιφανειακές εκδηλώσεις του ρήγματος.
«Τα δεδομένα της διαστημικής γεωδαισίας μάς έδωσαν μια άνευ προηγουμένου λεπτομερή χαρτογράφηση της εδαφικής παραμόρφωσης που προέκυψε από την συγκεκριμένη σεισμική δραστηριότητα», συνεχίζει ο δρ Γκανάς.
«Με δορυφορικές εικόνες εκείνης της περιόδου αναλύσαμε σε πρώτη φάση τον σεισμό του 2003. Αυτός ο σεισμός οριοθετήθηκε, δηλαδή η παραμόρφωση που προέκυψε από αυτόν μας έδωσε τις ακριβείς συντεταγμένες του ρήγματος.
Το ρήγμα βρέθηκε με γεωδαιτικά δεδομένα πολύ πιο ακριβή από ό,τι με τα σεισμολογικά δεδομένα που είχαμε τότε και διαπιστώσαμε ότι εντοπίζεται παράλληλα με τις δυτικές ακτές της Λευκάδας. Στη συνέχεια προχωρήσαμε με την ίδια τεχνική και εντοπίσαμε τα ρήγματα που προκάλεσαν τους σεισμούς στις 26 Ιανουαρίου και στις 3 Φεβρουαρίου του 2014 στην Κεφαλληνία και έπειτα το ρήγμα που διερράγη το 2015 στην Λευκάδα.
Από την μεθοδολογία αυτή προέκυψαν κάποια κενά μεταξύ των διαδοχικών διαρρήξεων, τα οποία εκτιμάται ότι θα γεμίσουν με τις σεισμικές διαρρήξεις που λείπουν δίνοντας δονήσεις. Εφόσον συμβεί αυτό, το μέγεθος των αναμενόμενων σεισμών κυμαίνεται σε 5,5 Ρίχτερ για το πρώτο σεισμικό κενό, σε 6 Ρίχτερ για το δεύτερο και σε 6,5 Ρίχτερ για το τρίτο.
Το πότε θα συμβεί δεν το γνωρίζουμε γιατί βραχυπρόθεσμη πρόγνωση των σεισμών είναι αδύνατη. Βάσει του ρυθμού ολίσθησης του ρήγματος μετασχηματισμού της Κεφαλληνίας (CTF), όμως, ένας πιθανός ορίζοντας κλεισίματος αυτών των κενών είναι η επόμενη 20ετία», προσθέτει ο γεωλόγος.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου