.jfif)
«Το καύσιμο είναι η εικόνα σου,
συνάψεις εφήμερες μια αυθαίρετη ερμηνεία…
Τι αντινομία: στις καθημαγμένες θηλές βοτάνι τρέφω αθανασίας».
Η Δώρα Κασκάλη,
η ποιήτρια και διηγηματογράφος, η τιμημένη με το πρώτο βραβείο, «Μαρία Πολυδούρη», των νεοεμφανιζόμενων
ποιητών, βρέθηκε στην πατρίδα της,
όπως η ίδια υπογράφει στις δωρεές της, των εκάστοτε λογοτεχνικών δημιουργιών
της, με αποδέκτη την Δημόσια Κεντρική
Βιβλιοθήκη Γρεβενών.
Η
Βιβλιοθήκη, το βράδυ της Παρασκευής 2 Νοεμβρίου, είχε την τιμητική της, η συμπατριώτισσα μας, ποιήτρια και διηγηματογράφος Δώρα Κασκάλη, παρουσίασε τη Δεύτερη Ποιητική της Συλλογή, με τίτλο: «Κάπου ν’ ακουμπήσεις…»
Την
ποιήτρια παρουσίασε ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης, Ζαγκανίκας Σίμος. Ο οποίος, μετά την ανάγνωση του βιογραφικού της, κατέθεσε την προσωπική του συγκίνηση,
από την ανάγνωση των ποιημάτων.
«Είναι
μεγάλη μας τιμή που βρίσκεται, σήμερα, κοντά μας , ως φυσική παρουσία, η
φιλόλογος, η διηγηματογράφος, η μυθιστοριογράφος, η νέα ποιήτρια με την μεγάλη,
πανελλαδική αναγνώριση, η συμπατριώτισσά μας, Δώρα Κασκάλη.
Για την ποίηση της Δώρας έχουν γράψει και έχουν ασχοληθεί σχεδόν
σύμπασα η κοινότητα της σύγχρονης Ελληνικής λογοτεχνίας, ποιητές, πεζογράφοι,
κριτικοί, και δημοσιογράφοι.
Από τις ελάχιστες αποσκευές μου, πήρα την αφέλεια της ρήσης, ότι: η
ποίηση ερμηνεύεται με τις προσλαμβάνουσες του αναγνώστη, όπως πήρα και τον
παχυδερμισμό της εμπειρίας, από τις μικρές μου αναγνώσεις, και το θράσος της
αναζήτησης και άρχισα το ξεφύλλισμα.
Εξάλλου,
δεν είναι ελάχιστές οι φορές που κάναμε λάθος στον αριθμό και χτυπήσαμε σ’ άλλη
πόρτα στο λαβύρινθο που λέγεται ψυχή.
Η Δώρα Κασκάλη, με την νέα της ποιητική
δημιουργία διεισδύει και θέλγει. Σχίζει το σεντόνι της επικάλυψης και
εικονοποιεί τον ερωτικό αισθησιασμό. Εξωτερικεύει και αποθέτει, μέσα από τον
εσωτερικό της κόσμο, τις αισθήσεις της, που δονούν την ατμόσφαιρα και
γαντζώνονται στη διαχρονικότητα της γραφής.
«Θέλω να
εφεύρω μια γλώσσα νέα
τις
σιωπές να ντύσει
και τις
ανέστιες επιθυμίες να σαρκώσει…»
Βαθειά επιθυμία της ποιήτριας είναι η ανακάλυψη μιας
γλώσσας, η οποία θα προσέδιδε χρώμα και φωνή στη σιωπή, ώστε, να την καταστήσει
εύγλωττη και εξομολογητική, μια γλώσσα που θα στέγαζε και θα ενσάρκωνε σε εστία
- σάρκα τις ανείπωτες, άστεγες, ανομολόγητες ψυχικές και σωματικές επιθυμίες.
«Ψιχάλ’ από
γαλακτοφόρο ουρανό»
Οι
λέξεις και οι συνειρμοί ψιλόβροχο, ψιχάλα, που πέφτει και δημιουργεί αναβλάστηση
συναισθημάτων και παρορμητικών εκφάνσεων ζωής, από έναν γαλακτοφόρο ουρανό που
συμβάλλει στην αναπαραγωγή της ζωής. Γαλακτοφόρος ουρανός είναι αλληγορική
ουσιαστικοποίηση της Γυναίκας και η αναπαραγωγική της θηλυκότητα.
«Ένας άνδρας στις σκάρτες λέξεις μου
κοιμάται
Και αποκτά στις παύσεις μου ανάσα
Φτιάχνοντας με τα μπράτσα του
Ψωμί των νηστικών αιώνων»
«Φοράω τη σάρκα σου φανελάκι σφικτό που μ’ ανάβει»
«Ήξερε τι να κάνει τα
χέρια της,
να
τα αποθέσει στα δικά του,
που
θα παίρνε πανάρχαιο όνομα
της
πιο σπαραχτικής επιθυμίας»
Ένας ποταμός
λυρικότητας και νοημάτων… Πακτωλός συνειρμών και συναισθημάτων. Οι λέξεις
ατιθάσευτες μορφοποιούνται και φρονούν από την πέννα της Δώρας, μετουσιώνονται
σε εικόνες και σε απελευθερώνουν από τα βάρη του ξενηστικωμένου παρόντος. Είναι
η ποιήτρια που έρχεται από το μέλλον!...»
Η Δώρα Κασκάλη έθελξε με την κατάθεση της για τη ζωή
και την λογοτεχνική της δημιουργία και ο λόγος της κράτησε αμείωτο το
ενδιαφέρον των συγγενών και φίλων της, και των φίλων της Βιβλιοθήκης, με
επέκταση, κατά πολύ, του καθορισμένου χρόνου της παρουσίασης.
Ποιήματα της Συλλογής ανάγνωσαν, η Ρούλα Γκαραμπλιάνα και η Μαρία
Καραμήτρου
Τη μουσική κάλυψη της εκδήλωσης
επιμελήθηκε ο Γιάννης Μπουμπούκας
Την εικαστική απεικόνιση στο πανί του προτζέκτορα
επιμελήθηκε ο Σταύρος Χασπερίδης
Στην επιτυχία της εκδήλωσης συνέβαλλε η Ταρλατζή Θεολογία
Σίμος Ζαγκανίκας
.jfif)
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου