Οι ρίζες της φιλίας μας, γερά στερεωμένες,
από τους δύσκολους καιρούς, είναι δοκιμασμένες.
Αδελφικό το αίμα μας, αμόλυντο στον χρόνο,
έθρεψε μέσ’ απ’ την χαρά, την πίκρα και τον πόνο.
Τον Πόντον έχ’ ατον ‘ς σην ψη μ’, βαθέα ‘ς σην καρδία μ’,
και πάντα θα αγγεύ’ ατον, απέσ’ ‘ς σην τραγωδία μ’.
Οι Πόντιοι, οι Κρητικοί, εντάμαν κ’ Ηπειρώτες,
για την Ελλάδαν δίν’νε ψην, αγνοί είν’ πατριώτες.
Οι ρίζες της φιλίας μας, γερά στερεωμένες,
από τους δύσκολους καιρούς, είναι δοκιμασμένες.
Αδελφικό το αίμα μας, αμόλυντο στον χρόνο,
έθρεψε μέσ’ απ’ την χαρά, την πίκρα και τον πόνο.
Στην Ήπειρο γεννήθηκα για αυτό και την τιμάω,
σ’ όλα τα πέρατα της γης, για εκείνη τραγουδάω.
Τα ήθη και τα έθιμα παρέα τραγουδάμε,
Κρήτη, Πόντο και Ήπειρο σε μια αγκαλιά κρατάμε.
Οι ρίζες της φιλίας μας, γερά στερεωμένες,
από τους δύσκολους καιρούς, είναι δοκιμασμένες.
Αδελφικό το αίμα μας, αμόλυντο στον χρόνο,
έθρεψε μέσ’ απ’ την χαρά, την πίκρα και τον πόνο.
Κρήτη λεβεντογένα μου χιλιοτραγουδισμένη,
αφού είσαι αστέρι λαμπερό σ’ όλη την οικουμένη.
Από το νότο ως το βορρά η χώρα έχει γλεντζέδες,
για αυτό κλαρίνα εσμίξανε, λύρες και κεμεντζέδες.
Οι ρίζες της φιλίας μας, γερά στερεωμένες,
από τους δύσκολους καιρούς, είναι δοκιμασμένες.
Αδελφικό το αίμα μας, αμόλυντο στον χρόνο,
έθρεψε μέσ’ απ’ την χαρά, την πίκρα και τον πόνο.
Ματθαίος Τσαχουρίδης, Γιάννης Καψάλης,
Νίκος Ζωιδάκης, Μάκης Τσικος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου