Το καλοκαίρι του 2016 ένας σεισμός… φάντασμα έπληξε το βόρειο τμήμα της Τουρκίας. Το περίεργο όμως ήταν ότι αν και διήρκεσε πενήντα ημέρες, δεν το πήρε κανείς χαμπάρι.
Όπως αναφέρει νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο «National Geographic», πρόκειται έναν τύπο σεισμού «slow slip event».
Η επικεφαλής της μελέτης, Πατρίσια Μαρτίνεζ Γκαρθόν από του Γερμανικό Κέντρο Γεωεπιστημών εξηγεί πως, «σε αντίθεση με τους «συμβατικούς» σεισμούς που σπάνε τον φλοιό με απότομο τράνταγμα, τα slow slips αποτελούνται από σταδιακές κινήσεις κατά μήκος ενός ρήγματος. Το αποτέλεσμα είναι να μην απελευθερώνονται καταστροφικά σεισμικά κύματα και να μην γίνεται το γνωστό κούνημα του σεισμού».
Τα slow slip events είχαν ανακαλυφθεί στις ΗΠΑ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, και αργότερα εντοπίστηκαν και στη Νέα Ζηλανδία. Λίγο πριν το 2000, οι γεωλόγοι είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα πως τα ρήγματα μπορούσαν να εκδηλώνονται με δύο τρόπους:
1ον: Με «stick-slip», όπου τα ρήγματα μπορούν να παραμένουν κολλημένα εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν ξαφνικά «εκραγούν» σε μεγάλους σεισμούς.
2ον: Τα ρήγματα προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, όπως μεγαλώνουν τα νύχια ενός ανθρώπου.
Όπως επισημαίνει η Ρεμπέκα Μπελ, λέκτορας στο «Imperial College London» που μελετά την τεκτονική εξέλιξη, «τα slow slip events μας έδειξαν πως υπάρχει ένα ολόκληρο φάσμα μεταξύ των δύο σεισμών».
«Τα περίεργα φαινόμενα απελευθερώνουν την ενέργεια που αντιστοιχεί σε έναν μεγάλο σεισμό μέσα σε μεγάλο βάθος χρόνου, με αποτέλεσμα η ενέργεια να μην γίνεται αισθητή ως κούνημα στην επιφάνεια», προσθέτει.
Πάντως, ο σεισμός στην Τουρκία που διήρκεσε 50 ημέρες δεν είναι μοναδικό φαινόμενο. Όπως επισημαίνει η Λουσίλ Μπρουχάτ, ερευνήτρια του «Ecole Normale Superieure» στο Παρίσι, η μεγαλύτερη διάρκεια σεισμού κατεγράφη στην Αλάσκα, και διήρκεσε, εννιά χρόνια.Ο σεισμός ήταν μεγέθους 7,8 Βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ.
Η Μαρτίνεζ Γκαρθόν και η ομάδα της ανίχνευσαν τον σεισμό στην Τουρκία χάρη σε γεωτρήσεις στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Στις τρύπες είχαν εγκατασταθεί ειδικοί μετρητές, που κατέγραφαν την αργή παραμόρφωση των βράχων γύρω τους.
«Τα slow slip events είναι πολύ κοινά, και τις περισσότερες φορές δεν προκαλούν καταστροφές και θανάτους», υποστηρίζει η Γαλλίδα επιστήμονας. Ενδεικτικά, στη Νέα Ζηλανδία υπάρχουν δύο «hotspots», και μάλιστα το ένα κάτω από την πρωτεύουσα, Ουέλινγκτον. Αν και επαναλαμβάνονται τακτικά, δεν γίνονται αντιληπτά, τούτου μελετώνται πλέον σε βάθος από επιστήμονες, που γνωρίζουν ακόμα ελάχιστα σχετικά με το τι μπορεί να προκαλεί το φαινόμενο.
πηγη
