Η ιγμορίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, μολυσματική ή μη-μολυσματική. Ο τύπος και η σοβαρότητα της ασθένειας ορίζονται από το πόσο διαρκεί χρονικά η φλεγμονή.
Το οίδημα προκαλεί απόφραξη των μικρών αγωγών που συνδέουν την μύτη με τα ιγμόρεια με αποτέλεσμα την αδυναμία παροχέτευσης αυτών με συνέπεια την εμφάνιση πόνου στο πρόσωπο η το μέτωπο, ανάμεσα η πίσω από τα μάτια η ακόμα στα μάγουλα και τα επάνω δόντια. Όταν το κοινό κρυολόγημα, ή η γρίπη διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα και η απλή βλέννα μετατρέπεται σε πηκτό δύσοσμο πρασινοκίτρινο πύον, τότε υπάρχει ιγμορίτιδα.
Η χρόνια ιγμορίτιδα δημιουργείται, όταν η απόφραξη παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα με συμπτώματα που διαρκούν περισσότερο από 12 εβδομάδες.
Η οξεία ιγμορίτιδα συχνά αναπτύσσεται γρήγορα και διαρκεί 7 έως 10 ημέρες, αν και μπορεί επίσης να διαρκέσει έως και 4 εβδομάδες.
Η υποξεία ιγμορίτιδα μπορεί να διαρκέσει 4 έως 12 εβδομάδες.
Η υποτροπιάζουσα οξεία ιγμορίτιδα ορίζεται ως τέσσερα ή περισσότερα επεισόδια ετησίως χωρίς συνεχή συμπτώματα μεταξύ των επεισοδίων αυτών.
ιγμορίτιδα
Αίτια
Ρινικοί πολύποδες: Είναι η ανάπτυξη ιστών που κλείνουν τις ρινικές διόδους και τα ιγμόρεια.
Αλλεργικές αντιδράσεις: Ένας από τους παράγοντες εκδήλωσης αλλεργίας είναι και η μυκητιασική λοίμωξη των ρινικών κόλπων.
Σκολίωση ρινικού διαφράγματος: Ένα στραβό διάφραγμα (το τείχος μεταξύ των ρουθουνιών) μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση βλέννας και ιγμορίτιδα.
Τραύμα στο πρόσωπο: Ένα κάταγμα στα οστά του προσώπου μπορεί να προκαλέσει απόφραξη των ρινικών κόλπων.
Άλλες ιατρικές καταστάσεις: Οι επιπλοκές της κυστικής ίνωσης, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ή ο ιός του AIDS-HIV και άλλων ασθενειών του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορεί να οδηγήσουν σε ρινική απόφραξη.
Λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος: Οι λοιμώξεις στο αναπνευστικό σας, όπως τα κρυολογήματα, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή και να πυκνώσουν τις μεμβράνες των ρινικών σας κόλπων, εμποδίζοντας την αποστράγγιση της βλέννας και δημιουργώντας συνθήκες ώριμες για την ανάπτυξη των βακτηρίων. Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να είναι ιογενείς, βακτηριακές ή μυκητιασικές.
Αλλεργίες όπως η αλλεργική ρινίτιδα: Η φλεγμονή που εμφανίζεται με τέτοιου τύπου αλλεργίες μπορούν να μπλοκάρουν τα ιγμόρεια σας.
Κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος: Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, που ονομάζονται ηωσινόφιλα, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή των ρινικών κόλπων.
Συμπτώματα
Η χρόνιας και η οξεία ιγμορίτιδα έχουν παρόμοια συμπτώματα, αλλά η οξεία ιγμορίτιδα είναι μια προσωρινή μόλυνση των κόλπων που συχνά συνδέεται με ένα κρυολόγημα. Τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα συμπτώματα πρέπει να συμβαίνουν ταυτόχρονα για τη διάγνωση της χρόνιας ιγμορίτιδας:
Ρινική απόφραξη ή συμφόρηση, η οποία προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή από την μύτη
Πόνος, ευαισθησία και πρήξιμο γύρω από τα μάτια, τα μάγουλα, την μύτη ή το μέτωπό
Μειωμένη αίσθηση όσφρησης και γεύσης
Πόνος στο αυτί
Πόνος στην άνω γνάθο και στα δόντια σας
Βήχας, ο οποίος μπορεί να επιδεινώνεται τη νύχτα
Πονόλαιμος
Δυσοσμία του στόματος
Κόπωση ή ευερεθιστότητα
Ναυτία
Βασικοί τρόποι αντιμετώπισης
Εκτός από την φαρμακευτική αγωγή που πιθανώς να σας συστήσει ο γιατρός σας, μπορείτε να κάνετε τα ακόλουθα:
Πίνετε άφθονα υγρά για να κάνετε πιο υδαρή την βλέννα και άρα πιο εύκολο για να την απομακρύνετε από τα ιγμόρεια.
Εφαρμόστε υγρή θερμότητα στα ιγμόρειά σας με την τοποθέτηση ζεστών, υγρών πετσετών στο πρόσωπό σας. Κάντε το αυτό αρκετές φορές την ημέρα για 5-10 λεπτά κάθε φορά.
Κάντε ένα ζεστό ντους και εισπνεύστε τον ατμό για να χαλαρώσετε τη βλέννα και να ανοίξετε τις ρινικές οδούς. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στο να ανακουφίσετε την πίεση στα ιγμόρεια. Αλλιώς, γεμίστε ένα μπολ/κατσαρόλα με ζεστό νερό, τοποθετήστε μια πετσέτα πάνω από το κεφάλι σας, σκύψτε πάνω από το δοχείο για να παγιδεύσετε τον ατμό και αναπνέετε κανονικά.
Χρησιμοποιήστε έναν υγραντήρα για να διατηρήσετε τον αέρα στο σπίτι σας πιο υγρό. (Αλλά όχι υπερβολικά υγρό, αφού τότε μπορεί να αναπτυχθούν βακτήρια και μύκητες).
Αποφύγετε το αλκοόλ, το κάπνισμα και τον ξηρό αέρα. Όλα αυτά μπορεί να στεγνώσουν τα ιγμόρειά και τις ρινικές σας οδούς, αλλά και να επιδεινώσουν τον ερεθισμό της μεμβράνης από την βλέννα.
Πιθανές επιπλοκές
Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, η ιγμορίτιδα, μπορεί να προκαλέσει:
βλενογοννοκήλη
οστεομυελίτιδα οστών του κρανίου
μηνιγγίτιδα
εγκεφαλικό απόστημα
επέκταση της φλεγμονής στο μάτι με συνέπεια διπλωπία ή και τύφλωση
Πρόληψη
Αντιμετώπιση της αλλεργίας
Χρήση υγραντήρα σε περιπτώσεις κοινού κρυολογήματος και ανύψωση της κεφαλής κατά τον ύπνο για την καλύτερη παροχέτευση των ρινικών κόλπων.
Χρήση διάφορων αποσυμφορητικών (πρέπει να γίνεται με προσοχή κυρίως από άτομα που πάσχουν από υπέρταση, αρρυθμίες, γλαύκωμα)
Αποφυγή καπνίσματος
Υγιεινή ζωή με ισορροπημένη διατροφή και συχνή σωματική άσκηση
Πονοκέφαλος: Πότε είναι από ημικρανία και πότε από ιγμορίτιδα
Περισσότεροι από 4 στους 5 ανθρώπους που νομίζουν ότι έχουν πονοκέφαλο λόγω ιγμορίτιδας με συμπτώματα όπως τα παραπάνω, στην πραγματικότητα έχουν ημικρανίες. Και το πρόβλημα έγκειται στο ότι αν προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε την ημικρανία με μεθόδους για τον πονοκέφαλο από ιγμορίτιδα, ή το αντίστροφο, τότε η θεραπεία δεν λειτουργεί.
Οι διαφορές στα συμπτώματα και τις αιτίες
Ο πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα και εκείνος από ημικρανία μπορεί να έχουν κάποια κοινά συμπτώματα, όπως:
Πόνος που επικεντρώνεται στο μέτωπο
Φαγούρα, ή υγρά μάτια
Πόνος που επιδεινώνεται, όταν κινείστε ή κουνάτε το κεφάλι σας
Αλλά, η ημικρανία συχνά συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα, όπως:
Ναυτία, ή εμετό
Ευαισθησία στον ήχο, ή το φως
Έντονος πόνος που σας “χτυπάει” μόνο από την μία πλευρά του κεφαλιού
Η ημικρανία είναι συνήθως η υποκείμενη αιτία ενός τέτοιου πονοκεφάλου σε άτομα που έχουν συχνές, σοβαρές κεφαλαλγίες, υποστηρίζει ο καθηγητής νευρολογίας Stephen Silberstein, από το πανεπιστήμιο Thomas Jefferson. Είναι ο άνθρωπος που συνέταξε τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία της ημικρανίας, όπως αυτές ορίζονται από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας.
“Αν έχετε πονοκέφαλο 'που έρχεται και φεύγει', τότε κατά 95% πρόκειται για ημικρανία”, λέει ο Silberstein και προσθέτει: “Οι άνθρωποι με μολύνσεις στην ρινική οδό και τα ιγμόρεια δεν αναφέρουν τον πονοκέφαλο ως πρώτιστο σύμπτωμα. Συνήθως λένε στον γιατρό τους ότι 'νιώθουν άρρωστοι και έχουν και πονοκέφαλο'".
Ο πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα προκαλείται συνήθως από μια λοίμωξη και φλεγμονή των ρινικών διόδων. Αυτό οδηγεί σε συμφόρηση που με τη σειρά της προκαλεί πόνο και αυξημένη πίεση στο μέτωπο και πίσω από τα ζυγωματικά.
Τι περιλαμβάνει η θεραπεία σε κάθε περίπτωση
Για τον πονοκέφαλο από ιγμορίτιδα η θεραπεία ξεκινά με αποσυμφορητικά, παυσίπονα και ρινική άρδευση, για να μειωθεί η πίεση στους ρινικούς κόλπους και το “μπούκωμα”.
Τα αντιβιοτικά, ή τα ρινικά στεροειδή, χρησιμοποιούνται συχνά ως μια δεύτερη μέθοδος για την αντιμετώπιση της υποκείμενης λοίμωξης, ή κάποιας χρόνιας πάθησης που προκαλεί την ιγμορίτιδα. Ένας πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα που προκαλείται από κάποια μόλυνση, λογικά υποχωρεί γρήγορα μετά την έναρξη της θεραπείας.
Η θεραπεία για την ημικρανία δεν επικεντρώνεται απλά στην διακοπή της ημικρανίας. Αφορά, επίσης, την πρόληψη μελλοντικών ημικρανιών, την μείωση της συχνότητας με την οποία αυτές συμβαίνουν, την σφοδρότητα και τη διάρκειά τους.
Φάρμακα, που ονομάζονται τριπτάνες, χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης ημικρανίας, για να μειώσουν τον πόνο. Άλλα φάρμακα, που έχουν αναπτυχθεί κυρίως για τη θεραπεία της επιληψίας, της κατάθλιψης και της υπέρτασης, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν για να αποτρέψουν μελλοντικές εξάρσεις ημικρανίας. Οι ενέσεις Botox έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια στην πρόληψη των χρόνιων ημικρανιών. Η θεραπεία με αυξητική ορμόνη μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί σε γυναίκες που έχουν ημικρανίες, όταν αυτές συνδέονται με τον εμμηνορροϊκό τους κύκλο.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ημικρανία. Τεχνικές για την μείωση του στρες (όπως η σωματική άσκηση, η χαλάρωση και η βιοανάδραση) συμβάλλουν στην πρόληψη κάποιας υποτροπής και στην μείωση της σοβαρότητας των ημικρανιών.
Το μπέρδεμα ανάμεσα σε ημικρανία και πονοκέφαλο από ιγμορίτιδα
Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια ημικρανία. Αλλά δεν μπορείτε να το γνωρίζετε εξαρχής και, έτσι, την αντιμετωπίζετε με αναλγητικά, επειδή νομίζετε ότι πρόκειται για πονοκέφαλο από ιγμορίτιδα.
Αυτό μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μπορεί να νιώσετε κάποια προσωρινή ανακούφιση, αλλά είναι πολύ πιθανό να έχετε νέο πονοκέφαλο μετά από λίγη ώρα.
“Πολλά από τα φάρμακα για την ιγμορίτιδα περιέχουν αναλγητικά”, λέει ο Silberstein και προσθέτει: “Η κατάχρηση αναλγητικών μπορεί να προκαλέσει νέους πονοκεφάλους μετά από λίγο”.
Είναι κατανοητό, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι υποπτεύονται πρώτα τον πονοκέφαλο από ιγμορίτιδα, εφόσον έχουν ταυτόχρονα βουλωμένη μύτη και υγρά μάτια. Αλλά η αντίδραση του σώματός σας στον πόνο μπορεί να σας ξεγελάσει.
Όταν το σώμα νιώσει πόνο στο κεφάλι, ιδιαίτερα στο μέτωπο,τότε αντιδράει σχεδόν αντανακλαστικά και ενεργοποιεί νεύρα που δημιουργούν ύγρανση και φαγούρα στα μάτια, μπούκωμα και ρινική καταρροή.
Αν δεν γνωρίζετε ότι όλες οι μορφές πόνου, μπορεί να προκαλέσουν τέτοια αντίδραση στο σώμα, τότε αυτά τα συμπτώματα τα συσχετίζετε λανθασμένα με ιγμορίτιδα.
πηγη
