Γράφει ο Στέφανος Μάνος
Δημοσιογράφος (υποθέτω νεαρής ηλικίας) μου τηλεφώνησε να με συγχαρεί για την πρωτοβουλία μου να πεζοδρομήσω την Βουκουρεστίου. Το έμαθε διαβάζοντας πρόσφατη συνέντευξη μου στα ΝΕΑ. Η πεζοδρόμηση έγινε το 1978. Αν δεν το είχα πει στη συνέντευξη ίσως πίστευε ότι ήταν έργο του Τρίτση ή του Αβραμόπουλου.
Διάβασα σήμερα την επιφυλλίδα του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή στην οποία γράφει ότι ισχυρότατοι ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής σέβονταν τις διαφορετικές απόψεις και δεν επέβαλλαν αυταρχικά την άποψή τους. Είναι απολύτως αληθές για τον Μητσοτάκη, αλλά όχι για τον Κώστα Καραμανλή.
Ο κ. Καραμανλής προκειμένου να επιβάλλει τη δική του εσφαλμένη (όπως αργότερα απέδειξε ο ίδιος υιοθετώντας την άποψη που απέρριψε) άποψη δεν δίστασε το 1998 να διαγράψει από τη Νέα Δημοκρατία εμένα, τον κ. Σουφλιά, τον κ. Κοντογιαννόπουλο, τον κ. Παπαληγούρα, τον κ. Τατούλη, τον κ. Κάκκαλο. Σταμάτησε την αυταρχική του μανία και δεν διέγραψε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που συμφωνούσε μαζί μου, λέγοντας περιφρονητικά ότι «ως πρώην πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να λέει ό,τι θέλει!»
Το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν ανεχόταν διαφορετικές απόψεις είναι η βασική αιτία της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε η πρωθυπουργία του. Κανείς δεν τολμούσε να εκφράσει διαφορετική άποψη. ‘Έτσι οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία. Αν δεν υπήρχε η χρεοκοπία ως αποτέλεσμα της Καραμανλικής διαχείρισης, τα σημάδια του περάσματός του θα ήταν εξίτηλα.
Πηγη
