Πελάτης : ‘Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία.’
Τηλεφωνήτρια :...
‘Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;’
Πελάτης : ‘Τον Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής μου (National ID Number); Ναι, μια στιγμή, ορίστε, είναι ο 6102049998-45-54610.’
Τηλεφωνήτρια : ‘Ευχαριστώ, κύριε Sheehan. Λοιπόν η διεύθυνσή σας είναι 1742 Meadowland Drive, και ο αριθμός τηλεφώνου σας 494-2366. Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 745-2302 και ο αριθμός του κινητού σας 266-2566. Από ποιον αριθμό καλείτε ;’
Πελάτης : ‘Εεε; Είμαι στο σπίτι. Από πού τις βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;’
Τηλεφωνήτρια : ‘Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε.’
Πελάτης : (Στεναγμός) ‘Α μάλιστα ! Θα ήθελα δύο σπέσιαλ πίτσες με κρέας…’
Τηλεφωνήτρια : ‘Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε.’
Πελάτης : ‘Α μπα;’
Τηλεφωνήτρια : ‘Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή.’
Πελάτης : Τι μου προτείνετε λοιπόν; ‘
Τηλεφωνήτρια : ‘Μπορείτε να δοκιμάσετε την Πίτσα Λάιτ με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ.’
Πελάτης : ‘Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα; ‘
Τηλεφωνήτρια : ‘Συμβουλευτήκατε τις ‘Νόστιμες συνταγές με σόγια’ στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου.’
Πελάτης : ‘Καλά, εντάξει. Δώστε μου δυο, οικογενειακό μέγεθος. Τι οφείλω;’
Τηλεφωνήτρια : ‘Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό σας και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε 49,99 $.’
Πελάτης : ‘Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας.’
Τηλεφωνήτρια : ‘Λυπάμαι, κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε μετρητοίς. Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο ‘.
Πελάτης : ‘Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας.’
Τηλεφωνήτρια : ‘Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος.’
Πελάτης : ‘Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόση ώρα θα πάρει; ‘
Τηλεφωνήτρια : ‘Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε, μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε, αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσικλέτα είναι τουλάχιστον ακροβασία. ‘
Πελάτης : ‘Πού στο διάολο ξέρετε ότι έχω μηχανή;’
Τηλεφωνήτρια : ‘Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Χάρλεϊ έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συμπέρανα ότι θα την χρησιμοποιούσατε.’
Πελάτης : ‘@#%/$@&?#!’
Τηλεφωνήτρια : ‘Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2006 για προσβολή οργάνου της τάξεως.’
Πελάτης : (άφωνος)
Τηλεφωνήτρια : ‘Κάτι άλλο, κύριε;’
Πελάτης : ‘Όχι τίποτα. Α ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας.’
Τηλεφωνήτρια : ‘Λυπάμαι, κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς.’
Σχόλιο:
Το 1984 πέρασε και ελάχιστα από όσα έγραψε -πάρα πολύ όμορφα αλήθεια- ο Όργουελ συνέβησαν.Τίποτα από τα όσα διαδραματίζονται στο φουτουριστικό στυγμιότυπο δεν θα συμβεί το 2016.
Η δαιμονοποίηση του μέλλοντος, της υψηλής τεχνολογίας και ταυτόχρονα η
εξιδανίκευση του παρελθόντος είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου
που φοβάται το μέλλον -και οι καθεστωτικοί τρόποι σκέψης του επιβάλλουν
να το φοβάται.
Οι επιδράσεις της θρησκείας και των ηττημένων ιδεολογιών (φασισμός, κομμουνισμός) συντελούν τα μάλα σε αυτού του είδους τη σκέψη και ενίοτε συμπράττουν (με διαφορετικές αφετηρίες) σε ανίερες συμμαχίες εναντίον κοινών "εχθρών" (π.χ.παγκοσμιοποιημένη οικονομία, διαφαινόμενη υπερίσχυση υπερεθνικών οργανισμών επί των εθνικών κρατών κ.λπ.).
Οι οικολογικές ακρότητες* επίσης (βλ.τη διαφήμιση της Greenpeace με τον κουκουλοφόρο πιτσιρικά) και οι χιλιαστικού τύπου περιγραφές ενός ζοφερού μέλλοντος συμβάλλουν στην παραπάνω φοβική και απαισιόδοξη πρόβλεψη του μέλλοντος.
Η επίδραση αυτής της "ζωντανής κόλασης" έχει τις βάσεις της στην ακρότητα της
σκέψεως των θρησκόληπτων που επινόησαν την Κόλαση, τον Αντίχριστο και αν
πάμε πιο πίσω θα δούμε πόσες φορές η εκκλησία είχε προβλέψει την
συντέλεια του κόσμου-που ποτέ δεν ήρθε φυσικά.
Η επίδραση αυτή φαίνεται έκδηλα στις καταστροφολογικές κινηματογραφικές παραγωγές του αμερικανικού κινηματογράφου (π.χ. Godzilla, the day after, Αρμαγεδδών και λοιπές όπου ο Μπρους Γουίλις σώζει πάντα την τελευταία στιγμή τον κόσμο-να'ναι καλά το παιδί!).
Η παραγγελία της πίτσας στο 2016 αυτό
ακριβώς πρεσβεύει: την δαιμονοποίηση του μέλλοντος και την υποβίβασή του
από ευκαιρία να το επηρεάσουμε σε έναν ηττοπαθή θρήνο, από πρόκληση σε
καταστροφολογία, από προοπτική σε αναπόδραστη και αναπότρεπτη φρίκη.
Το μέλλον σίγουρα δεν είναι ρόδινο, σίγουρα υπάρχει πρόβλημα, όμως τέτοιου
είδους "φουτουριστικές ακρότητες" που αγγίζουν τα όρια της φάρσας και
αποτελούν κακή-κάκκιστη αντιγραφή του αριστουργήματος του Orwell,
οδηγούν τον μέσο πολίτη σε μία θέση αχρείαστης παθητικής άμυνας
(κατενάτσιο) και τον κάνουν να θεωρεί ότι το μέλλον είναι ο εχθρός του
και όχι μια σπάνια ευκαιρία και φυσικά η φυγή στο (εξιδανικευμένο)
παρελθόν παρουσιάζεται ως αναγκαιότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου