ΣΙΝΕ

Σάββατο 13 Απριλίου 2019

Η στιγμή που σταμάτησε ο χρόνος...

Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων ΓΕΛ Μακροχωρίου
Η επιστροφή από την τριήμερη εκδρομή της πρώτης τάξης του Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας στην Αθήνα, διακόπηκε στο 380ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθήνας – Θεσσαλονίκης μέσα στην κοιλάδα των Τεμπών.


Ήταν λίγο πριν τις 7.30 μμ, όταν σε ένα στενό σημείο του δρόμου, στο λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές είχε στήσει καρτέρι ο θάνατος, "μεταμορφωμένος" σε νταλίκα που μετέφερε νοβοπάν και μελαμίνες.
Το εμπόρευμα αποκολλήθηκε από την νταλίκα του οδηγού Δ.Ν. Ένα μέρος του εμπορεύματος έπεσε στο δρόμο, ενώ ένα άλλο θέρισε το λεωφορείο με το οποίο διασταυρώθηκε εκείνη τη στιγμή, ξυρίζοντας του όλη την αριστερή πλευρά. Διαλυμένα καθίσματα, κομμένες λαμαρίνες, σπασμένα τζάμια, διαμελισμένα παιδικά κορμιά και φωνές τρόμου, συνέθεταν το σκηνικό φρίκης που εκτυλίχθηκε στο σημείο.
Τα νοσοκομεία Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Κατερίνης και Λάρισας έστειλαν ασθενοφόρα για την όσο το δυνατό γρηγορότερη μεταφορά των τραυματιών στα νοσοκομεία. Για τον απεγκλωβισμό και την αποκατάσταση της κυκλοφορίας, στήθηκε ολόκληρη επιχείρηση από δυνάμεις της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και της ΕΜΑΚ
Περίπου δύο ώρες χρειάστηκαν για να απεγκλωβιστούν όλοι οι τραυματίες και να μεταφερθούν στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Κατερίνης. Τα ασθενοφόρα έφταναν το ένα μετά το άλλο μεταφέροντας νεκρούς και διακομίζοντας τραυματίες.
Τους γονείς, που μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία με λεωφορεία, έσπευσαν να στηρίξουν και ιδιώτες ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, ενώ από το νοσοκομείο γίνονταν εκκλήσεις για φιάλες αίματος. Οι νεκροί και οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Κατερίνης, ενώ αργότερα η ιατροδικαστής της Λάρισας ζήτησε τη μεταφορά όλων των νεκρών στο νοσοκομείο της Λάρισας, προκειμένου να γίνει εκεί η αναγνώρισή τους.
Ο τελικός απολογισμός; 21 παιδικές ψυχές, 21 μαθητές με όνειρα και φιλοδοξίες ''έφυγαν'' στη στροφή του Θανάτου. Το Μακροχώρι και τα γύρω χωριά βυθίστηκαν στο πένθος. Η θύμηση τους ανεξίτηλη, έρχεται κάθε χρόνο χωρίς να ξεθωριάζει.

Το ημερολόγιο έγραφε 13/04/2003...


Δεν υπάρχουν σχόλια: