.jfif)
πολύ υψηλό ρυθμό και πάθος με Λετονία και Σλοβενία κι έστρωσαν έτσι το δρόμο τους τουλάχιστον μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού . Από τη χρυσή γενιά του 94 παρακολουθώ τις μικρές Εθνικές ομάδες και πιστεύω ότι αυτή είναι μια από τις καλύτερες .
Μπροστάρηδες είναι δύο τρομερά ταλέντα ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης του Μαντουλίδη και ο Άρης Σωτηρίου που πραγματικά κάνουν φοβερά πράγματα στο παρκέ . Κανείς όμως δεν υστερεί και βοηθάνε κυριολεκτικά όλοι . Μόνο τα δύο αστέρια αυτής της ομάδας , ο Ρογκαβόπουλος της ΑΕΚ και ο Καράμπελας του Περιστερίου , είναι ακόμα σε χαμηλές πτήσεις καθώς μέχρι πριν λίγες ημέρες συμμετείχαν στο παγκόσμιο Νέων του Ηρακλείου και βγάζουν κούραση . Όταν ανεβούν κι αυτοί , η ομάδα θα παίξει ακόμα καλύτερο μπάσκετ και θα διεκδικήσει σοβαρά ένα μετάλλιο . Έχει όλα τα φόντα . Η Εθνική μας παίζει πολύ καλή άμυνα , δουλεύει πολύ καλά στα box out , κυκλοφορεί ωραία τη μπάλα και βρίσκει λύσεις και μέσα στη ρακέτα και με σουτ από τα 4-5 μέτρα . Βέβαια , δε μπορεί κι αυτή η ομάδα μας να αποφύγει τα χρόνια μειονεκτήματα της μπασκετικής μας φυλής .
Δεν διαθέτει καλούς και σταθερούς σουτέρ 3ών πόντων , είναι άστοχη στις βολές και δεν μπορεί να τρέξει πάντα σωστά τον αιφνιδιασμό.
Κι αυτό που με εκνευρίζει πάντα περισσότερο στις ελληνικές ομάδες:
O playmaker πολλές φορές κρατάει περισσότερο τη μπάλα, χωρίς να μπει κατευθείαν στην επίθεση στήνοντας pick n' roll ή μπαίνοντας με drive , με αποτέλεσμα να ξεκινάει αργά την επίθεση και να εκτελούμε υπό πίεση χρόνου στα τελευταία δευτερόλεπτα . Είναι μια αρρώστια του ελληνικού μπάσκετ ( από τις πολλές που έχει αποκτήσει τελευταία ) που τη συναντάμε σε όλες τις εθνικές μέχρι την αντρών . Το θέμα μας βέβαια είναι η συγκεκριμένη εθνική εφήβων . Που διαθέτει τρομερό ταλέντο σε όλες τις θέσεις και δείχνει ικανή για μεγάλα πράγματα , καταθέτοντας στο παρκέ τα δύο βασικότερα χαρακτηριστικά που μας έχουν εγκαθιδρύσει στην ελίτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ , ΨΥΧΗ και ΚΑΡΔΙΑ . Αν βάλουμε λίγο και το μυαλό , σε όλα τα επίπεδα του αθλήματος , θα ξαναδούμε το ελληνικό μπάσκετ εκεί που το έχουμε συνηθίσει , στην κορυφή .
O playmaker πολλές φορές κρατάει περισσότερο τη μπάλα, χωρίς να μπει κατευθείαν στην επίθεση στήνοντας pick n' roll ή μπαίνοντας με drive , με αποτέλεσμα να ξεκινάει αργά την επίθεση και να εκτελούμε υπό πίεση χρόνου στα τελευταία δευτερόλεπτα . Είναι μια αρρώστια του ελληνικού μπάσκετ ( από τις πολλές που έχει αποκτήσει τελευταία ) που τη συναντάμε σε όλες τις εθνικές μέχρι την αντρών . Το θέμα μας βέβαια είναι η συγκεκριμένη εθνική εφήβων . Που διαθέτει τρομερό ταλέντο σε όλες τις θέσεις και δείχνει ικανή για μεγάλα πράγματα , καταθέτοντας στο παρκέ τα δύο βασικότερα χαρακτηριστικά που μας έχουν εγκαθιδρύσει στην ελίτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ , ΨΥΧΗ και ΚΑΡΔΙΑ . Αν βάλουμε λίγο και το μυαλό , σε όλα τα επίπεδα του αθλήματος , θα ξαναδούμε το ελληνικό μπάσκετ εκεί που το έχουμε συνηθίσει , στην κορυφή .
Ας ελπίσουμε ότι αυτά τα παιδιά θα μας δώσουν μια χαρά και το φώς τους θα φωτίσει και το υπόλοιπο οικοδόμημα . Ο Βόλος είναι μαζί τους και παιχνίδι με το παιχνίδι θα ακολουθήσει και όλη η Ελλάδα μέσα απ'τη συχνότητα της ΕΡΤ .
Λιοσάτος Δ. Θωμάς
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου